(روزنامه آفتاب يزد ـ 1395/04/10 ـ شماره 4649 ـ صفحه 1)
مرد شماره یک "آک پارتی "ها و برنده بلامنازع حزب اعتدال و توسعه ترکیه که تا دو سه سال پیش از این، در اندیشه بازگشت به امپراطوری تاریخی کشورش و نئوعثمانی‌گری، دست به هر کار مضحکه آمیزی حتی پوشیدن رخت سلاطین سده‌های 12 تا 19 میلادی می‌زد و به فکر چنبره قدرت برسرزمین‌های عربی، آسیای صغیر و بالکان بود حال شاهد اوضاع مشوش کشورش ترکیه است.
"اردوغان"، این روزها دیگر مثل دو سه سال قبل، باد در غبغب نمی اندازد و فخر فروشانه در مقابل سران کشورهای همسایه اولدورم بولدورم راه نمی‌اندازد و دل ایران و روسیه را نمی آزارد. کار به جایی رسیده تا همان شخصی که پوتین را متهم به حمله هوایی به ترکیه می‌کرد و از برای همین، سرنگونی جنگنده سوخوی 24 را رقم زد و آن را هشداری به روسیه قلمداد می‌کرد، اکنون ذلیلانه توبه نامه ای! برای پوتین نوشته است و از بابت سرنگونی آن جنگنده روسی ابراز تاسف و عذرخواهی کرده است.
پایه‌های رویایی امپراطوری اردوغان اکنون آنقدر سست ولرزنده شده که گویا دوستان ناباب چندساله اخیرش یعنی "داعش "نیز برای وی دم درآورده‌اند و حالا نمک‌نشناسانه در فرودگاه آتاتورک استانبول، حمله تروریستی شکل می‌دهند و 41 انسان از جمله یک ایرانی را به خاک و خون می‌کشند.
اوضاع، بدجور از دست امپراطور در رفته (!) بخصوص از زمانی که بنعالی ییلدیریم، نخست وزیر ترکیه پس از کنترل نیروهای امنیتی بر اوضاع در فرودگاه بین‌المللی آتاتورک، در جمع خبرنگاران حاضر شد و گفت: ادله و شواهد موجود نشان از آن دارد که داعش پشت این حمله است."
جنس داعشی
البته "ییلدیریم"نخست وزیر ترکیه (یعنی همانی که جای داووداغلو را گرفته!) پر بیراه نمی‌گوید چون جنس حمله تروریستی فرودگاه ترکیه از جنس کشتارهایی است که داعشی‌ها انجام می‌دهند. اینکه سه نفر تروریست به روی مردم مسلسل بگشایند و بعد خودشان را منفجر کنند تنها نشان از یک چیز دارد. این که گروه هایی در اوج فرقه گرایی و شستشوی عقیدتی مذهبی، با اضمحلال خردگرایی شان در این حمله انتحاری دست داشتند و این یعنی درست همان داعش.
جای پرسش اینجاست، چگونه کشوری که لا اقل در این چند سال متهم به حمایت از داعش بوده خود قربانی این گروه شده است؟
مروری بر توهم آقای امپراطور
بگذارید مروری بردوران توهم نئوعثمانی دولتمرد ترکیه کنیم. درست بعد از شروع جنگ‌های داخلی در سوریه آتش عصیانگری اردوغان شعله کشید و هربار دلش می‌خواست بیشتر به سمت مواضع عربستان سعودی غش کند از اینرو، او در آن زمان‌ها بیشترین تهدیدات خود و کشورش را درسه بخش می‌دانست:
1. بشار اسد و میل عجیب اردوغان به عدم بقای او؛ پس از آغاز جنگ داخلی درسوریه اردوغان دست به هر کاری می‌زد حتی حمایت‌های تلویحی از داعش، جبهه النصره و.... تا دولت سوریه سر پا نماند.
2. سیاست‌های ایران؛ اگرچه اردوغان می‌دانست که ترکیه جزو 5 کشورنخستی است که از ایران نفت می‌خرد و بیش از 3 هزار شرکت ترکیه ای با کشورمان فعالیت‌های تجاری دارند و از جهتی دیگر پول‌های مردمان ما در صنعت توریسم ترکیه جاری است و فرهنگ دو کشور نیز به هم نزدیک، اما علی رغم تمام این تبادلات تجاری، اقتصادی و فرهنگی، باز هم برای او حضور قدرتی منطقه ای به نام ایران آزاردهنده بود تا حدی که وی حاضر شد بر درخت خشکیده سعودی‌ها دخیل ببندد اما چشمش را به روی تمدن ایران باز نکند.
3. "پ‌ک‌ک"؛ سالهاست که آک پارتی‌ها و اردوغان از شاخه نظامی کردهای ترکیه "پ‌ک‌ک" می ترسند. البته بعد از جنگ داخلی سوریه، از رابطه این گروه با "پ ی د"یعنی شاخه سیاسی حزب دموکرات خلق در سوریه نیز دوچندان به وحشت افتاده‌اند، برای همین او بزرگترین نیروهای نظامی را که ممکن است با حملات تروریستی یا هر طریق دیگر، دولت ترکیه را تهدید کنند، همین گروه می‌دانست.
و لی داعش؛ آخرین گزینه‌ای که اردوغان آنها را تهدید به حساب می‌آورد، بود. حتی بسیاری متفق القول، که دولت ترکیه گهگداری با چراغ سبزهایش به داعش راه را بر حملات نظامی تا تلاش‌های اقتصادی این گروه باز کرده است.
واقعیت‌های این روزهای اردوغان
اما حالا اردوغان از همانجایی ضربه می‌خورد که فکرش را نمی‌کرد؛ از داعشی که یا به جنایاتش واکنشی نشان نمی داد و یا حتی شائبه حمایتش از آنها هم بود. هرچند در بمبگذاری اخیر اردوغان باز هم انگشت اتهام را به سوی پ‌ک‌ک گرفته، اما حرفهای بنعالی ییلدیریم نخست‌وزیر این کشور درباره دست داشتن داعش در بمبگذاری فرودگاه استانبول، این پرسش را مطرح می‌سازد که از چه روی داعش اینبار ترکیه را هدف قرار داده است؟ مگر نه اینکه می‌گفتند آنها و دولت اردوغان باهم بده بستان‌های پنهانی دارند؟ پس این چه خیانت در امانتی است که داعشی‌ها انجام داده اند ؟ نکند اردوغان که به همکاری با داعش متهم می‌شد و او نیز آن را مدام تکذیب می‌کرد تمام مدت راست می‌گفت که هیچ ارتباطی با داعش ندارد و علیه آنهاست؟ آیا بمبگذاری اخیر و اعلام دست داشتن داعش درآن از سوی نخست وزیر این کشور به معنای پایان دوستی‌های قدیمی و آغاز دشمنی‌های جدید دولت ترکیه و داعش است ؟ و آیا واقعا اینبار چاقو دسته خودش را برید؟
آغاز دشمنی‌های آشکار؟
حسن بهشتی پور کارشناس مسائل بین الملل در اینباره به آفتاب یزد گفت:« سازمان هایی مثل داعش چندوجهی هستند. از یک طرف ریشه‌های مذهبی و فرهنگی در کشورهایی مثل سوریه و عراق دارند و تفکر انحرافی خود را در بین سایر کشورها نفوذ می‌دهند و از طرف دیگر بخشی از آنها با سازمان‌های اطلاعاتی دنیا از "سیا"گرفته تا « میت » ترکیه، روابط دارند».
وی اضافه‌کرد: « بنابراین نمی توان حکم کلی درباره سازمان داعش و نوع ارتباطاتش داد چون این سازمان، هر بار شکل خاصی به خود می‌گیرد. اما شواهد و قرائن نشان می دهد ترکیه در زمانهایی با داعش همکاری کرده است، مثلا در مسیر حرکت برخی اعضای داعش از اروپا به سمت عراق و سوریه، ترکیه نقش رابط را داشته یا بارها گفته شد بیشترین خریدار نفت داعش، شرکت‌های ترکیه‌ای هستند که منبع مالی آنها (داعش) را تامین می‌کنند. بنابراین به نظر می‌آید دولت ترکیه و داعش پیش از این به طور غیرمستقیم با سازمان‌اطلاعات این کشور ارتباطاتی داشتند.»
بهشتی‌پور درباره اینکه پس چگونه با این اوصاف، این گروه تروریستی تصمیم حمله به ترکیه را گرفته است، گفت: «شکست‌های اخیر داعش در سوریه و عراق و تغییرات در ساختار داعش از یک سو و همین طور تغییر در سیاست‌های ترکیه از سوی دیگر آن رابطه را برهم زده است به‌هرحال بارها شده که یک سازمان تروریستی علیه حامیان خود اقدام کند.»
وی افزود: « اما باید این نکته را هم بگوییم که به طور مطلق، نه می توان داعش را نوکر دست‌نشانده ترکیه دانست که دولت این کشور تمام حمایت‌ها را از این گروه دریغ نکرده و نه می‌توان گفت انفجار اخیر به معنای دروغ بودن تمامی صحبت هایی است که درباره رابطه داعش و دولت ترکیه گفته می شود.»
حسن بهشتی‌پور تاکید کرد: «بمبگذاری‌های اخیر، هم تحت تاثیر اتفاقاتی است که درون داعش به وجود آمده و هم تحت تاثیر شکست آنها در عراق و هم به دلیل تغییرات و تحولات اخیر در سیاست‌های دولت ترکیه.»
این کارشناس مسائل بین‌الملل افزود: «ترکیه به شدت طی دو سال اخیر سیاست‌های خود را نسبت به سوریه تعدیل کرده است، ترکیه در گذشته بسیار تلاش می کرد به جبهه النصره، داعش و... کمک کند و رسما و علنا خواستار سرنگونی اسد در ترکیه بود ولی دیدیم که پس از نتیجه ندادن این موضوع مدام نظرش را نسبت به این سیاست‌ها تجدیدکرد. یکی از اختلافات داوود اوغلو و اردوغان در گذشته همین رفتار نسبت به سوریه بود ولی دیدیم بعدها به مرور زمان «اردوغان» از موضع خودش فاصله گرفت و شاید همین فاصله گرفتن اردوغان از موضع قبلی‌اش نسبت به سوریه، موجب خشم و واکنش داعش شده باشد. »
بهشتی پور ادامه داد: « البته نباید انفجارها را فقط نشانی از خشم داعش نسبت به دولت ترکیه دانست. بلکه داعش همان طور که در بروکسل و فرانسه با عملیات تروریستی اعلام حضور کرد، در اینجا نیز اعلام وجود کرده است. داعش می‌خواهد نشان دهد که اگر فلوجه را از دست داده یا در بخش‌های مهم حلب شکست خورده! ولی هنوز هست و مبارزه می کند.»
این کارشناس تاکید کرد: «داعش در هر جایی که بتواند حمله ای صورت دهد این کار را می‌کند، حمله به ترکیه نیز در قالب همین موضوع صورت گرفته است.»
بهشتی پور در پاسخ به این سوال که آیا اعلام دست داشتن داعش در بمبگذاری ترکیه را می‌توان پایان رابطه پنهانی ترکیه و داعش دانست، گفت: «بعید می‌دانم اولا ترکیه هیچ گاه همکاری‌اش را با داعش نپذیرفته است و دوم اینکه کار اطلاعات و امنیتی‌های ترکیه در این مواقع به طور مقطعی است یعنی ممکن است زمانی دیگر از همین تروریست‌ها برای پیشبرد منافعشان در جایی دیگر استفاده کنند.»
http://aftabeyazd.ir/?newsid=41581
ش.د9501047