ابوطالب با بیان اینکه موفقیت احمدینژاد، موفقیت حرکت اصولگرایی است، گفت: با توجه به اینکه معتقدیم اگر این دولت موفق نشود، جریان اصولگرایی مقداری ضربه میخورد، لذا نمایندگان اصولگرا در مجلس بیش از گذشته احساس مسوولیت کرده و دغدغه خاطر دارند و نسبت به کوچکترین بیتوجهی و خطایی اغماض نخواهد داشت.
وی در این راستا به بعد و وظیفه نظارتی مجلس اشاره کرد و افزود: کار نظارت مجلس بر دولت یک نوع کمک به دولت محسوب میشود، از این رو اگرچه روزهای ابتدایی شروع به کار دولت است، اما سئوال و تذکرها شروع شده است.
وی با بیان اینکه دو ـ سه کمیسیون، سئوال از رییس جمهور را در دستور کار خود دارند، این رابطه میان دولت و مجلس را رابطهای بسیار مثبت ارزیابی کرد و با بیان اینکه نقدپذیری به نفع همه است، اظهار امیدواری کرد که رییس جمهور همانطور که در رأی اعتماد از مجلس با سعه صدر برخورد کرد، در اعمال نظارت مجلس نیز این سیاست را از خود نشان دهد. به گفته وی در گذشته، نقد درون گفتمانی نبوده است یعنی هرگاه مجلس نسبت به دولت یا قوه قضاییه و یا دیگر دستگاهها نقدی داشته و آن را بیان میکرده، این برداشت صورت میگرفته که برخوردی جناحی، سیاسی و خطی در حال صورت گرفتن است. وی با بیان اینکه پیش از این، نقدهای درون گفتمانی با انگیزههای خطی و جناحی صورت میگرفته، فرصت کنونی که جریان اصولگرا در مجلس، دولت و اکثر شوراهای شهر حضور دارد را، فرصتی مناسب برای انجام نقد درون گفتمانی دانست و گفت: این نقدها باید جدی، کارشناسانه و با صدای بلند باشد. نماینده تهران با تأکید بر این نکته که حق اشتباه و خطا نداریم، تصریح کرد: اگر کم کاری کنیم و موجبات توسعه را فراهم نکنیم، دیگر هیچ توجیهی از جریان اصولگرا پذیرفته نیست. به اعتقاد وی هیچ دولت و دستگاهی از نقد مصون نیست. عضو کمیسیون فرهنگی مجلس اجازه ندادن به بخشی از قدرت برای نقد از درون را یکی از آسیبهای دولت خاتمی خواند و در بیان تفاوت نقد درون گفتمانی از غیر آن گفت: از کلام و لحن نقدکننده میتوان درک کرد که نقد او بوی توطئه و دشمنی میدهد یا نه.
وی بحث مطرح شده توسط مقام معظم رهبری تحت عنوان مطالبات زودرس را شامل حرفهای عدهای که به خاطر وابستگیهای سیاسی خود کم تحمل شدهاند، دانست و ادامه داد: این مطالبات زودرس حرفهایی است که از دیگران میشنویم و در واقع حرف مردم نیست چرا که احزاب و جریانات سیاسی ما نماینده بخشهای مختلف جامعه نیستند. وی با بیان اینکه افراد واقعی و مرکزی احزاب در طیفهای مختلف از انگشتان دو دست بیشتر نیستند، گفت: آنها حرفهایی میزنند، ادعاها و خواستهایی دارند که حتی در تصور مردم هم نیست که البته گاه میتوانند این خواستها را از طریق رسانهها به گفتمان عمومی تبدیل کنند. عضو فراکسیون اصولگرایان مجلس مطالبات واقعی مردم را متعین در انتخاب آنها دانست و گفت: وقتی مردم آقای احمدینژاد را انتخاب کردند، رویکردی جدید از حرکت سیاسی خود را نشان دادند چرا که رقبای آقای احمدینژاد در مسائل سیاسی، اجتماعی و اقتصادی پرآوازهتر بودند، ولی توده به کسی رأی داد که شعار و وعده مشخص اقتصادی از جنس افزایش حقوق و یا وعده دادن پول نقد به فلان مقدار نداشت. به گفته وی رویکرد مردم در انتخاب احمدینژاد رویکردی کاملا فرهنگی است و این بر خلاف تصوری است که معتقد است این رویکرد، اقتصادی میباشد. ابوطالب در توضیح این رویکرد فرهنگی، اظهار داشت: حرف مردم این است که اگر ثروت تولید میشود باید عادلانه توزیع شود و اگر ثروتی تولید نمیشود و میگوییم نقدینگی ما پایین است و جهان سومی هستیم، فشار ناشی از آن باید بین همه مردم توزیع شود چرا که مردم از بیعدالتی و از چند بخشی شدن جامعه و شکلگیری طبقهای از مدیران که فشار اقتصادی وارده بر مردم را درک نمیکرده و جدا از آنها زندگی میکردند، دلگیر بودند. وی این امر را یک چالش فرهنگی و نه اقتصادی، خواند و ادامه داد: مردم هرگز انتظار ندارند که بیش از ثروتی که در کشور تولید میشود به آنها رسیدگی شود، بلکه آنها از بیعدالتی رنج میبرند. وی با اشاره به سختیهایی که مردم در زمان جنگ متحمل شدهاند، افزود: مردم هنوز هم حاضرند برای مستقل بودن کشور و متکی نبودن و وابسته نبودن به هیچکس، سختیها را تحمل کنیم. ابوطالب در عین حال با اشاره به نیازها و مطالبات اقتصادی مردم، گفت: مطالبات اقتصادی مردم، مطالبات زودهنگامی نیست چون مردم برای مطالبات هل داده نمیشوند، لذا حتما آنچه که میخواهند حقشان و نیازشان است. وی با بیان اینکه صبر و انتظار هم اندازه و استانداردی دارد، اظهار داشت: مردم، نخبگان و سیاسیون صبر میکنند اما این صبر حتما یک حد استانداردی دارد و ممکن است انتظار مردم در هر بخشی به سر برسد. نماینده تهران در خصوص طولانی شدن مدت استقرار دولت، با اشاره به سه ماه فرصت قانونی رییس جمهور در تعیین و معرفی وزرا با بیان اینکه حتما آقای احمدینژاد به استفاده کامل از این سه ماه اصرار ندارد، گفت: احتمالا ایشان به اتفاق نظر و نظر مشخصی برای معرفی وزرا نرسیده است. وی در بیان علت این امر گفت: به اعتقاد من علت این است که آقای احمدینژاد مشاور کم دارد و دایریه مشاوران وی محدود است لذا میبینیم که ایشان در برخی موارد مثل انتخاب وزراء زود به نتیجه نمیرسد یا وقتی به نتیجه میرسد به عنوان مثال چهار وزیر پیشنهادی ایشان از طرف مجلس رد میشود. این عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، معتقد است که اگر رییس جمهور دایره مشاوران خود را کمی گستردهتر میکرد، حتما این اتفاق نمیافتاد. این نماینده مجلس، مشورت رییس جمهور با مجلس در برخی موارد از جمله انتخاب وزراء و تعامل دولت با مجلس درانتخاب استانداران را انتظاری عرفی دانست که حقی قانونی به شمار نمیرود و اظهار داشت: معتقدم در خیلی عرصهها، مجلس کم مورد مشورت قرار گرفته است. وی تأکید کرد که به عنوان دوستان احمدینژاد و نه از باب گلایه انتظار داشتهاند که مجلس بیشتر مورد مشورت قرار گیرد.