حسن کربلایی
از میان واکنش‌هایی که در رسانه‌های خارجی در مورد استعفای آقای مهاجرانی صورت گرفت واکنش رادیو اسراییل عجیب‌تر بود رادیو اسراییل کناره‌گیری آقای مهاجرانی را «آخرین میخ بر تابوت آزادی در ایران» و پایان قطعی بهار مطبوعات و آزادی بیان توصیف نموده بود (1)
اینکه بفهمیم آزادی بویژه آزادی بیان به قرائت اسراییل چیست خیلی مهم است دیروز ملت قهرمان ایران در جای جای میهن اسلامی به خیابانها ریختند تا همگام با ملتهای جهان اسلام مرگ آزادی در فلسطین اشغالی و خشونت کور در سرزمینهای غصبی توسط رژیم صهیونیستی را محکوم نماید.
راستی این چه آزادی است که توسط سیاستهای آقای مهاجرانی تبلیغ می‌شد که اسراییل در اندوه کوبیدن آخرین میخ بر تابوت آن عزادار شد.
رژیمی که با ملت فلسطین جز با زبان گلوله صحبت نمی‌کند چطور مدعی طرفداری از آزادی است 190 تن از نمایندگان مجلس طی نامه‌ای از آقای مهاجرانی هم قدردانی کردند در این نامه آمده است «سیاست توسعه فرهنگی دولت که وزارت ارشاد مسوول اجرای آن شد گرچه توفانهای سنگینی را از سر گذراند، اما صدها گوهر ارزشمند برای جامعه به ارمغان آورد». (2)
این صدها گوهری که نمایندگان محترم از آن یاد می‌کنند کجاست؟ در دادگاه مسعود بهنود تلاش هماهنگ داخلی و خارجی برای بر اندازی از طریق نفوذ در مطبوعات کشور فاش شد.
مسعود بهنود یکی از عناصر و کارگردانان آن پاسخی جز شرمساری و عذرخواهی نداشت. آیا این است یکی از گوهرهای ارزشمند برای جامعه که از آن یاد می‌شود.
در نامه نمایندگان محترم آمده است: «عرصه فرهنگ و هنر در ایران پیچیده، پر راز و رمز و گاه سربه مهر است و مهاجرانی جز در مقام شکیبایی و صبر و فشارهای فراوان در اجرای توسعه فرهنگی دولت از هیچ کوششی فرو گذار نکرد».(3)
پیچیدگی فرهنگ و هنر در ایران و راز و رمز آن چیست؟ شاخصهای توسعه فرهنگی که دولت در نظر دارد چیست؟ آیا به غیر از مصوبات مجلس و اهداف و وظایف خاص وزارت ارشاد است . اگر این را قبول دارید نباید رادیو اسراییل از وزیر مستعفی آن قدر ستایش کند و غم رفتن آن عزادار شود.
اگر این سیاستها درست است و باید اجرا می‌شد نباید خبرگزاری رویتر از آقای مهاجرانی به عنوان وزیر فرهنگ لیبرال یاد کند.
از نمایندگان محترمی که نامه را امضاء کردند این گله را دارم چرا بدون محاسبه و بازتابهای چنین واکنشی دست به چنین کاری زده‌اند. حداقل آنها می‌توانستند در نامه خود طوری موضع‌گیری کنند که همگرایی با واکنش‌‌های محافل بیگانه نباشد.