(جام سياست ويژه‌نامه روزنامه جام جم ـ 1396/04/20 ـ شماره 51 ـ صفحه 3)
** مساله آتش به اختیار که رهبر معظم انقلاب فرمودند از نظر من به این معنی است که هر فردی به نظام ارادت و به کشور علاقه دارد باید در چارچوب‌هایی که نظام و دین مشخص کرده مسیر خود را تشخیص دهد و در آن راه قدم بردارد. در زمان دفاع مقدس هر فردی با توجه به توانایی‌هایی که داشت، می‌دانست چه نقشی را باید به عهده بگیرد و برای پیشبرد نظام وظایف خود را بخوبی انجام می‌داد. به‌عنوان مثال یکی در خط مقدم می‌رفت و یکی پشت خط می‌ایستاد و یکی کمک‌های مردمی می‌کرد. زنان و مردان هم هر کدام برای دفاع از کشور تعریف‌هایی را انجام داده بودند.
امروز هم استکبار جهانی یک جنگ تمام عیار اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی علیه ما شروع کرده است. در این صحنه هیچ شکی وجود ندارد و همه باید این را درک کنند. هرکسی برای حفظ ارزش‌ها و دستاورد‌های انقلاب باید به میدان بیاید و از هیچ تلاشی دریغ نکند. در واقع مفهوم اصلی آتش به اختیار هم همین موضوع است که ما درک کنیم و احساس مسئولیت نسبت به مسائل مختلف داشته باشیم که به پیشبرد نظام و حفظ ارزش‌های آن کمک می‌کند. مسلم است، وقتی که ترویج بی‌بند و باری، ابتذال و بی‌غیرتی شود، هویت فرهنگی ملت ما آسیب خواهد دید پس ما وظیفه داریم که امر به معروف و نهی از منکر کنیم. وظیفه داریم در جامعه هوشیار باشیم و بویژه جوانان جامعه را نسبت به این پدیده آگاه کنیم.
* آیا آتش به اختیار در بخش اقتصادی نیز تعریف خاصی دارد؟
** بله. در زمینه اقتصادی هم باید با این واقعیت روبه‌رو شد که یکی از نقاط ضعف ما همین مساله اقتصادی است. ما در بحث اقتصادی باید از تولید ملی دفاع کنیم تا این آسیب‌پذیری کمتر شود. از همین رو دولت وظیفه دارد که مساله دفاع از تولید ملی را جدی بگیرد و در آن سرمایه‌گذاری و برای آن برنامه‌ریزی کند. باید برنامه‌ریزی‌ها به گونه‌ای باشد که بعد از آن کالایی تولید شود که افتخار ایران باشد. کالایی که از جهت کیفیت و استحکام و قیمت، قابل رقابت باشد به صورتی که مردم مصرف‌کننده، کالای داخلی را به کالاهای دیگر ترجیح دهند. ما باید همدل باشیم و بدانیم که همه در یک کشتی هستیم که باید به حرکت و جلو رفتن آن کمک کنیم. هرگونه کم‌کاری و بی‌توجهی آسیبی جدی به پروسه حرکت این کشتی خواهد زد و اگر دولت از تولید ملی دفاع نکند، مصرف‌کننده هم آسیب خواهد دید. مصرف‌کننده از اعضای این کشور است و وابستگی به تولید داخلی دارد. اگر تولید داخلی رونق نداشته باشد بیکاری زیاد می‌شود، وقتی بیکاری باشد، آسیب‌های اجتماعی شکل می‌گیرد و به نوعی همه آسیب خواهند دید. در شرایط برعکس هم وقتی از تولید دفاع شود، بیکاری از بین می‌رود و به همان اندازه آسیب‌های اجتماعی کم می‌شود. در شرایط کنونی کمتر خانواده‌ای پیدا می‌شود که از بیکاری جوانان ناراضی نباشد. اگر می‌خواهیم این مشکل حل شود، فقط دولت نمی‌تواند کاری از پیش ببرد. دولت در نهایت می‌تواند برنامه‌ریزی کند و به این بخش بودجه اختصاص دهد. مردم نقش بسزایی در تعیین آتش به اختیار دارند، اما نباید فراموش کرد که دولت باید دور قدرت‌های بزرگ را خط بکشد، آنها به دنبال دشمنی هستند. نباید به آنها اعتماد کند، باید با سیاست اقتصاد مقاومتی، مردم را آماده کند که به میدان بیایند و کار کنند، اما از سوی دیگر مردم هم باید تمام تلاش خود را کنند و هرکسی در هر نقشی که دارد باید مسئولیت‌پذیر باشد.
* راهکار شما برای اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی و فرمان آتش به اختیار در این حوزه چیست؟
** ما باید با قاچاق کالا مبارزه کنیم. بشدت باید با واردات بی‌رویه مبارزه شود. وظیفه مردم هم در این میان،آن است که کالای خارجی را تحریم کنند و نخرند، در این صورت بازار کالای داخلی رونق خواهد گرفت. مردم و دولت ما برای مدتی باید اهداف و منافع کوتاه‌مدت را کنار بگذارند و به فکر صادرات کالاهای ایرانی باشند. تولید‌کنندگان نیز باید سود معقول بگیرند و کالای باکیفیت به مردم بدهند. مجموع کلام، آتش به اختیار شدن در بحث اقتصاد یعنی همین. یعنی همه برای منافع ملی، برای حفظ فرهنگ و پیشبرد اقتصاد ایران و برای آن که به قله‌های بلندی که ترسیم کردیم برسیم، باید احساس وظیفه کنند و به تناسب همین احساس وظیفه، در چار‌چوب رفتار عقلایی که تعریف می‌شود، وظیفه خود را عمل کنند.
http://press.jamejamonline.ir/Newspreview/2911455892866294606
ش.د9601036