(روزنامه آرمان – 1394/09/26 – شماره 2927 – صفحه 3)
روزگذشته آيت‌ا... هاشمي در پيامي به دکترحسن روحاني نوشت: پايان افتخارآميز اتهامات واهي ۱۳ساله در پرونده فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران اسلامي، نقطه آغاز راه و افقي جديد است كه مقدمات آن را ملت هوشيار ايران در «حماسه سياسي» انتخابات سال ۱۳۹۲ رياست‌جمهوري و انتخاب مشي اعتدال فراهم كرده بودند. با تبريك پيروزي شيرين رأي شوراي حكام براي بسته شدن پرونده موسوم به پي‌‌ام‌دي و ابطال ۱۲قطعنامه عليه ايران اسلامي، به ملت شريف ايران، رهبر معظم و مجموعه دولت و مسئولان كشور، كه از جهات فراواني شبيه تصويب قطعنامه۵۹۸ در سازمان ملل است، اميدوارم با تداوم تدبير خردمندانه و گسترش دامنه سياست تنش‌زدايي و تقويت روابط جمهوري اسلامي براساس سه اصل «حكمت، عزت و مصلحت» ايران اسلامي به جايگاه شايسته خويش در نظام بين‌المللي برسد و مردم عزيز شيريني پاداش سال‌ها تحمل تحريم‌هاي ظالمانه را با حركت كشور در مسير توسعه و پيشرفت بچشند و اين پيروزي ملي و بين‌المللي، بيدار باشي سياسي، اجتماعي، اقتصادي و فرهنگي به كساني باشد كه به جاي همنوايي با مردم در قرائت پيام صلح و دوستي و گفت‌وگو و تبادل فكر و انديشه، بر طبل جنگ و خشونت مي‌كوبند، در حالي كه تجربه تاريخي اسلام مي‌گويد، يكي از مهم‌ترين فتوحات پيامبر اكرم(ص) كه در قرآن فتح‌المبين توصيف شده، از طريق صلح حديبيه به دست آمده است.»
حماسه ۲۴ آذر
سه‌شنبه بود كه ايران بار ديگر خنديد، لبخندي كه نشانگر تشكر بود؛ لبخندي كه با هم بودن‌ها را پاس مي‌دارد. روزي بود كه روح جديدي در كالبد جامعه دميده شد؛ سه‌شنبه روزي بود كه زنگاري كه مخالفان آرامش مردم، براي چهره هاشمي ترسيم كرده بودند، کنار رفت و مردم بار ديگر اعتماد به هاشمي و تفكر او را به نمايش گذاشتند هرچند او نتوانست به واسطه عدم‌احرازصلاحيتش در انتخابات رياست‌جمهوري۹۲ حضور یافته و بر كرسي آن بنشيند اما هاشمي كه سوداي قدرت نداشت با حمايت از حسن روحاني و ايجاد فضايي مناسب براي همراهي اقشار مختلف با او جامعه را تحت‌تاثير رفتار سیاسی خود قرار داد؛ اينچنين بود كه با برنامه‌ريزي رئيس مجمع تشخيص مصلحت نظام، مردم به سمت تفكر اعتدالي سوق پيدا كردند و بارديگر به تفكر هاشمي راي مثبت دادند. دولت تدبير و اميد نيز سوار بر قطار تفكر اعتدالي توانست با دنيايي كه تا پيش از آن ايران را دوست مطلق خود نمي‌ديد، وارد مذاكره شده و نشان دهد كه مذاكره اگر بر اساس احترام متقابل باشد به سرانجام خوبي خواهد رسيد.
اين تفكر اعتدالي توانست براي نخستين‌بار در تاريخ شوراي امنيت پرونده هسته‌ای کشورمان را از زير ماده۷ منشور ملل متحد خارج کند و سپس طبق قرارداد برجام پازل‌هاي پيش رو يكي پس از ديگري کامل شد. آخرين پازل روز ۲۴آذر بود كه با قطعنامه شوراي حكام، ديگر قطعنامه‌اي عليه ايران وجود ندارد و اين، يعني آغاز يك تحول بزرگ در رابطه با جهان و مهم‌تر از آن تاثيراتش در منطقه! امروز ايران به عنوان بازيگر اصلي منطقه در نقش‌هاي مختلف شناخته مي‌شود. هرچند مشخص است كه برخي دشمني‌ها و كينه‌توزي‌ها با ايران به پايان نخواهد رسيد و دشمنان قسم‌خورده كشورمان بارديگر بهانه‌اي جديد را مطرح خواهند كرد.
در دوساله اخير فضاي افكار عمومي جهان نسبت به ايران دگرگون شده و به شکل مثبتی تغيير كرده است، فضايي كه اكنون، در جهت تعامل و نه درگیری با ايران است و نشان مي‌دهد دیپلماسی داراي منطق و بر اساس احترام متقابل مي‌تواند هرگونه ابهامات را توضيح و در رفع آنها برآيد. شوراي حكام نيز ثابت کرد ۱۲سال اتهام واهي عليه ايران بدون اينكه يك سند وجود داشته باشد ظلم بزرگي بوده كه قابل جبران نيست. ايران نشان داد آنچه كشورهاي۱ +۵ بدون داشتن مدركي عليه ايران بافتند بسيار خام و عاري از حقيقت بود و تنها اعتبار و صداقت خود را زير سوال بردند.
داخلي‌ها بدانند
اما از سوي ديگر بايد اشاره‌اي هم به تنگ نظران داخلي داشت؛ همان افرادي كه دايه مهربان‌تر از مادر شدند و خود را در ظاهر دلسوز نشان دادند اما آنان كه خواهان خشونت و عدم‌موفقيت تيم مذاكره کننده دولت يازدهم بودند هر آنچه توانستند در جهت تضعيف مردان عرصه دیپلماسي و رئيس‌جمهور تدبیر و امید از طريق تريبون‌ها و رسانه‌هايشان گفتند و نگاشتند. البته اختلاف سليقه امري طبيعي و عادي است كه يكي از مولفه‌هاي پيشرفت هم است اما در اين فضا نبايد منافع حزبي و جناحي را بر منافع ملي ترجيح داد و با آن شوخي كرد؛ نبايد تصميمات و تمايلات حزب و جناحي را به كل جامعه تعميم داد چون واضح است كه ملت ايران خواستار آرامش توام با اميد و رونق كسب و كار و زندگي خوب بدون بحران است كه براي نيل به اين خواسته‌ها بايد اجماع حداكثري در داخل ايجاد شود. چنگ كشيدن بر صورت دولتمردان نه تنها مشكلي از هجمه گران حل نخواهد كرد بلكه زيان‌هاي آن به طور مستقيم به مردمي مي‌رسد كه مستحق آن نيستند و در خرداد ۹۲ نشان دادند كه از تندروي بيزارند.
پيروزي دو محبوب مردم
آيت‌ا... هاشمي در دو سال گذشته همواره در جهت كمك به دولت گام برداشته و از هجمه كينه‌توزان در اين مسير نهراسيده است. او از توصيه‌هايي كه مي‌دانست دولت را به هدف مي‌رساند دريغ نكرد و در نهايت كمك بزرگي در حل مساله هسته‌اي كشور كرد. حجت‌الاسلام روحاني نیز ثابت کرده هيچگاه در برابر مخالفان كوتاه نمي‌آيد اما اگر انتقادي از سوي دلسوزان با ارائه راهكار ارائه شود را خواهد پذيرفت. امروز برخی صاحبان تريبون سعي دارند با هجمه به بزرگان فضاي همدلي پديد آمده را با صحبت‌هاي تند، گزنده و با مستمسك قرار دادن وقايع تاريخي پس از انقلاب و مقايسه كردن‌هاي بي‌مورد كه سرنوشتي متمايزداشتند دچار خدشه کنند. اما هجمه‌گران و تضعيف‌کنندگان تيم هسته‌اي و دولت از فضاي آرامش جامعه ضرري را متوجه خود مي‌بینند؟ آيا از اينكه ايران در جايگاه اصلي خود در منطقه و جهان قرار گرفته است، ناراحت هستند.
چرا مانع آن مي‌شوند تا دولت با آرامش به دنبال رفع مشكلات باشد؟ مگر غير از اين بود كه در هشت سال گذشته از سياست‌هايي حمايت كردند كه نتيجه‌شان مورد رضايت مردم نبود كه دوباره سعي دارند مانعي براي پيشرفت كشور ايجاد كنند؟ مردم در خرداد۹۲ به تندروی «نه» گفته‌اند. بايد اين «نه» مردم را بپذيريد و به دنبال تجديدنظر در سياست‌ها و رفتار‌هاي خود باشيد، بياييد به سيل عظيم مردم پيوسته و با مردم باشيد اماحرف خودتان را از جانب مردم سخن نگوييد بلكه سخن مردم را بفهيمد و بدون واسطه آن را بيان كنيد. در شرايط فعلي به دنبال حل مشكلات داخلي باشيد ؛ امنيتي كه امروز در كشور حاكم است، حاصل جانفشانی هزاران شهيد است بنابراين آن را به بهاي اينكه در مسند امور نيستيد يا اينكه عملكرد و پرونده دولت حامی شما نزد ملت سفيد نيست، نفروشيد.
مقايسه دو قطعنامه
آيت‌ا... هاشمي‌رفسنجاني در پيام تبريكي كه براي رئيس‌جمهور نگاشته بيانيه شوراي حكام را مانند قطعنامه ۵۹۸ سازمان ملل دانسته است. وی پيش از اين درباره علت پذيرفته‌نشدن قطعنامه‌هاي پيش از ۵۹۸ از سوي ايران گفت: «پيش از آن هيچگاه شوراي امنيت نمي‌پذيرفت كه عراق متجاوز بوده و هيچ موضوع طلبكاري ايران و اعطاي خسارت به كشورمان را در قطعنامه‌ها قبول نمي‌كردند و فقط مي‌گفتند ابتدا آتش‌بس كنيد و بعد درباره موضوعات مختلف صحبت مي‌كنيم، ولي با پافشاري و رايزني ايران اين مواد در قطعنامه ۵۹۸ گنجانده شد.» آنچه هاشمي در اين پيام هم بر آن تاكيد و آن را همسان با قطعنامه۵۹۸ دانسته در اين راستاست كه در هر دو به اقتدار ايران و و اصرار بر پذيرش خواست ايران تاكيد شده است؛ دو موضوعي كه در هر دو افتخار ايران به نمايش درآمده است و همچنين نبايد غافل شد كه هر دو قطعنامه پس از مرارت‌هاي زياد به كشور و در عين حال صبوري و ايثار مردم به نتيجه رسيد.
http://www.armandaily.ir/fa/Main/Detail/137507
ش.د9405039