(روزنامه مردم‌سالاري ـ 1395/09/24 ـ شماره 4205 ـ صفحه 1)
اپیزود دوم: در تحلیل دیگری که اخیرا در فضای سایبر منتشر شده است نکات جالب توجهی وجود دارد. این تحلیل مربوط به تصمیم امیرالمومنین علی علیه السلام در رابطه با توشیح حکم اشعث ابن غیث برای حکمرانی در منطقۀ آذربایجان است. سخنران، اشعث را به حق منافقی معرفی می‌کند که دومی‌ندارد و در خصوص تبیین علت این تصمیم امام‌علی(ع) چنین ابراز می‌کند که اشعث و افرادی نظیر او، کسانی هستند که اگر از جامعه اسلامی‌فاصله بگیرند لگدی به جامعه اسلامی‌می‌زنند که به مراتب، محکم تر از زمانی خواهد بود که در درون جامعه و نظام اسلامی‌باشند؛ پس باید جایی را درست کرد که اینها همیشه جلوی چشم باشند و در ادامه، سخنران این تحلیل را به هیچ مبنا و اماره‌ای به شرایط فعلی در ایران اسلامی‌منطبق می‌کند! حاشا و کلا.
اپیزود سوم: پیرو اعلام مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی ایران در روز 21 آذر ماه در خصوص امضای قرارداد خرید 80 فروند هواپیما از شرکت آمریکایی بوئینگ و اعلام همزمان فلچر باراک دال، معاون مدیرعامل شرکت هواپیماسازی بوئینگ مبنی بر تایید این قرارداد و خبر تایید دولت آمریکا نسبت به قرارداد فروش 80 فروند هواپیما، برخی جناحهای به اصطلاح منتقد دولت به جای تبیین این رویداد مهم و با ارزش برای مردم، چه بلحاظ اهمیت مباحث فاینانس در این خرید بزرگ و چه از نقطه نظر مباحث مربوط به ارتقای کمی‌و کیفی صنعت هواپیمایی ایران و تقویت امید و آرامش در مردم، برخی این قرارداد را هدیه چند ده تریلیون تومانی به آمریکا وانمود کردند و برخی دیگر از غیر‌عملی و پوشالی بودن آن. حال یک سوال کلیدی که در اینجا مطرح می‌شود این است که اگر مدیرعامل شرکت هواپیمایی جمهوری اسلامی‌ایران بجای این خبر، در روز یکشنبه اعلام می‌کرد که قرارداد فاینانس و خرید هواپیماهای مسافربری بدلیل مخالفت‌های کنگره و رئیس جمهور آمریکا لغو شده است، جناحهای مقابل و مخالف دولت محترم چه تعبیر و تحلیلی از آن ارایه می‌کردند؟! آیا حمله به دولت با این تحلیل که نقد را دادید و نسیه هم نگرفتید دور از ذهن است؟ اگر چنین است پس چطور ممکن است که رویدادی در شرایط لغو یا ابرام آن، هر دو باعث محکوم شدن دولت شود؟! سوالی که پاسخ آن را به بصیرت و انصاف خوانندگان محترم یادداشت وا می‌نهیم.
در رویداد مهم دیگر در خصوص نهایی شدن قرارداد فاینانس و ساخت 10 فروند کشتی با یک شرکت کره جنوبی که در حال حاضر و در میان شرکتهای سازنده کشتی در جهان، یکی از بزرگترین و معتبرترین آنها است پاره ای از روزنامه‌ها، رسانه‌ها و سایتهای خبری – تحلیلی داخل کشور آن را به قرارداد ایجاد شغل برای نیروهای کره ای و نجات یک شرکت خارجی از ورشکستگی، تعبیر نمودند. در ادامه، تصویر چهرۀ در حال گریۀ یکی از مدیران شرکتهای کشتی سازی در داخل کشور نیز در سطحی گسترده، پوشش داده شد.
پس از این هیاهوها و تخریب چهره دولت، بیانات و توضیحات معاون اول رئیس‌جمهور نشان داد که این قرارداد در سال ۲۰۰۸ (۱۳۸6-۱۳۸7) منعقد شده است اما بدلیل اعمال تحریم‌ها، به طور کامل اجرایی نشد. متعاقب توافق برجام و با انعقاد قرارداد تکمیلی جدید، کره ای‌ها نسبت به اتمام این پروژه به سرعت اقدام خواهند کرد و اساسا این قرارداد، موضوع جدیدی نبوده است. قابل ذکر است که در برنامه زنده تلویزیونی در روز یکشنبه 21 آذر ماه، نماینده کشتیرانی اظهار کرد که در سالهای 84-1383 با دو شرکت داخلی، قرارداد 24 ماهه بستیم که باید کشتی را تحویل می‌دادند ولی الان که سال 1395 است هنوز کشتی تحویل نگرفتیم؛ مبلغ هم همان اول پرداخت شده است. جالب این بود که مدیر عامل شرکت کشتی‌سازی مذکور نیز این موضوع را تایید کرد و گفت ما در 14 سال گذشته مشکل داشتیم ولی الان وضعیتمان خوب شده است.
قس علیهذا در خصوص قرارداد میدان نفتی آزادگان و سایر تحولات مهم اقتصادی سیاسی مشابه در یک سال گذشته.
ختم کلام: انتخاب دکتر حسن روحانی به ریاست‌جمهوری کشور با اکثریت آراء در دور اول انتخابات، باعث نشد تا برخی جناح‌ها و نحله‌های فکری حتی پس از تنفیذ حکم ریاست‌جمهوری از سوی مقام معظم رهبری، به ارادت و احترام و تسلیم به این انتخاب مردمی که از آن، حضرت امام راحل به «میزان» تعبیر فرموده‌اند حداقل از سر اخلاص و ارادت به مبانی انقلاب اسلامی‌گردن نهند. چندی است که برخی تحلیل‌های بی‌مبنا و در برخی موارد به دور از حسن نیت و غرض آلود، فضای امنیتی و سیاسی- اقتصادی کشور را به شدت به مخاطره انداخته است. بیان مطالب فوق نیز نمونه‌ای از خروار و هشدار نسبت به ایجاد چالش‌های خطرناکی است که به طور قطع، دشمن شاد کن است.
http://www.mardomsalari.com/4205/page/1/3781
ش.د9502855