برچسب ها
در گفت‌وگو با آیت‌الله ابراهیم امینی
اشاره: آیت‌الله‌ ابراهیم‌ امینی‌ در سال‌ 1304 در نجف‌ آباد در خانواده‌‌ای مذهبی‌ و علاقه‌مند به‌ اهل‌ بیت‌(ع‌) دیده‌ به‌ جهان‌ گشود. پدرش‌ حسین‌ نام‌ داشت‌ و پیشه‌اش‌ کشاورزی‌ بود و از محصول‌ باغ‌ شخصی‌ خود، زندگی‌ خانواده‌ را تامین‌ می‌کرد. مادرش‌ نیز خانه‌دار بود. پنج‌ ساله‌ بود که‌ پدرش‌ را از دست‌ داد و تنها راه‌ معیشت‌ خانواده‌ آنها، اجاره‌ بهای‌ ملکی‌ بود که‌ داشتند. از این‌ رو زندگی‌ آنها در آن‌ روزگار به‌ سختی‌ می‌گذشت‌. پدر و جدّ او از افراد متدین‌ و خیر بودند و به‌ فقیران‌ و محرومان‌ کمک‌ می‌کردند.آیت‌الله‌ امینی‌ دروس‌ کلاسیک‌ را تا ششم‌ ابتدایی‌ در یکی‌ از مدارس‌ غیردولتی‌ و شبانه‌ به‌ پایان‌ رساند و در جلسات‌ قرآن‌ که‌ در مساجد تشکیل‌ می‌شد، شرکت‌ جدی‌ داشت‌. از همان‌ سالها عاشق‌ طلبگی‌ و تحصیل‌ علوم‌ دینی‌ شد و در فروردین‌ 1321 پس‌ از کسب‌ رضایت‌ مادر همراه‌ دو تن‌ از دوستان‌ خود به‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌ آمد و در مدرسه‌ حاج‌ ملا صادق‌ سکونت‌ داشت‌. روزگار او همزمان‌ با اشغال‌ ایران‌ به‌ دست‌ نیروهای‌ متفقین‌ بود و از این‌ رو ارزاق‌ عمومی‌ کمیاب‌ شده‌ بود و مردم‌ در معیشت‌ دچار مشکلات‌ فراوان‌ شده‌ بودند. او در این‌ مدت‌ در روزهای‌ پنج‌شنبه‌ و جمعه‌ در درس‌ اخلاق‌ امام‌ خمینی شرکت‌ می‌کرد و شبهای‌ جمعه‌ نیز به‌ درس‌ اخلاق‌ آقا حسین‌ قمی‌ می‌رفت‌. نماز مغرب‌ و عشا را در فیضیه‌ به‌ امامت‌ آیت‌الله‌ سید محمد تقی‌ خوانساری‌ می‌خواند تا اینکه‌ ایام‌ تعطیلی‌ حوزه‌های‌ علمیه‌ و فصل‌ تابستان‌ فرا رسیده‌ و دوره‌ سه‌ ماهه‌ حضور او در قم‌ به‌ سر آمد. در تابستان‌ آن‌ سال‌ به‌ زادگاه‌ خود بازگشت‌، امّا در سال‌ تحصیلی‌ بعد به‌ دلیل‌ کمبود و گرانی‌ ارزاق‌ عمومی‌ و مشکلات‌ معیشتی‌ نتوانست‌ به‌ قم‌ برود و به‌ سفارش‌ از استادان‌ و دوستان‌ به‌ حوزه‌ علمیه‌ اصفهان‌ رفت‌ و در مدرسه‌ نوریه‌ ساکن‌ شد. حوزه‌ علمیه‌ اصفهان‌ در آن‌ روزگار رونق‌ فراوانی‌ داشت‌ و در امور معنوی‌ نیز بسیار شگفت‌آور بود. آیت‌الله‌ امینی‌ در این‌ سالها به‌ تکمیل‌ دروس‌ دوره‌ سطح‌ مشغول‌ شد و همواره‌ از محضر استادان‌ اخلاق‌، همچون‌ حاج‌ میرزا علی‌ شیرازی‌ بهره‌ می‌برد. مدت‌ حضور او در اصفهان‌ نزدیک‌ به‌ شش‌ سال‌ بود. در سال‌ 1326 برای‌ ادامه‌ تحصیل‌ به‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌ رفت‌ تا از محضر استادان‌ آن‌ دیار نیز کسب‌ فیض‌ نماید. در آنجا نیز از محضر آیات‌ عظام‌ و استادان‌ بسیاری‌ در فقه‌ و اصول‌ و حکمت‌ بهره‌ برد و در کنار آن‌ به‌ تهذیب‌ نفس‌ و بهره‌مندی‌ از دروس‌ اخلاق‌ اشتغال‌ داشت‌. از جمله در درسهای‌ خصوصی‌ علامه‌ طباطبایی‌ که‌ در شبهای‌ پنج‌شنبه‌ و جمعه‌ تشکیل‌ می‌شد شرکت‌ می‌کرد و بخشی‌ از کتاب‌ اسفار و کتاب‌ تمهید القواعد و چند جلد از بحارالانوار و منطق‌ شفا را در آنجا فرا گرفت‌. وی‌ در درسهای‌ خارج‌ فقه‌ و اصول‌ آیت‌الله‌ بروجردی‌ و در درس‌ خارج‌ اصول‌ امام‌ خمینی‌ شرکت‌ می‌نمود. بعدها که‌ درس‌ خارج‌ فقه‌ امام‌ نیز تشکیل‌ شد، در آن‌ شرکت‌ می‌جست‌. آیت‌الله‌ امینی‌ در طی‌ این‌ سالها با طلاب‌ فاضل‌ بسیاری‌ رابطه‌ دوستی‌ و رفاقت‌ داشت‌ و دروس‌ آموخته‌ را مباحثه‌ می‌کرد که‌ از جمله‌ آنها آقایان‌ سید کمال‌ الدین‌ موسوی‌، شیخ‌ ابوالقاسم‌ محمدی‌، شیخ‌ عبدالله‌ جوادی‌ آملی‌ و شیخ‌ عباس‌ ایزدی‌ را می‌توان‌ نام‌ برد. وی‌ در سالهای‌ تحصیل‌ خود از امر تدریس‌ نیز غافل‌ نماند و بسیاری‌ از کتب‌ درسی‌ را تدریس‌ می‌کرد. فعالیتهای‌ علمی‌ و فرهنگی‌ آیت‌الله‌ امینی‌ فراوان‌ است‌. از جمله‌ می‌توان‌ به‌ سفرهای‌ تبلیغی‌ او در مناطق‌ مختلف‌ کشور اشاره‌ کرد. همچنین‌ معظم‌ له‌ در بسیاری‌ از سمینارهای‌ علمی‌ داخل‌ و خارج‌ کشور حضور داشته‌ و به‌ ایراد سخن‌ پرداخته‌ است‌ که‌ برخی‌ از آنان‌ به‌ چاپ‌ رسیده‌ است‌. او در سال‌ 1344 کتاب‌ «دادگستر جهان‌» را نوشت‌. این‌ کتاب‌ در زمانی‌ به‌ چاپ‌ رسید که‌ حملات‌ دشمن‌ به‌ مساله‌ مهدویت‌ بسیار بود و بسیاری‌ از جوانان‌ می‌خواستند با زندگی‌ حجّت‌ دوازدهم‌ آشنا شوند. از آیت‌الله امینی بیش از سی جلد اثر علمی دیگر نیز در زمینه اخلاق و عقاید برای عموم مردم به ویژه جوانان منتشر شده و اکثر آنها به زبان‌های مختلف خارجی هم ترجمه شده است. فعالیت‌های‌ مهم‌ سیاسی‌ آیت‌الله‌ امینی‌ از سال‌ 1341 با شرکت‌ در جلسه‌ای‌ سرّی‌ که‌ مفاد آن‌ اصلاح‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌، تبلیغ‌ اسلام‌، امر به‌ معروف‌ و نهی‌ از منکر و سعی‌ در اجرای‌ احکام‌ سیاسی‌، اجتماعی‌ و اقتصادی‌ اسلام‌ بود، آغاز شد. این‌ جلسه‌ بعدها به‌ تشکیل‌ جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌ منجر شد. آیت‌الله‌ امینی‌ یکی‌ از اعضای‌ فعال‌ آن‌ در پیش‌ و پس‌ از انقلاب‌ اسلامی‌ بوده‌ است‌. او در مساله‌ بازداشت‌ امام‌(ره‌) و تبعید او به‌ نجف‌ و ترکیه‌، رابط‌ میان‌ امام‌(ره‌) و برخی‌ از علما بود که‌ به‌ دلیل‌ این‌ گونه‌ فعالیتها مورد تعقیب‌ واقع‌ شد. او در دوران‌ حضور امام‌(ره‌) در پاریس‌ به‌ دیدار او رفت‌ و از یازده‌ نفری‌ بود که‌ پس‌ از ارتحال‌ آیت‌الله‌ حکیم‌، اعلامیه‌ مرجعیت‌ امام‌ خمینی‌ را امضا کرد. پس‌ از انقلاب‌ نیز در فعالیتهای‌ سیاسی‌ گوناگون‌ شرکت‌ داشت‌ و همواره‌ مدافع‌ امام‌ خمینی و نظام جمهوری اسلامی‌ بود. برخی‌ از مسوولیتهای‌ او پس‌ از انقلاب‌ اسلامی‌ به‌ شرح‌ زیر است‌: 1. نماینده‌ امام‌ در امور استان‌ هرمزگان‌؛ 2. نماینده‌ امام‌ در امور استان‌ مازندران‌؛ 3. نماینده‌ امام‌ در اجرای‌ فرمان‌ عفو در همدان‌، ملایر و نهاوند؛ 4. عضویت‌ در شورای‌ بازنگری‌ قانون‌ اساسی‌ با حکم‌ امام‌؛ 5. سه‌ دوره‌ نمایندگی‌ در مجلس‌ خبرگان‌ از چهار محال‌ و بختیاری‌؛ 6. نایب‌ رئیس‌ مجلس‌ خبرگان‌؛ 7. ریاست‌ دبیرخانه‌ مجلس‌ خبرگان‌؛ 8. عضویت‌ در هیات‌ امنای‌ دانشگاه‌ امام‌ صادق‌ و مجمع‌ جهانی‌ علوم‌ اسلامی‌؛ 9. عضویت‌ در جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌؛ و 10. امام‌ جمعه‌ شهر قم‌.
کد خبر: ۲۹۳۲۸۴   تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۴/۲۰