(روزنامه كيهان ـ 1396/05/11 ـ شماره 21686 ـ صفحه 2)
محمدرضا تاجیک که در دولت اصلاحات مشاور رئیس‌جمهور بود، در گفت‌وگو با جماران، پیروزی روحانی در انتخابات را به حرف مدونا (خواننده بدنام غربی) تشبیه کرد که «واقعیت مرا نخواهید شناخت». وی همچنین ادعا کرد روحانی بخش عظیمی از رأی خود را مدیون اصلاح‌طلبان است.
وی در عین حال گفته است: لزوماً نباید دست‌افشان و پای‌کوبان باشیم. حتی پیروزی‌های پیاپی اخیر می‌تواند تهدید هم باشد. چرا که توپ در زمین اصلاح‌طلبان است، دیگر نمی‌توان فرافکنی کرد، دیگر نمی‌توان گفت نگذاشتند، دیگر نمی‌توان گفت مجلس شورا از ترکیب جناح‌های دیگر بود و تصمیمات را عقیم می‌گذاشتند.
تاجیک گفت: از طرف دیگر شورای شهر تهران در اختیار اصلاح‌طلبان است. آنان باید تلاش کنند تا طبق شعارها و مطابق دقایق گفتمان اصلاح‌طلبی شایسته‌ها را پاس بدارند. به جای آنکه در پس پرده شورای شهر جنگ جناح‌ها، منافع و قدرت به راه بیندازند و به دنبال این باشند که چه کسی را شهردار کنند باید به سمت و سویی که ملاک‌ها و ضوابط حکم می‌کنند بروند تا فردی شایسته شهردار شود.
وی با بیان اینکه «متأسفانه منفعت‌طلبی و قدرت‌طلبی در برخی افراد و جریان‌های اصلاح‌طلبی دیده می‌شود» خاطرنشان کرد: باید بتوانیم این حاشیه‌ها را کم کنیم و نقشی را که به لحاظ تاریخی برعهده‌مان قرار داده شده ایفا کنیم.
تاجیک گفت: اگر آقای روحانی در دور دوم به وعده‌هایش عمل نکرد، اصلاح‌طلبان باید بروند به مسجد و خانقاه و خلوت و دعا کنند؛ چرا که روحانی به لحاظ رأی دیگر احتیاجی به رأی اصلاح‌طلبان ندارد.
وی ادامه داد: این طور نشود که از حیاط تا بام خانه قدرت و سیاست از آن اصلاح‌طلبان و از بام تا ثریا برای برخی که بر دوش اصلاح‌طلبان سوار شدند و به پاستور رسیدند، منظور شود.
وی تأکید کرد: به هر حال این موضوع را نباید فراموش کنیم که طرف مقابل 16 میلیون رأی دارد. عمده رأی او هم در طبقات پایین جامعه بوده است؛ همانجایی که اصلاح‌طلبان ضعف و خلأ دارند. همانجایی که اصلاح‌طلبان زبان توده‌های مردم را خیلی نمی‌فهمند. بسیاری از اصلاح‌طلبانی که فقط زبان نخبگان را متوجه می‌شوند و می‌توانند با طبقات متوسط رو به بالا ارتباط برقرار کنند؛ نمی‌توانند با طبقات پایین ارتباط برقرار کنند. طبیعتاً بسیاری از آن فضای رأی را از دست می‌دهند.
تاجیک با اشاره به برخی تناقضات اصلاح‌طلبان خاطرنشان کرد: اکنون باید به این پرسش پاسخ دهیم که وقتی به نام عقلانیت سیاسی گاه بر سر هنجارها و ارزش‌ها کوتاه می‌آییم و ایستارهایمان صیقل پیدا می‌کنند، و گاه با گروه‌های غیرخودی هم‌پیمان می‌شویم و گاه دیگر، سوپر اصلاح‌طلب می‌شویم، زمانی چپ و زمان دیگر راست و میانه می‌شویم، و در نتیجه این همه تلون و عبور و مرور گفتمانی به قدرتی دست می‌یابیم، در مقابل چه و چه‌ها از دست می‌دهیم؟ آیا به باورها و اعتقادها و اعتمادها شبیخون نمی‌زنیم و سرمایه انسانی و اجتماعی خود را به پشیزی نمی‌فروشیم؟
او این را هم گفته که «هیچ تردیدی نباید داشته باشیم که اگر تدبیر نکنیم چرخش و جایگزینی که در این چند دهه تجربه کردیم حادث خواهد شد. اگر دولت، شورای شهر، مجلس، شهردار و اصلاح‌طلبان نقش تاریخی خود را به خوبی و زیبایی انجام ندهند و با قدرت پیش نروند یا اسیر حاشیه‌ها شوند و متن را فراموش بکنند حتماً در 4 سال آینده چرخش رادیکال را خواهیم داشت. در آن زمان گناه به گردن کسانی است که می‌دانستند اما تمهیدی و تدبیری نکردند.»
تاجیک درباره شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان می‌گوید: من به عنوان یک ناظر بیرونی نمی‌پسندم برخی در یک شورای دموکراتیک نقش برادر بزرگ را بازی کنند. نمی‌پسندم عده‌ای به عنوان حزب بزرگ یا برادر بزرگ‌تر یا ناظر بزرگ در این شورا نقش‌آفرینی کنند تا در بزنگاه‌های توزیع و تغییر قدرت، در پس پرده جنگ منافع و قدرت به راه بیندازند و تلاش کنند تا بیشترین نصیب و غنائم را از این جنگ به دست آورند.
http://kayhan.ir/fa/news/110286
ش.د9601771