* رهبر معظم انقلاب انتخابات 22 خرداد و حضور واجدین شرایط در این انتخابات را یک جشن واقعی دانستند. این حضور نه تنها در دنیا بلکه در جمهوری اسلامی‌هم کم سابقه است. به نظر حتی این حضور گسترده چه پیامی‌را در بر داشت؟
** به طور مسلم هر کشوری دارای قدرت نرمی‌است. به طور مثال قدرت نرم آمریکایی ها دانشگاه های آنهاست. در جنگ 33 روزه ساکنین سرزمین های اشغالی می‌گفتند که ما از رادیو و تلویزیون المنار اخبار جنگ را دنبال می‌کنیم. این قدرت نرم، حزب الله است. در جنگ 1967 مردم عرب سعی می‌کردند از رادیو عربی اسرائیل اخبار جنگ را دنبال کنند. در آن زمان قدرت نرم رژیم صهیونیستی رادیوهای عربی بود. هم اکنون 566 هزار دانشجو از 166 کشور جهان در آمریکا درس می‌خوانند. این خود قدرت نرم آمریکایی‌هاست. در جمهوری اسلامی قدرت نرم حضور حداکثری مردم در پای صندوق های رای است. یکی از مقوله هایی که جمهوری اسلامی می‌تواند به رخ نظام بین الملل بکشد مشارکت بالای مردم ایران در پای صندوق های رای و نمونه‌ای بارز از دموکراسی است و نشان می‌دهد که مردم ایران همواره در صحنه های حساس تصمیم گیری حضور دارند و مهمترین صحنه انتخابات است که مردم ایران در این صحنه، بیشترین مشارکت را دارند. این مشارکت طیف وسیعی از مردم را در بر می‌گیرد. کسی که اخبار انتخابات را از طریق رسانه ها دنبال می‌کند کسی که نافرمانی مدنی می‌کند، کسی که در احزاب فعال است و کسی که رای می‌دهد همگی در انتخابات به نوعی مشارکت دارند. جمهوری اسلامی این قدرت نرم را به رخ جهانیان می‌کشد. چرا که در سطح دنیا مشارکت به این اندازه که در ایران است وجود ندارد. در غرب حداکثر 30 درصد مردم در انتخابات شرکت می‌کنند. و رئیس جمهور منتخب از این 30 درصد ، 52 درصد آرا را به خود اختصاص می‌دهد. به عبارتی رئیس جمهورهای منتخب، ناپلئونی پیروز می‌شوند. بنابراین پیامی‌که انتخابات ایران به غرب داشت این بود که قدرت نرم خود را به رخ آنان کشید.
* برخی بر این اعتقادند که هر انتخاباتی که برگزار می‌شود نوعی رفراندم برای نظام است. لذا می‌گویند حضور 85 درصدی مردم در پای صندوق های رای پیش از هر چیز رای به نظام جمهوری اسلامی‌است. نظر شما در این خصوص چیست؟
** غربی ها می‌گویند که جمهوری اسلامی‌باید هویت و ذات خود را به رفراندم بگذارد. هیچ کشوری حاضر نمی‌شود که ذات و هویت خود را به رفراندوم بگذارد. غربی ها می‌گویند جمهوری اسلامی‌ایران در 30 سال گذشته که روی کار آمد حدود 15 میلیون موافق داشته است. حال این 15 میلیون طی 30 سال گذشته به 5 میلیون کاهش یافته است و از دنیا رفته اند. لذا نسل عوض شده و جمهوری اسلامی‌باید خود را به رفراندم بگذارد و نظر نسل جدید را هم در خصوص خود جویا شود. در واقع انتخابات 22 خرداد که 85 درصدمردم در آن شرکت کردند نشان داد که ملت ما به نظام جمهوری اسلامی، به رهبری و ارزش‌های انقلاب اسلامی‌معتقد و پایبند است. به عبارت دیگر حضور 85 درصد واجدین شرایط در پای صندوق‌های رای قبل از آنکه رای به آقای احمدی‌نژاد باشد رای به نظام جمهوری اسلامی‌است. حتی عده‌ای که بعد از انتخابات به نتایج اعلام شده انتقاد داشتند به نظام معترض نیستند بلکه در عین اعتقاد به نظام و رهبری اعتراض کردند. حتی به نظر من کسانی که نسبت به سلامت انتخابات معترض‌اند و می‌گویند انتخابات باید ابطال شود، باز هم نشانه دلبستگی به نظام و نه مقابله و ضدیت با نظام است. لذا این انتخاب نشان داد که نظام جمهوری اسلامی‌از سوی اکثریت قاطع ملت ایران مقبول و پذیرفته شده است و به همین دلیل برای انتخاب رئیس جمهور این نظام در پای صندوق های رای حاضر می‌شوند.
* برخی رسانه های غربی سعی کردند این‌گونه القا کنند که افرادی که به نتایج انتخابات معترضند در اصل به کلیت نظم معترضند. لذا سعی می‌کردند با آنها مساعدت و همدردی کنند. آیا می‌توان این‌گونه استدلال کرد که معترضان به نتایج انتخابات، معترضان به نظامند؟
** اگر اتفاقات پس از انتخابات رخ نمی‌داد به قول معروف احسن الحال می‌شد و چیزی بهتر از آن قابل تصور نبود. اما اتفاقات پس از انتخابات شیرینی حضور گسترده مردم در پای صندوق های رای را کمی‌تلخ کرد. کسانی که اغتشاشات را فرماندهی می‌کردند و به سمت خشونت و درگیری و خونریزی سوق دادند و حوادث تلخی را آفریدند از سوی هیچ‌یک از جریان ها و نامزدها و دلسوزان نظام و آحاد مردم مورد تائید نیستند و رفتارهای آشوب گرانه آنان را محکوم می‌کنند. همچنین همه دلبستگان نظام دخالت های بیجای سران کشورهای اروپایی، آمریکا و رژیم صهیونیستی را محکوم می‌کنند. در این دو مورد همه نیروها، جریان ها و نامزدها نقطه اشتراک دارند اما اتفاقاتی که در روز شنبه بعد از انتخابات رخ داد نوعی فضای بی اعتمادی را حداقل در تهران به وجود آورد. اکثر کسانی که در تظاهرات روز جمعه شرکت کرده بودند افراد زیر 30 سال بودند که نسل آینده این کشور هستند. به نظر من این بی اعتمادی به وجود آمده باید رفع شود و به اعتماد تبدیل گردد. ما دو واژه سکوت و آرامش داریم که در این قضیه باید به دنبال آرامش و نه سکوت باشیم. یعنی باید اقناعی عمل کنیم و معترضان را اقناع کنیم که تقلبی در انتخابات رخ نداده است و اعتماد را به آنان برگردانیم. قطعا جمهوری اسلامی‌با این حضور حداکثری که داشته به دنبال سکوت نیست. سکوت مطلوب نیست زیرا ممکن است این سکوت به آتش زیر خاکستر تبدیل شود. لذا ما باید معترضان را اقناع کنیم که تقلبی رخ نداده است.
* این اقناع باید چگونه صورت بگیرد؟
** اقناع این افراد کار آسانی است. رسانه ملی در تخلیه روانی این قضیه نقش موثری را می‌تواند ایفا کند. مسئولان وزارت کشور و دست اندرکاران وزارت کشور هم می‌بایست با دلیل و مدرک اثبات کنند که تقلبی در انتخابات صورت نگرفته است و روند برگزاری انتخابات و مراحل آن را به مردم توضیح دهند. ما نباید اجازه دهیم قدرت نرم جمهوری اسلامی‌که همانا اعتماد مردم به مسئولین و حضور حداکثری آنان در انتخابات است خدشه دار شود.
* سران برخی کشورها و سفارتخانه های آنان در ایران بخصوص کشور انگلیس به طور آشکار در امور داخلی کشور دخالت کردند و سعی در هدایت و تداوم آشوب ها و اغتشاشات داشتند. این وضعیت به وجود آمده را چطور ارزیابی می‌کنید؟
** دخالت افرادی مثل اوباما، براون، مرکل و پرز در انتخابات کشور ما یکی از نمادهای مظلومیت جمهوری اسلامی‌است. درست است که دنیا کوچک شده اما طی 30 سال گذشته ما 30 انتخابات برگزار کرده‌ایم و تجربه کافی را در این زمینه داریم و از سوی دیگر انتخابات یک موضوع داخلی است که ربطی به کشورهای دیگر ندارد. دخالت سران کشورهای غربی در انتخابات یعنی حمایت از اغتشاشگران و دامن زدن به ناآرامی‌ها در کشور که امری محکوم است. اگر عده‌ای در داخل نگران انتخابات هستند به معنای این نیست که امنیت کشور برایشان مهم نیست. عده‌ای هم تحت تاثیر القائات، قرار گرفته‌اند و برخی ناشی‌گری ها در داخل هم به آن دامن زده است. باید این تصور در آنان اصلاح شود. اعتراض آنان را نمی‌توان به معنای بر هم زدن امنیت کشور توسط آنان دانست. رسانه های بیگانه و سردمداران آنان در داخل مخاطبان چندانی ندارند. آنان باید دست از دخالت بردارند. ما باید مواظب باشیم که اتحاد داخل خود را از دست ندهیم. به وجود آمدن شکاف در داخل، کار ما را د رعرصه بین الملل دچار مشکل خواهد کرد. اگر ما اتحاد داشته باشیم در مقابل بیگانه ایستادگی خواهیم کرد. این خصلت ملت ماست که در برابر دشمن خارجی متحد می‌شود. اما اگر این اتحاد در داخل خدشه ببیند ما دچار مشکل می‌شویم. اما با حفظ وحدت ملی با قدرت بیشتری می‌توانیم با دنیا مذاکره کنیم و منافع خود را دنبال نماییم. به هر حال نظام ما دخالت بیگانه را به هیچ وجه بر نمی‌تابد. سخنان رهبر انقلاب در نماز جمعه تهران تنفر و انزجار نظام را از دخالت بیگانگان نشان داد.
* در مناظره های تلویزیونی صحبت هایی رد و بدل شد که در کشور موج ایجاد کرد و بر شور و نشاط انتخاباتی افزود: نظر شما در خصوص انجام این مناظره ها چیست؟
** مناظره های تلویزیونی که در ایام تبلیغات انتخابات صورت گرفت اوج آزادی بیان و ظرفیت بالای نظام جمهوری اسلامی‌ایران را نشان داد. این هم می‌تواند به عنوان یک قدرت نرم برای کشور ما مطرح شود.