مقدمه: طبقه دهم ساختمان شیشه‌ای در بلوار کشاورز دفتر کار مردی است که حالا در سمت معاون فرهنگی رئیس قوه ‌قضائیه کار می‌کند. هادی صادقی اهل کرمانشاه و متولد ١٣٤١ با قامتی کشیده و لباس روحانی مرتب مقابلمان ایستاده و خوشامد می‌گوید. فقط دفتر کار حجت‌الاسلام والمسلمين صادقی در ساختمان شیشه‌ای نیست؛ او به‌طور کامل آگاه است که در دنیای امروز همه ما در اتاق شیشه‌ای زندگی می‌کنیم و از سوی دیگران رصد می‌شویم. صادقی دكترای «كلام جدید» از مرکز تربیت مدرس دانشگاه قم است و در سمت‌های معاون فرهنگی رئیس قوه قضائیه از مرداد ١٣٩١ مشاور عالی دانشگاه قرآن و حدیث، از مهر ١٣٩١ تا به امروز، سرپرست دانشكده علوم حدیث از ١٣٨٨ تا ١٣٩١، رئیس مركز پژوهش‌های اسلامی سازمان صداوسیما از ١٣٨٠ تا ١٣٨٨، رئیس دانشكده صداوسیمای قم از ١٣٨٥ تا ١٣٨٨، مدیر مسئول انتشارات كتاب طه، نماینده حوزه علمیه قم در هیأت نظارت بر مطبوعات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی (دو دوره)، عضو شورای عالی نظارت بر ضوابط نشر كتاب را هم تجربه کرده ‌است. صورت کشیده و بدون لبخند، قبای شیری‌رنگ و عبای تیره از هادی صادقی مردی جدی با شخصیت یک قاضی می‌سازد اما وقتی به رسم خبرنگار- عکاس میز کارش را به هم می‌ریزیم، با لبخند پذیرای این بی‌نظمی ایجادشده می‌شود و صبوری‌اش را به رخ می‌کشد. مردی که دکور اتاقش یادآوری می‌کند که هرچند در دفتر یکی از مسئولان بلندپایه قوه قضائیه هستیم اما لازم نیست خشک و سخت باشیم. مصاحبه را با سؤالی درباره تراکم عناوین مجرمانه در قانون شروع کردیم و با جرم سیاسی پایان دادیم. آنچه می‌خوانید حاصل یک‌ساعت‌ونیم بحث و گفت‌وگویی است که معاون فرهنگی قوه ‌قضائیه با تسلط کاملی که بر فضای مجازی و علم روز داشت، انجام شد. این مصاحبه به صورت مفصل انجام شده و آنچه می‌خوانید بخش اول آن است. بخش دوم در فرصتی دیگر به چاپ خواهد رسید.