بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم
با استمرار اعتصاب غذای 1500 تن از اسرای فلسطینی در سیاهچال‌های قرون وسطائی رژیم صهیونیستی، سیصد تن دیگر از اسرا نیز به آنها پیوستند و با شروع اعتصاب غذای خود سعی کردند فریاد مظلومیت اسرای دربند رژیم صهیونیستی را در مقیاس وسیع‌تر به جهانیان منعکس نمایند.
رژیم صهیونیستی برای سرکوب زندانیان و پایان دادن به اعتصاب غذای آنها به هر وسیله‌ای متوسل شده و سعی دارد مانع گسترش ابعاد مخالفت‌ها و اعتراضات شود. انتقال رهبران فلسطینی به سلول‌های انفرادی، جلوگیری از دیدار خانواده اسرای فلسطینی با آنها و جوسازی سیاسی – تبلیغاتی علیه اسرا، در سرلوحه کار اشغالگران قرار گرفته است. علاوه بر این عملیات سرکوب، تحقیر، توهین و حتی شکنجه اسرا در سیاهچال‌های اسرائیل نیز ابعاد تازه‌ای به خود گرفته است. صهیونیست‌ها امیدوارند با ترکیب این مجازات‌های بیرحمانه و ضدانسانی بتوانند اراده فلسطینی‌ها را درهم بشکنند و آنها را وادار به عقب نشینی کنند.
خواسته‌های اسرای دربند فلسطینی، چیزی بیشتر از حقوق اولیه آنها نیست. از جمله تعداد فراوانی از اسرا بدون هیچگونه اتهامی و بدون محاکمه و دلیل مشخصی در زندان به سر می‌برند و سرنوشت روشنی ندارند. بدرفتاری، شکنجه، تحقیر و سرکوب، دیگر اعتراضات فلسطینی‌ها را تشکیل می‌دهند. لکن صهیونیست‌ها با تحقیر، شکنجه و سرکوب بیشتر می‌خواهند فلسطینی‌ها را مجبور به سکوت کنند که وضعیت رقت بار کنونی را بپذیرند و اعتراضی نداشته باشند. علاوه بر این، تاکنون اسرای دربند می‌توانستند از دوره حضور اجباری در زندان هم برای تحصیل بهره‌گیری کنند لکن صهیونیست‌ها ضمن مخالفت با هرگونه تحصیل فلسطینی‌های دربند، درصدد هستند فشارهای وارده بر زندانیان را تشدید کنند.
در عین حال اشغالگران با جلوگیری از دیدار خانواده‌های اسرا با آنها، موجبات نگرانی و تخریب روحیه زندانیان و خانواده‌های آنها را فراهم می‌آورند که به نوبه خود، بر پیچیدگی اوضاع می‌افزاید. آنچه در این میان اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، این است که اشغالگران با رایزنی‌ها و ارتباطات خود سعی کرده‌اند هرگونه انعکاس خبری پیرامون این مسائل را در خارج از زندان‌ها مهار کنند و مانع از آن شوند که حوادث زندان در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی، انعکاس قابل ذکری داشته باشد. از جمله رژیم‌های ارتجاعی عرب نیز با سکوت مرگبار خود عملاً در جبهه اشغالگران قرار گرفته‌اند و کمترین واکنشی نسبت به اعتصاب غذای فلسطینی‌های دربند و افزایش فشارها بر خانواده‌های آنها از خود بروز نمی‌دهند.
از سوی دیگر حتی رسانه‌های عربی وابسته به سران ارتجاع نیز عملاً سانسور خبری شدیدی را نسبت به این حرکت‌ها برقرار کرده‌اند و مانع انعکاس فریاد مظلومیت اسرای دربند رژیم صهیونیستی در سطح منطقه و درون کشورهای عربی و اسلامی شده‌اند. سران رژیم صهیونیستی به طور همزمان از متحدین و حامیان خود نیز خواسته‌اند در این سانسور خبری درخصوص اعتصاب غذای زندانیان فلسطینی شدت عمل نشان دهند و با بمباران تبلیغاتی درخصوص موضوعات دیگر، بهانه‌ای برای فراموشی زندانیان فلسطینی در سطح جهانی ایجاد نمایند.
نکته شرم‌آورتر اینکه حتی محمود عباس و همدستانش در تشکیلات خودگردان هم عملاً در جبهه صهیونیست‌ها قرار گرفته‌اند و مانع خبررسانی و ایجاد فضای همبستگی در کرانه باختری شده‌اند. با این حال، فریاد مظلومانه فلسطینی‌ها در غزه و کرانه باختری به خوبی انعکاس یافته و اشغالگران را به شدت نگران کرده است. در این مدت، اعتصابات گسترده و تظاهرات کم سابقه، مراتب همبستگی با اسرای فلسطینی، حداقل در فلسطین اشغالی انعکاس نسبتاً مناسبی داشته است. این برای دنیای اسلام و جهان عرب ننگ بزرگی محسوب می‌شود که فلسطینی‌ها در خط مقدم جبهه مبارزه با اشغالگران صهیونیست، در بحران به سر برند ولی در عقبه دنیای اسلام و حتی دنیای عرب شاهد هیچگونه همراهی و همبستگی با غیرتمندان سلحشور فلسطینی نباشیم.
انتظار می‌رود که سازمان همکاری‌های اسلامی و اتحادیه عرب حداقل از این به بعد به سکوت مرگبار خود پایان دهند و با اعلام همبستگی با اسرای دربند فلسطینی، فریاد مظلومیت آنها را از تریبون جهان اسلام و دنیای عرب انعکاس دهند. علاوه براین با طرح موضوع در مجامع بین‌المللی از جمله سازمان ملل، جنبش غیرمتعهدها و سایر تریبون‌های در اختیار، مانع ادامه وضعیت رقت بار کنونی علیه فلسطینی‌ها شوند. این کمترین اقدامی است که عدم انجام آن به وضوح نشانه انفعال، سستی و بی‌تحرکی دنیای اسلام و جهان عرب تلقی می‌شود و دشمنان را برای شدت عمل بیشتر و تهاجم سنگین‌تر وسوسه می‌کند.
http://jomhourieslami.net/?newsid=132043
ش.د9600681