مقدمه: «پاسداشت سنت» و «نقد مدرنیته» نیاز به دانش و تفکری دارد که هم «تاریخ» را بشناسد، هم «فلسفه» بداند، هم بر «علم جدید» مسلط باشد و هم بتواند آنچه سه اصل را به یکدیگر متصل می‌کند و از آن به «فرهنگ» تعبیر می‌شود را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد. پروفسور سید حسین نصر (متولد 1312-تهران)، فیلسوفی است که این ویژگی‌ اندیشگی را دارا است. در سپهر پژوهش‌های نصر بیش از 40 عنوان کتاب به چشم می‌خورد که او در قامت نویسنده، سرویراستار و مترجم به تدوین آنها پرداخته است و از سوی انتشاراتی چون هارپر و هاروارد منتشر شده‌اند. او از جمله متفکران جهان اسلام است که غربی‌ها بسیار به تحلیل و نقد آثار و افکارش می‌پردازند. کتاب‌های او نظیر «قلب اسلام»، «معرفت و معنویت»، «نیاز به علم مقدس» و سرویراستاری کتاب تازه انتشار یافته The Study Quran با استقبال مسلمانان کشورهای مختلف از امریکا و انگلیس گرفته تا بوسنی ‌و ‌هرزگوین و ژاپن روبه‌رو شده‌ است. هر چند آرا و کارنامه علمی - سیاسی او در داخل مخالفانی هم دارد. حتی برخی از جریان‌ها سعی داشته‌اند از افکار او به نفع خود بهره گیرند. در کارنامه مدیریتی پروفسور نصر، بنیانگذاری و مدیریت انجمن حکمت‌ و فلسفه ایران و ریاست سابق دانشکده ادبیات دانشگاه تهران به چشم می‌خورد. او که اکنون در آستانه 83 سالگی است، 30 سال است در دانشگاه‌های امریکا تدریس می‌کند و اکنون استاد مطالعات اسلامی دپارتمان دین دانشگاه جرج واشنگتن امریکا است. «سیاستگذاری علمی- فرهنگی در ایران» موضوع و محور گفت‌وگوی ما با او شد. نصر در این بحث به نکات قابل تأملی درباره وضعیت علم و علم‌باوری در ایران اشاره کرده است که این گفت‌وگو را خواندنی‌تر می‌کند.

اشاره: سيدحسين نصر، فيلسوف و متاله ايراني، چهره‌اي شناخته‌شده و موثق است كه در طول بيش از ٦٠ سال فعاليت علمي از حكمت خالده و امر قدسي دفاع كرده است و همواره با نقد تمدن جديد از سنت دفاع كرده است. يكي از دغدغه‌هاي سيدحسين نصر، بحث تمدن اسلامي و احياي اين تمدن بوده و هست. او در گفت‌وگويي كه اخيرا با خبرگزاري مهر داشته، مي‌گويد: هيچ ديني بيش از يك تمدن به وجود نياورده و دين اسلام و تمدن اسلامي هم از اين قضيه مستثني نيست. نمي‌شود تمدن جديد ايراني و اسلامي به وجود آورد و فقط مي‌توان آن را احيا كرد. مي‌توانيم تمدن ايراني و اسلامي خودمان را با ساحت‌ها و بعدهاي جديدي كه دنياي امروز ما را مجبور مي‌كند به آن توجه كنيم، احيا كنيم.