روزنامه‌ آسمان‌آبی

مقدمه: اصل و ریشه تشکیل شورایی با کار ویژه حراست و نگهبانی از «احکام اسلام» و صیانت از «قانون اساسی»، به متمم قانون اساسی مشروطه بازمی‌گردد که به پیشنهاد شیخ‌فضل‌الله نوری، ‌مقرر شد که در هر زمان پنج نفر از مجتهدان تراز اول بر مصوبات مجلس شورای ملی نظارت کنند تا مصوبات این مجلس مخالف احکام اسلام و مذهب تشیع نباشد، این قانون در دوره سلطنت مشروطه اجرا نشد، اما با پیروزی انقلاب اسلامی، این نهاد تکامل یافته و با اضافه‌شدن حقوقدانان، شکل و جایگاه جدیدی در قانون اساسی پیدا کرد. شورای نگهبان یکی از مهم‌ترین نهادهای حاکمیتی در جمهوری اسلامی ایران به‌شمار می‌آید؛ به‌طوری که می‌توان آن را نهادی برای حفظ اسلامیت نظام دانست. این نهاد شباهت زیادی به برخی از نهادهای حافظ قانون اساسی در تعدادی از کشورها مثل «دادگاه قانون اساسی»، «شورای قانون اساسی» و «دیوان قانون اساسی» دارد که با وجود برخی تفاوت‌ها، از حیث ساختار و نوع مسئولیت‌ها با یکدیگر شباهت­‌های فراوانی دارند. در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران علت اصلی پیش‌بینی نهاد شورای نگهبان، دو مسئله حراست و نگهبانی از «احکام اسلام» و صیانت از «قانون اساسی» ذکر شده؛ به همین دلیل از این نهاد به «شورای نگهبان» تعبیر شده است. برای بررسی نقش شورای نگهبان و نسبت این نهاد با قانون اساسی و ارتباط بنیان‌های قانون اساسی با اصول فقهی با حجت‌الاسلام محسن غرویان، استاد حوزه و دانشگاه، گفت‌وگویی کرده‌ایم که متن کامل آن را در ادامه می‌خوانید: