(روزنامه همدلي – 1395/06/14 – شماره 409 – صفحه 1)
سخنان هفته گذشته مصباحی مقدم درباره فعالیت‌های انتخاباتی جامعه روحانیت مبارز به گونه ای بود که می‌توان آن را به یکی از مهمترین موضع گیری‌های تشکل‌های جناح راست دانست. از محتوای سخنان سخنگوی جامعه روحانیت دل‌خوری انتخابات گذشته با هم جناحی‌های رادیکال خود برمیآمد. او در سخنان خود گفت که دوره تاثیرگذاری سیاسی احمدینژاد گذشته و جامعه روحانیت نه به او اقبال نشان می‌دهد و نه به کاندیدای او. چنین موضعی از سوی یکی از تشکل‌های اساسی اصول‌گرا به نوبه خود می‌تواند پایگاه سیاسی احمدینژاد را تضعیف کند. موضع‌گیری مصباحی مقدم به همین سخنان ختم نشد.
او سخنانی هم درباره رهبر معنوی طیف احمدینژاد داشت که آن نیز درخور تامل است. او گفت: هیچ‌گونه نشانه‌ای از طرف آیت‌الله مصباح یزدی یا جامعه روحانیت برای انتخابات آتی و همکاری مشترک یا کمک گرفتن نداشته‌ایم و ایشان نیز برای همکاری در انتخابات مجلس دهم به میدان نیامدند. هرچند که آیت‌الله مصباح در شورای رهبری اصولگرایان در انتخابات هفتم اسفند نقش‌آفرین بود، اما آنچه در کلام سخنگوی جامعه روحانیت برجسته به نظر می‌رسید این بود که زمان پایان همکاری آیت‌الله مصباح با جامعتین فرارسیده است. این موضع‌گیری خوشایند طیف رادیکال جناح راست نبود، تا جایی که روز گذشته روح‌الله حسینیان در برابر سخنان مصباحی‌مقدم موضع‌گیری کرد.
«نه» به بیرق زعمای جناح راست
جبهه پایداری از بطن دولت محمود احمدینژاد پا به عرصه سیاست گذاشت، اما در بزنگاه‌های انتخابات تقابل این تشکل با جناح راست خود داستان درازی دارد. اولین رویارویی جبهه اصولگرایان با حزب «جبهه پایداری» به انتخابات مجلس نهم باز می‌گردد. زمانی که مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی و مرحوم آیت‌الله مهدوی کنی تلاش می‌کردند اصولگرایان را در ذیل یک پرچم راهی مجلس نهم کنند. انتخابات مجلس نهم در حالی برگزار می‌شد که اصلاح‌طلبان وارد عرصه انتخابات نشدند. از این‌رو تلاش اصولگرایان اتحاد با گروه‌هایی مثل پایداری برای قدرت‌نمایی جناح راست خوانده می‌شد. با این حال پایداری با تکیه بر این که آیت‌الله مصباح را رهبر معنوی خود می‌دانست زعامت بزرگان جناح راست را نپذیرفت و به صورت جداگانه وارد فعالیت شد. اتفاقا آنها از این اقدام نتیجه گرفتند و پایداری‌ها به صورت چشمگیر وارد نهاد قانون‌گذاری شدند.
دومین ساز ناکوک
بعد از این ماجرا مرحوم مهدوی کنی و مرحوم عسگراولادی دنبال ائتلاف دیگری برای انتخابات ریاست جمهوری شدند. این بار نیز پایداری‌ها حاضر نشدند زیر پرچم اصولگرایان حرکت کنند. آنها کامران لنکرانی، وزیر بهداشت دولت احمدینژاد را کاندیدای خود دانستند. آیت‌الله مصباح یزدی رهبر معنوی این تشکل سیاسی هم جمله‌ای در حمایت از لنکرانی بیان کرد که هنوز از یادها خارج نشده است. او گفت: «بینی و بین‌الله شهادت می‌دهم که روی زمین و زیر این آسمان کسی اصلح از آقای لنکرانی نمی‌شناسم. امیدوارم که این شهادت برگ زرینی درنامه 80 ساله‌ام باشد.» با این حال روزهای بعدی لنکرانی در صحنه انتخابات نبود.
جبهه پایداری در غیاب کامران لنکرانی به سعید جلیلی روی خوش نشان داد و باز هم حاضر نشد با اصولگرایان ائتلاف کند. هرچند که خود اصولگرایان نیز در ائتلاف خود با شکست مواجه شدند. ائتلاف اصولگرایان موسوم به 1+3 زمانی شکل گرفت که محمدباقر قالیباف، علی‌اکبر ولایتی و غلامعلی حداد عادل در حضور مرحوم مهدوی‌کنی هم پیمان شدند که به نفع هرکدام که این جمع اقبال بیشتری در نظرسنجی‌ها داشته باشد کناره‌گیری کنند. نظرسنجی‌ها رای بالای قالیباف را نشان می‌دادند، اما فقط حداد عادل از صحنه کناره‌گیری کرده بود.
مجلس دهم و پدری پایداری برای اصولگرایان
در انتخابات مجلس دهم زمانی که اصلاح‌طلبان عزم آن کرده بودند تا بعد از پیروزی در ریاست جمهوری کرسی‌های مجلس را هم به دست آورند، سازوکارهای انتخاباتی اصولگرایان شکل گرفت. اصولگرایان در این انتخابات رهبران خود را از دست داده بودند. «محمدرضا باهنر» جایگزین مرحوم حبیب‌الله عسگراولادی و آیت‌الله موحدی کرمان جایگزین مرحوم مهدوی‌کنی شد. اصلاح‌طلبان در یک سازوکار انتخاباتی قوی فعالیت‌های خود را دنبال می‌کردند و اصولگرایان بالاخره بعد از 40جلسه پیاپی نظر آیت‌الله مصباح را به خود جلب کنند. شورای سه نفره‌ای از آیات موحدی کرمانی، یزدی (به نمایندگی از جامعتین) ومصباح تشکیل شد. در ادامه جلسات شورای ائتلافی تشکیل شد که پایداری‌ها حرف نخست آن را می‌زدند. حذف طیف لاریجانی و قالیباف و میدان دادن به اعضای پایداری از نکات این جلسات بود. درنهایت اما اصولگرایان در تهران عرصه را تماما به رقیب واگذار کردند و تحلیل گران میدان بیش از اندازه دادن به پایداری را عامل شکست خود در کنار موفقیت روحانی در دستیابی به برجام عنوان کردند.
مسئله‌ای به نام مصباح
حالا کمتر از 9 ماه دیگر انتخابات ریاست جمهوری برگزار می‌شود. تجربه انتخابات مجلس دهم نشان می‌دهد در شرایط کنونی برخلاف انتخابات ریاست جمهوری92 جمع شدن با طیف پایداری شکست را تداعی می‌کند. مصباحی مقدم هفته گذشته گفت«هیچ‌گونه نشانه‌ای از طرف آیت‌الله مصباح یزدی یا جامعه روحانیت برای انتخابات آتی و همکاری مشترک یا کمک گرفتن نداشته‌ایم و ایشان نیز برای همکاری در انتخابات مجلس دهم نیز به میدان نیامدند.» این سخنان البته با واکنش یکی از اعضای جبهه پایداری روبه‌رو شد. روح‌الله حسینیان می‌گوید: «آقای مصباحی مقدم سخنگوی اصولگرایان نیستند و حتی جایگاهی نیز ندارند که وقتی صحبتی می‌کنند از ناحیه اصولگرایان بخواهند صحبت کرده باشند.» وی افزود:«سخنگوی جامعه روحانیت که نمی‌تواند از طرف همه اصولگرایان صحبت کند، در ضمن آقای مصباحی مقدم آنقدر جایگاهی ندارد که حتی از طرف جامعه روحانیت هم تصمیم بگیرد، ممکن است یک حرفی زده باشد ولی بعید می‌دانم آنقدر اهمیت داشته باشد.»
این نماینده پیشین مجلس با اشاره به شرایط حکم بر اردوگاه اصولگرایان گفت:«باتوجه به مشکلات و گرفتاری‌های موجود و ناتوانی دولت و به خطر افتادن جامعه در صورت ادامه فعالیت این دولت، روز به روز اصولگرایان به طرف وحدت بیشتر حرکت خواهند کرد.»
اصولگرایان هرچه دارند از احمدینژاد دارند
هفته گذشته مصباحی مقدم درباره احمدینژاد نیز گفت که دوره تاثیرگذاری سیاسی آقای احمدینژاد گذشته است و لااقل جامعه روحانیت نه اقبالی به ایشان دارد و نه اقبالی به کاندیداهایی که ایشان معرفی کند. او همچنین گفته بود که جامعه روحانیت مبارز نه در انتخابات 84 از احمدینژاد حمایت کرد و نه در انتخابات سال 88. عضو جبهه پایداری اما معتقد است اصولگرایان هرچه دارند از احمدینژاد است. حسینیان در پاسخ به سئوالی در مورد سخنان چهره‌های مطرح اصول‌گرا مبنی بر عدم حمایت از احمدینژاد در انتخابات آینده اظهار کرد: اگر اصولگرایان چیزی هم داشته باشند به خاطر خدمات آقای احمدینژاد است و الا خودشان خیلی سابقه‌ای از خدمت ندارند.
اگر اصولگرایان بخواهند نگاهی به عملکرد خودشان داشته باشند حتما باید دوره ریاست جمهوری احمدینژاد را استناد کنند. وی ادامه داد: به نظر من، رویکرد مردم به سوی احمدینژاد به حدی است که او بالاخره تسلیم مردم خواهد شد و در نهایت وارد کارزار انتخابات می‌شود. این عضو جبهه پایداری افزود: اصولگرایان مهم نیستند که بخواهند از احمدینژاد حمایت کنند یا نه. رئیس جمهور سابق بخشی از جامعه را باخود همراه دارد که حتما از او حمایت می‌کنند و همان متن جامعه است که در انتخابات تعیین کننده هستند. این سخنان حسینیان نشان می‌دهد که این گروه تندرو یک بار دیگر قصد دارد سازوکار اصلی اصولگرایان با محوریت جامعتین اختلال ایجاد کند. یعنی آنها قصد دارند با استفاده از محمود احمدینژاد و یا کاندیدای مورد حمایت وی هم نماینده‌ای در کارزار انتخابات سال آینده داشته باشند و هم از این رهگذر چوب لای چرخ ماشین انتخاباتی اصولگرایان بگذارند آنها نمی‌خواهند که جریان اصولگرایی به تشکل‌هایی منهای پایداری اطلاق شود.
http://www.hamdelidaily.ir/?newsid=17953
ش.د9501763