سایت بصیرت گروه ترجمه ـ پایگاه اینترنتی دیلی بیست ۱۸ دسامبر ۲۰۱۳ (۲۷ آذر) در مقاله‌ای به سیاست‌های ضدایرانی رژیم صهیونیستی پرداخت و نوشت: بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل[رژیم صهیونیستی] نخست توافق هسته‌ای ایران و گروه ۵+۱ را اشتباهی تاریخی خواند؛ اما هفته گذشته ایران پس از افزایش فهرست تحریم‌ها علیه شرکت‌های ایرانی، گفت‌وگوهای هسته‌ای (در سطح کارشناسان) را ترک کرد. ایرانی‌ها مدعی هستند که این اقدام، علیه روح توافق بود و عباس عراقچی، مذاکره‌کننده ارشد ایران، گفت که کشورش «پاسخی مناسب» را مدنظر دارد. اسرائیلی‌ها از این وضعیت خشنود شدند. اسرائیل استدلال می‌کند که ایرانی‌ها به دلیل تحریم‌هایی که بر آن‌ها تحمیل شده و در نتیجه افزایش فشارها به میز مذاکره آمده‌اند. بنابراین، تحمیل تحریم‌های بیشتر، اقدام مطلوبی خواهد بود؛ اما این رویکرد کوته‌بینانه است.
در ادامه مقاله آمده است: اینکه گفته شود ایران به دلیل تحریم‌ها به گفت‌وگوهای هسته‌ای بازگشته، درست است و این استدلال که افزایش فشار، محاسنی دارد نیز درست است؛ اما پایان این ماجرا احتمالاً موفقیت‌آمیز نخواهد بود. توافق اخیر نشان می‌دهد که ایران هنگامی که ضعیف است، مصالحه می‌کند؛ اما تاریخ نشان می‌دهد که این موضوع نیز محدودیت‌هایی دارد. ایرانی‌ها استاد تحمل فشارها و رنج‌ها هستند. طی جنگ ایران و عراق، ایران با شدیدترین انزوا روبه‌رو بود که دلیل آن، واکنش منفی بین‌المللی به بحران گروگان‌گیری در سال ۱۹۷۹ بود؛ اما ایران بدون اینکه به توقف جنگ با صدام متقاعد شود، به جنگ فراتر از بیرون راندن عراقی‌ها ادامه داد و در واقع، فرار از حد منطقی چنین مسیری را پیش برد. هنگامی که در نهایت جمهوری اسلامی با صلح موافقت کرد، آیت‌الله خمینی، رهبر ایران، آن را به نوشیدن جام زهر تشبیه کرد. روحانی‌ها ایران، سرمایه‌گذاری سیاسی بسیاری بر برنامه غنی‌سازی خود کرده‌اند و آن را رها نمی‌کنند، مگر آنکه بقای آن‌ها تهدید شود. حملات نظامی تقریباً به‌طور قطع در دستورکار نیست و احتمالاً کارساز نیز نخواهد بود. اندیشه واقع‌گرایانه در دستگاه امنیتی اسرائیل وجود دارد. مئیر داگان، رئیس سابق موساد، حمله به ایران را ایده‌ای احمقانه خواند که در واقع درست می‌گوید.
در پایان مقاله آمده است: ایرانی مجهز به تسلیحات هسته‌ای برای ثبات بین‌المللی و رژیم منع تکثیر، فاجعه خواهد بود. کسی خواهان بروز چنین وضعیتی نیست. مسئله این است که چه چیزی به احتمال زیاد از وقوع چنین اوضاعی جلوگیری می‌کند؟ از زمان آغاز بحران هسته‌ای در سال ۲۰۰۲، تنها دیپلماسی برنامه هسته‌ای ایران را کند کرده است. نتانیاهو با موفقیت توانست بحران هسته‌ای ایران را در صدر و اولویت نگرانی‌های بین‌المللی قرار دهد؛ اما فراتر از آن، اسرائیلی‌ها موفقیت چندانی نداشته‌اند. اسرائیل سال‌ها بر آمریکا برای حمله به تأسیسات هسته‌ای ایران فشار آورده است. اسرائیل مخالف توافق با ایران است که آمریکا نیز به این موضوع بی‌توجه است. در واقع، مهم‌ترین نتیجه سیاست اسرائیل در قبال ایران، آسیب به اعتبار نتانیاهو و آسیب به روابط اسرائیل و آمریکا بوده است. تصمیم نتانیاهو برای پیوند دادن اقدام آمریکا در مورد ایران، به انعطاف اسرائیل در مورد مسئله فلسطین تنها مسائل را بدتر کرده است و رابطه میان این دو کشور حال مطلوب نیست. موضع‌گیری اسرائیل در قبال ایران، دستاورد چندانی نداشته و در مقابل هزینه‌هایی برای آن به همراه داشته است. قدرت‌یابی ایران برای اسرائیل مطلوب نیست و تهدید است. ایران کشوری قدرتمند است که تسلط نظامی اسرائیل بر خاورمیانه[غرب آسیا و شمال آفریقا] را تهدید می‌کند. اسرائیل باید با ایران تعامل کند و در مورد امنیت خود طی پنجاه سال آینده بیندیشد.