سایت بصیرت - صفحه 442

«آتش به اختیار» بودن، حتی در شرایط جنگ نرم، دستوری ثانوی است؛ یعنی تا وقتی قرارگاه مرکزی دستوری دارد که در تشخیص مسائل اصلی و فرعی درست عمل کرده، نوبت به اقدام مستقل و سلیقه های افسران نمیرسد و نخبگان و هسته های فکری، هریک بسته به توانایی و تخصص خود، در صورت خلل و کاستی در دستورات قرارگاه مرکزی می توانند مستقلا اقدام کنند.

همچنان که رهبر انقلاب اشاره می کنند، دو رویکرد کلان، یعنی چالش و سازش، سیاست خارجی بسیاری از کشورهای دنیا را شکل می دهد. مقایسه هزینه های سازش و چالش گویای این واقعیت است که چالش اگر عقلائی، منطقی و با اعتمادبه نفس باشد، بمراتب کم هزینه‌ تر از سازش است.