جرم سیاسی

اشاره: قانون جرم سياسي، اگرچه به تصويب مي‌رسد و باري ٣٧ ساله را از دوش قانونگذار ايران بر مي‌دارد، اما همچنان مورد بحث قرار مي‌گيرد. هنوز هم زندانياني كه با وصف امنيتي راهي زندان مي‌شوند اين ادعا را دارند كه جرم‌شان مشمول جرايم سياسي است و مي‌توانند از امتيازاتي همچون برگزاري علني دادگاه با حضور هيات منصفه برخوردار باشند. حسين ميرمحمدصادقي اگرچه تصويب اين قانون را مفيد و با ارزش مي‌داند اما به يكي از مهم‌ترين ايرادات آن اشاره مي‌كند و آن مستثنا شدن تبليغ عليه نظام از شمول جرايم سياسي است. اين استاد حقوق دانشگاه شهيد بهشتي معتقد است كه «ماده ٥٠٠ قانون تعزيرات كه راجع به تبليغ عليه نظام است، مصداق بارز جرم سياسي است و چون كسي كه اين تبليغات را انجام مي‌دهد نه سلاح به‌كار برده و نه تخريب انجام داده است او صرفا با زبان و قلم دست به چنين اقدامي زده است. در حالي كه در قانون جرم سياسي از شمول اين ماده خارج شده است.»