کمتر از 2 هفته به انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم مانده است. فضای انتخاباتی رفته رفته به اوج خود نزدیک می‌شود. در روزهای گذشته و با برگزاری دو دور از مناظرات انتخاباتی، مساله معیشت و اقتصاد به عنوان مهمترین دغدغه مردم در انتخابات پیش رو مطرح شد. کاندیداها به همین روی شعارهای تبلیغاتی خود را بر اساس انجام فعالیت‌ها در راستای بهبود معیشت مردم تنظیم کردند.
آقایان حسن روحانی و اسحاق جهانگیری دو کاندیدای دولتی که وضعیت فعلی اقتصاد کشور محصول عملکرد 4 ساله آنهاست، نتوانسته‌اند در مناظره‌ها و زمان فعلی تبلیغات دفاع قابل قبولی از عملکرد خود داشته باشند؛ مضاف بر این وضعیت نامناسب معیشتی طبقات محروم‌تر جامعه، فضای مانور را برای کاندیدای دولتی بسیار محدود کرده است. شعارهای کارگران حاضر در مراسم روز کارگر در حرم امام؟ره؟ و همچنین هجوم معدن چیان در آزاد شهر گلستان به اتومبیل روحانی، مویدی برای این مساله است.
سناریوی وحشت
روز گذشته، اما روحانی در سفر انتخاباتی خود به استان همدان و کرمانشاه فاز جدیدی از حملات به منتقدان را آغاز کرد که به عقیده بسیاری از کارشناسان، نوعی حرکت انتحاری در وضع موجود تحلیل می‌شود. رییس جمهور در جمع جوانان استان کرمانشاه گفت: « 29 اردیبهشت را برای اخلاق، انصاف و تساوی حقوق همه ایرانیان می‌خواهیم.نخواهیم گذاشت مردم را قطعه قطعه کنید؛ ما صد در صدیم، شما می‌خواهید زنان را به خانه و انزوا بکشانید، ملت و قانون اساسی اجازه نخواهد داد. 29 اردیبهشت ملت فریاد می زند که آزادی می‌خواهیم و از دروغ و فریب خسته‌ایم، تنها پای صندوق نخواهیم رفت؛ هر جوان برومند یازده نفر را با خود پای صندوق انتخابات دوازدهم ببرد.» او همچنین در جمع مردم همدان گفت: اردیبهشت 96 هم مردم ما اعلام خواهند کرد آنهایی که در طول 38 سال فقط اعدام و زندان بلد بودند را نمی‌خواهند.
آن روی سکه روحانی
روحانی در حالی در صدد عوام فرینی برای فرار رو به جلوست که خود در دهه‌های اول انقلاب، مواضعی سخت‌تر از آنچه امروز مردم را از رقبایش از آن می‌ترساند، داشته است.
همچنان که او در 23 تیرماه 59 در مشروح مذاکرات مجلس اول گفته بود: «توطئه‌گران را در نمازجمعه به دار آویزان کنید!» بخشی از سخنان روحانی بر این اساس است: «نکته دیگر اینکه ما از دادگاه انقلاب ارتش می‌خواهیم که در مورد توطئه‌گران عجله نکنند و تحقیقات را در حدود وسیع انجام بدهند و کاملاً ریشه‌یابی بکنند و تقاضای دیگر من این است که همان‌طور که در مساله زنا، قرآن می‌گوید: «ولیَشهَد عَذابَهُما طاِئفَةٌ مِنَ المؤمنین» توطئه‌گران را هم خوب است که در مراسم نماز جمعه بیاورند و به دار آویزان کنند تا مردم مشاهده کنند و تأثیرش، تأثیر بیشتری داشته باشد.»
هوچی‌بازی یا تدبیر
شیخ اعتدال (!) همچنین صبح روز گذشته درجمع هواداران خود در همدان تصریح کرد: « ما در انتخابات آمده‌ایم تا به بداخلاقی پایان بدهیم و به خشونت ورزان و افراطیون بگوییم دوره شما تمام شده است. شما هشت سال در این کشور بودید و مردم دیدند که در این کشور چه کردید. ما دنبال آزادی هستیم و حتی در سالن سخنرانی‌مان بداخلاق‌ها را راه می‌دهیم. منطق شما ممنوع کردن است و چیز دیگری ندارید. منطق شما هوچی بازی است و چیز دیگری ندارید.»
وی افزود: « اگر هر نفر 11 نفر را همراه خود پای صندوق آرا نبرید، بدانید در پیاده روهای ما هم دیوار خواهند کشید، شما اینها را نمی‌شناسید، من اینها را می‌شناسم. اینها روزی در جلسه‌ای تصمیم گرفته بودند در پیاده رو دیوار بکشند. شما در مسیر پیشرفت و آزادی جوانان ما نخواهید بود. چه شده است که سخنگوی یک نهاد در این دو سه هفته سیاه نمایی دولت را یاد گرفته است؟ اجازه نمی‌دهم خانه‌ای که باید خانه عدالت باشد، به خانه اتهام و دروغ تبدیل شود».
او لحظه‌ای را برای تخریب رقبای خود از دست نمی‌دهد و حتی پیش از شروع سخنرانی روحانی در ورزشگاه 6 هزار نفری، جمعی از منتقدان او شعارهایی سر دادند که روحانی با دست تکان دادن برای آنها و سپس تقدیم کردن گل به آنها، گفت: «تنها در ستاد روحانی است که مخالفان می‌توانند این چنین آزادانه اظهار عقیده کنند.» او حتی بعد از بیرون کردن این منقدان از سالن، اظهار کرد: «بداخلاق‌ها را چه کار کردید، دلمان برای آنها تنگ شد!» به نظر می‌رسد با بالا رفتن آرای کاندیداهای جبهه انقلاب، اطرافیان روحانی حتی نسبت به حضور وی در دور دوم نیز دچار شبهه شده‌اند. از همین روی روحانی به جای دفاع از عملکرد 4 ساله خود در دولت تدبیر و امید، در حال تلاش است تا فضای انتخاباتی را از مطالبات معیشتی و اقتصادی به سمت مطالبات سیاسی تغییر دهد. از همین روی رقیب هراسی، با نسبت دادن مواردی مانند اعدام و زندانی کردن در دستور کار روحانی قرار گرفته است.
دولت عصبانی: دهان‌ها را دوختند
بعد از آغاز زمان تبلیغات نامزدهای ریاست جمهوری، روحانی هر روز به دو یا چند استان کشور سفر کرده و به ایراد سخنان می‌پردازد؛ سخنانی که همواره در آن به رقبا حمله کرده و مردم را از انتخاب آنان برحذر می‌دارد و سعی دارد القا کند که رأی به نامزدهای دیگر، آزادی را در کشور از بین می‌برد. او حتی در صدا و سیما هم این سخنان خود را تکرار می‌کند.
روحانی طی سخنانی در گفت‌وگوی تلویزیونی خود با مردم گفت: افراط و تفریط و خشونت نتوانسته باعث خوشبختی هیچ ملت و پیشرفت هیچ کشوری شده باشد. مگر ما می‌توانیم نشاط در جوانانمان ایجاد کنیم بدون این که فضای ارتباطات را تسهیل کنیم. آیا ما می‌توانیم زیرساخت‌های اینترنتی را تقویت نکنیم و جوانان ما با نشاط باشند؟ مگر می‌شود به مردم سخت‌گیری کرد در عین حال امید داشت به این که کشور ما از لحاظ اشتغال و تولید از همه کشورها برتر و بالاتر باشد.
او همچنین در 17 اردیبهشت ماه و در جمع مردم آذربایجان غربی گفته بود:«نگرانید؟ ناراحتید؟ از اینکه در این 4 سال شما کاسبان تحریم کاسبی‌‌تان کساد شده، ناراحت شدید؟ ما عقب‌نشینی نمی‌کنیم. راهمان را انتخاب کردیم؟ راه ما آزادی است، راه ما آزادی است. باز می‌خواهید تحریم و حصر را به ایران برگردانید؟ ما مخالف تحریم و مخالف حصر ایران هستیم. ما می‌خواهیم با دنیا زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشیم.»
آقای علیرضا زاکانی، نماینده سابق مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با اشاره به ادعای مضحک روحانی در خصوص دیوار کشی بین مرد و زن در صورت رأی آوردن کاندیدای منتقد، گفته است:دیوار کشی بین سفره‌های خالی مردم و دولت کاسبان در 4 سال اخیر عملیاتی شده است.
البته در فضای مجازی علاوه بر برخورد سلبی با این سخنرانی انتحاری روحانی، موضع طنز آمیز نیز دیده شد. به عنوان مثال، در مقابل این گفته روحانی که اگر هر نفر 11 نفر را به پای صندوق رأی نیاورد، اینها بین پیاده روها دیوار می‌کشند و من اینها را می‌شناسم، کاربران این گونه واکنش نشان داده‌اند: « روحانی در سخنرانی بعدی: اینا حموم نمی‌رن. لباس‌هاشون رو ببینید چقدر چرکه؟ با شتر جابجا می‌شن. شما اینها رو نمی‌شناسید. من اینها رو می‌شناسم.»
دولت بسته
دولت بسته یعنی همین که روحانی و جهانگیری می‌خواهند با انشاهایی که از بیرون برای آنها نوشته‌اند، مردم را در میان دو انتخاب کاذب اسیر کنند! می گویند یا وضع موجود و ما پیرمردان پولدار با بچه‌های تاجر مظلوم‌مان را تحمل کنید، یا به گذشته برمی گردید! بر خلاف این دروغ‌های تهدید آمیز، مردم امروز می‌توانند به کسانی رأی دهند که از تغییر به نفع جوانان بیکار و کارگران اخراج شده حرف می‌زنند.
http://sobhe-no.ir/newspaper/231/2/8683
ش.د9600607