(روزنامه جوان ـ 1394/10/01 ـ شماره 4705 ـ صفحه 5)
شبيه چنين شرايطي را در انتخابات گذشته هم مي‌توان سراغ گرفت كه غربي‌ها با تبليغات و بازي‌هاي سياسي تلاش مي‌كردند نخست مشاركت مردمي در انتخابات ايران را كاهش دهند– با هدف زير سؤال بردن مشروعيت نظام جمهوري اسلامي – و در مرحله بعد جرياني را روي كار بياورند كه خاستگاه فكري و اهداف سياسي آن با اهداف نظام سلطه همپوشاني قابل تأملي دارد. اگر چه مصاديق بسياري را مي‌توان براي اين رويكرد امريكايي‌ها مورد اشاره قرار داد اما يكي از نمونه‌هاي مهم چنين مسئله‌اي را مي‌توان انتخابات سال 88 دانست كه ماه‌ها قبل از زمان آغاز تبليغات رسمي رياست‌جمهوري، رسانه‌هاي بيگانه وابسته به مراكز اطلاعاتي- امنيتي غرب در اقدامي هماهنگ روي برخي از نامزدهاي انتخاباتي تمركز و تلاش مي‌كردند به جامعه ايراني بقبولانند كه موفقيت كانديداهايي نظير ميرحسين موسوي مي‌تواند رفاه و آسايش را با خود به همراه مي‌آورد.
اگر چه بحران‌سازي هشت ماهه كشور به واسطه طراحي مشترك غربي‌ها با برخي از گروه‌هاي سياسي داخلي راه به جايي نبرد و نهايتاً اين تجديدنظرطلبان هم شكست انتخاباتي را تجربه كردند و هم اعتماد و اطمينان مردم براي هميشه از آنها سلب شد، اما اين باعث آن نشد كه نظام سلطه يكي از راهبردهاي تجربه شده خود را مبني بر «حمايت و تلاش براي روي كارآمدن جريان همسو با خود در درون ايران» كنار بگذارد، آنگونه كه طي روزهاي اخير بسيار شنيده مي‌شود امريكايي‌ها در تلاش هستند نامزدهاي وابسته به مدعيان اصلاحات دو مجلس آتي را تسخير نمايند.
فارين پاليسي: تمامي سياست‌هاي اوباما تحت تأثير انتخابات ايران است
در يكي از نمونه‌هاي اخير مي‌توان به يكي از مطالب نشريه فارين پاليسي اشاره كرد كه در گزارشي به سخنان باب كوركر سناتور ارشد حزب جمهوريخواه در واكنش به برگزاري انتخابات در ايران و همچنين انتقاد از سياست‌هاي اوباما در قبال برنامه موشكي ايران مي‌پردازد و مي‌نويسد: دولت اوباما بايد واكنش شديدي نسبت به آزمايش موشكي ايران نشان دهد ولي به نظر مي‌رسد عدم واكنش دولت اوباما، بي‌ربط با انتخابات آينده ايران نيست. فارين پاليسي ادامه مي‌دهد: سناتور ارشد جمهوريخواه گفت كه دولت اوباما به نقض‌هاي مربوط به آزمايش‌هاي موشكي بالستيك ايران به خاطر آن جواب نداده چراكه نگران آن بوده كه شايد اقدامات امريكا بر انتخابات سال آينده جمهوري اسلامي اثر بگذارد. اين نشريه امريكايي در ادامه افزود: «استفان مول» هماهنگ‌كننده وزارت خارجه امريكا درباره پرونده هسته‌اي ايران نيز از واكنش تنبيهي دولت اوباما عليه ايران به خاطر آزمايش موشكي خبر داد ولي جزئيات بيشتري در اين مورد ارائه نكرد. اين نشريه در پايان تأكيد مي‌كند: در آستانه انتخابات ايران، حسن روحاني در تلاش است تحريم‌هاي ايران متوقف شوند و وي سعي دارد ايران را در اين زمينه متحد كند، اما بايد گفت آزمايش موشكي ايران بسياري از قانونمداران امريكايي از جمله دموكرات‌ها را نيز عصباني كرده است.
نيويورك‌تايمز: توافق هسته‌اي باعث روي كار آمدن يك حكومت معتدل در ايران مي‌شود
چندي پيش روزنامه امريكايي نيويورك تايمز هم در مطلبي كه توسط ديويد‌اي سانگر و مايكل آر گوردون نوشته شده، گزارش داد: مدت زمان اجراي توافق هرچقدر باشد جان كري با اين چالش مواجه است كه پس از انقضاي تاريخ آن ايران همانند ژاپن و برزيل همچنان زيرساخت‌هاي لازم براي توليد هر ميزان مواد هسته‌اي را كه بخواهد در اختيار خواهد داشت. دولت اوباما معتقد است تا آن زمان يك حكومت متفاوت يا دست كم همراه‌تر در ايران روي كار خواهد آمد. اين روزنامه ادامه مي‌دهد: اما كاخ سفيد و جان كري مي‌گويند خيلي بعيد است هر فردي كه در آينده به رياست جمهوري امريكا مي‌رسد اين توافق را نقض كند به ويژه اگر ايران به مفاد آن پايبند باشد. يكي از دلايلي كه امريكا و متحدانش درمورد لغو تحريم‌هاي سازمان ملل برضد ايران ترديد دارند اين است كه براساس تحريم‌هاي كنوني صادرات كالاهاي با فناوري پيشرفته كه مي‌تواند به ساخت مخفيانه سلاح در ايران كمك كند، ممنوع است، بنابراين بحث هايي درمورد چگونگي اعمال نظارت شديد در اين زمينه در جريان است. همانگونه كه اشاره شد نكته اصلي در گزارش اين روزنامه امريكايي كه به دولت اوباما بسيار نزديك است، اين است كه در آن تأكيد شده دولت امريكا باور دارد كه در طول توافق هسته‌اي يك حكومت همراه با غرب در ايران بر سر كار خواهد آمد.
اوباما: توافق هسته‌اي، ميانه‌روها را در ايران تقويت مي‌كند!
تأكيد برلزوم اثرگذاري امريكا در نتايج انتخابات آتي ايران و تمايل براي روي كارآمدن جرياني به‌غير از اصولگراها تنها به رسانه‌هاي غربي خلاصه نمي‌شود، آنگونه كه عالي‌ترين مقام اجرايي ايالات متحده بر چنين مسئله‌اي بارها پافشاري كرده است. در يكي از اين نمونه‌ها اوباما در بخشي از اين مصاحبه خود با نيويورك تايمز تأكيد مي‌كند: «من سعي ندارم از [پاسخ به] سؤال شما اجتناب كنم. فكر مي‌كنم در داخل ايران رويكردهاي متفاوتي وجود دارد. من فكر مي‌كنم تندروهايي داخل ايران هستند كه فكر مي‌كنند كار درست براي انجام دادن مخالفت با ما، جست‌وجو و تلاش براي نابودي اسرائيل و ايجاد خرابي در مكان‌هايي چون سوريه يا يمن و لبنان است.»
وی در ادامه به‌صورت ضمني از جماعت مدعي اصلاح‌طلبي در داخل نام برده و از لزوم جلب نظر آنها توسط كشورش سخن به ميان مي‌آورد: «همچنين فكر مي‌كنم ديگراني در داخل ايران هستند كه فكر مي‌كنند اين كار غيرسازنده است و ممكن است اگر ما اين توافق هسته‌اي را امضا كنيم، ما دست [توان] آنهايي كه نيروهاي ميانه‌روتر داخل ايران هستند را تقويت كنيم. اما موضوع كليدي كه مي‌خواهم مطرح كنم آن است كه توافق [هسته‌اي] اين موضوعات را در نظر نمي‌گيرد. حتي اگر اين تغييرات رخ ندهد، باز هم بسيار بهتر است كه ما توافق را داشته باشيم.»
سابقه حمايت آمريكايي‌ها از همراهان خود در ايران
اگر چه با جست‌وجوهاي ساده در موتورهاي جست‌وجو‌گر مي‌توان دهها و حتي صدها نمونه از حمايت‌هاي شخصيت‌ها و رسانه‌هاي غربي از جريان همسو با آنها در داخل كشور سراغ گرفت اما در يكي از نمونه‌ها سناتور تامس داشل، رهبر فراكسيون اكثريت كنگره در سال 81 چگونگي مذاكره با مقامات كشورمان را اينگونه اظهار مي‌كند: «امريكا بايد فشارهايش را زياد كند تا اصلاح‌طلبان در ايران بتوانند مردم را بترسانند و خواسته‌هاي ما را تبليغ كنند. . . امريكا بايد در اين راستا تهديد و راه را براي مذاكره باز كند، البته انجام مذاكره را براي مذاكره‌كنندگان اعلام برائت آنها از حكومت ديني ولايت فقيه بدانند.»
جريان تجديدنظرطلب در حالي - به گفته خودشان - خود را براي موفقيت در انتخابات و به تبع آن ايجاد آشوب‌هاي اجتماعي در كشور به بهانه انتخابات و با بهره‌گيري از مشكلات مردم و نارضايتي‌هاي اقتصادي آماده مي‌كندكه هواخواهان آنان در خارج از كشور هم قصد دارند مانند گذشته حمايت‌هاي جانانه‌اي براي پيروزي آنها صورت دهند؛ حمايت‌هايي كه در گذشته هم مي‌توان براي آن مصاديق فراواني جست‌وجو كرد كه بخشي از آن در اعترافات هيلاري كلينتون يادآوري شده است.
كلينتون و اصلاح‌طلبان
بهمن ماه 93 بود كه كتاب خاطرات هيلاري كلينتون وزير امور خارجه اسبق امريكا با عنوان «انتخاب‌هاي سخت» منتشر شد كه در آن به بيان پشت پرده بسياري از مسائل مي‌پردازد، ازجمله حمايت مقامات و سازمان‌هاي اين كشور از جريان تجديدنظرطلب در سال 88 پرداخته است.
«نيمه دوم سال 2009 پر از تحولات غيرمنتظره‌اي بود كه بحث‌هاي بين‌المللي در مورد ايران را به طور چشمگيري تغيير داد. اول، انتخابات ايران بود. ماه ژوئن، احمدي‌نژاد پيروز انتخابات رياست‌جمهوري اعلام شد؛ انتخاباتي كه از هر لحاظ، اشكالات عميق داشت، اگر نگوييم تماماً تقلب بود. جمعيت زيادي در خيابان‌هاي تهران و سراسر كشور در اعتراض به نتايج انتخابات جمع شدند. لحظات غافلگيركننده‌اي بود. طبقه متوسط ايران به دنبال دموكراسي‌ای بودند كه انقلاب سال 1979 وعده داده، اما هرگز محقق نشده بود.»
«اعتراضات شدت گرفت و به «جنبش سبز» مشهور شد. ميليون‌ها ايراني در يك نمايش بي‌سابقه براي ابراز مخالفت به خيابان‌ها ريختند. بسياري از آنها حتي خواستار پايان كار رژيم شدند. نيروهاي امنيتي با خشونتي وحشيانه واكنش نشان دادند. شهرونداني كه مسالمت‌آميز راهپيمايي مي‌كردند، با باتوم مورد ضرب و جرح قرار مي‌گرفتند و دسته‌جمعي دستگير مي‌شدند.» وي در اين باره به صراحت بيان مي‌كند: در پشت صحنه، تيم من در وزارت خارجه مداوم با فعالان در ايران در تماس بود، مداخله‌اي اورژانسي هم براي جلوگيري از تعطيلي توئيتر به منظور تعمير و نگهداري انجام داد. اگر توئيتر قطع مي‌شد، معترضان از يك ابزار كليدي ارتباطي محروم مي‌شدند. كلينتون همچنين مي‌افزايد: پس از سركوب [جنبش سبز] در ايران، تلاش‌ها براي ارائه ابزار و فناوري فرار از سركوب و سانسور دولتي به فعالان طرفدار دموكراسي را افزايش دادم. طي چند سال بعد، دهها ميليون دلار سرمايه‌گذاري كرديم و بيش از 5 هزار فعال را در سراسر جهان آموزش داديم.
انتخاباتي حياتي براي غرب
آنگونه كه بارها گفته شده است، انتخابات اسفند ماه براي جماعت تجديدنظرطلب و نظام سلطه اهميت بيش از حد تصور دارد، چراكه جريان همسو با غرب بعد از يك دهه دوري از قدرت تمايل دارد بار ديگر اهداف بر زمين مانده پدرخوانده‌هاي خود را پيگيري كرده و از سوي ديگر نظام سلطه‌خواهان روي كارآمدن جرياني است كه مي‌تواند آرزوهاي كاخ‌سفيد در قبال جمهوري اسلامي ايران را به واقعيت تبديل كند.
http://javanonline.ir/fa/news/761001
ش.د9405430