(روزنامه اعتماد – 1396/06/22 – شماره 3904 – صفحه 6)
** امروز فضاي كشور نسبت به زمان زمامداري دولت يازدهم كمتر حاشيه‌دار است. آقاي رييس‌جمهور از تجربيات روساي جمهور گذشته استفاده كرده است و در دولت دوم آقاي روحاني ظاهرا علاقه‌مند هستند كه آرامش را حفظ كنند. تجربه نشان داده كه دولت‌هاي گذشته دومين دوره رياست‌جمهوري همواره با تنش‌هاي سياسي همراه بوده‌اند. برداشت من اين است كه آقاي رييس‌جمهور نمي‌خواهد به سمت و سويي برود كه دولت دوازدهم حاشيه‌ساز باشد، بلكه تلاش مي‌كند در فضاي سياسي آرام، كارآمدي را دنبال كند. برداشت من چنين است. ضمن اينكه اصولگرايان نيز فكورانه نظاره‌گر عملكرد دولت و شخص رييس‌جمهور هستند. آنها در حال رصد كردن رفتارهاي دولت هستند و جاهايي كه نياز باشد، انتقادشان را عنوان مي‌كنند.
اين روزها وقتي مصاحبه برخي از نيروهاي اصلاح‌طلب را مي‌بينيم حكايت از نوعي سهم خواهي از دولت دارد. از اعلام نظرهايي كه در عرصه‌هاي مختلف انجام مي‌شود، مي‌توان چنين چيزي را دريافت. در حالي كه اگر باورمان اين باشد كه انتخابات براي برقراري شور و نشاط سياسي در كشور برگزار شد، ديگر دنبال جر زدن و سهم خواهي رفتن منطقي نخواهيم بود. به هر حال همه ما با هر نگاه و نگرش نسبت به مسائل سياسي كشور بايد باور اوليه‌مان اين باشد كه دولت موفق شود. موفقيت دولت، همان موفقيت نظام است. موفقت نظام اقتدار بين‌المللي و اقتدار داخلي است. بايد به دنبال اين باشيم كه دولت با هر گرايش سياسي‌اي كه روي كار آمده بتواند موفق شود و در پايان دوره چهار ساله‌اش كارنامه قابل قبولي ارايه دهد. بعد همين نگاه را با يك سري اصلاحات ادامه دهد.
* اصولگرايان از موفقيت دولت روحاني استقبال مي‌كنند؟
** بنده به عنوان كسي كه در خانواده اصولگرايي هستم آرزو دارم و علاقه‌مند هستم كه دولت دوازدهم دولتي همراه با موفقيت باشد. همه ما بايد اين نگاه را تسري دهيم. دولت هم بايد توجه به اين نگاه‌ها داشته باشد. آقاي روحاني بايد قدردان گروه‌هايي باشد كه علاقه‌مندند دولت دوازدهم موفق شود. دولت دوازدهم اگر مي‌خواهد موفق شود، بايد رويه‌هايي را كه در دولت يازدهم انجام مي‌داد، متوقف كند. از جمله اينكه با منتقدين كه با ادبيات خاصي سخن مي‌گفت را كنار بگذارد. بايد آستانه تحملش را بالا ببرد. دولت طبق فرموده مقام معظم رهبري بايد اتحاد و همدلي را در كشور ايجاد كند.
وقتي قوا نسبت به مسائل كشور تعاملات لازم را داشته باشند، اين آرامش به فضاي جامعه تسري پيدا مي‌كند. تسري اين آرامش بهره‌وري و كارآمدي را در جامعه افزايش مي‌دهد. اگر غير از اين باشد، بين قوا تنش باشد و بحث‌هاي سياسي مخرب ادامه پيدا كند هم مجموعه قوا با مشكل عدم كارآمدي مواجه مي‌شوند و هم مردم نسبت به عملكرد آنها مايوس مي‌شوند. لذا براي حضور با نشاط مردم در انتخابات مجلس يازدهم و در سال 1400 رياست‌جمهوري بايد دولت و ديگر قوا دست به دست هم دهند و كارآمدي را افزايش دهند. بايد نشان دهيم كه جمهوري اسلامي ايران ظرفيت‌هاي زيادي براي كار دارد و ظرفيت‌هاي مديريتي غني‌اي را مي‌تواند در عرصه‌هاي مختلف بروز دهد.
* آيا در بستر اين آرامش نسبي كه امروز به وجود آمده مي‌توان به حل ريشه‌اي اختلافات بين جناح‌هاي سياسي پرداخت و جلساتي براي حل اين موضوعات برگزار كرد؟
** ديدارها به تنهايي مشكلي را حل نمي‌كند. مسوولان در عرصه‌هاي مختلف و هر دو جناح سياسي بايد به اين باور برسند كه بايد كارآمدي نظام را افزايش دهند. به صرف كنار هم نشستن و جلوي دوربين لبخند زدن مشكلات حل نمي‌شود. بايد در عمل هم به مردم نشان داده شود كه نظام در عرصه‌هاي مختلف هدفمند و با برنامه جلو مي‌رود. بايد به مردم نشان داد كه كارگزاران نظام در قواي مختلف كشور مقيد به قانون هستند. همچنين بايد به مردم نشان دهند كه اتحاد و همدلي و وحدت رويه چقدر مي‌تواند در آرامش كشور و جامعه نقش بسزايي ايفا كند. لذا من فكر مي‌كنم دولت دوازدهم بايد پيش قراول اين موضوع باشد و اگر آقاي روحاني مي‌خواهد در آينده سياسي خودش فعال باشد و فردي باشد كه بتواند بعد از رياست‌جمهوري‌اش نيز بر جامعه اثرگذار باشد، بايد دولتش را دولتي وحدت جو معرفي كند. دولتي كه به دنبال كارآمدي است.
روحاني بايد از تمام ظرفيت‌هاي كشور و نيروهاي انساني اثرگذار كشور را محروم نكند. جامعه را از مديران كارآمد محروم نكند و باند بازي و جناح بازي را كم كنند. در عين حال گروه‌هاي سياسي نيز در قبال دولت مسوول هستند كه از سهم خواهي و زياده گويي‌هاي بي‌اثر پرهيز كنند تا شاهد قوايي فعال و اثرگذار در كشور باشيم. البته اين عرايض من نافي وجود نقد نيست. نقد به خصوص از نوع منصفانه بايد در كشور وجود داشته باشد. نقد بايد همراه با راهكار باشد. دولتمردان نبايد خود را از نقد گروه‌ها و عقايد سياسي مختلف محروم كنند چرا كه در اين صورت به سمت ديكتاتوري و خود‌محوري خواهند رفت و مديريت سليقه‌اي، جناحي و باندي خواهد شد. اميدواريم كه چنين اتفاقي نيفتد و دولت توجه كافي به نظرات فعالان سياسي مختلف و به خصوص رقبايش داشته باشد.
* اولويت‌هاي سياست ورزي اصولگرايان در حال حاضر چه مسائلي بايد باشد؟ به هر حال در انتخابات گزينه مورد نظر اصولگرايان نتوانست موفق شود. در شرايط كنوني اصولگرايان چه نسبتي با دولت بايد داشته باشند؟
** مجموعه‌اي از تشكل‌هاي مختلف جامعه‌اي تحت عنوان جامعه اصولگرايي در كشور فعاليت مي‌كنند. اين مجموعه طرفداران خاص خود را در كشور دارد. تصور من اين است كه اصولگرايان سعي مي‌كنند با خردورزي مسير سياست ورزي خود را انتخاب كنند. اصولگرايان بايد خردمندانه همچون گذشته مسائل كشور را رصد كنند و در عين حال راهكارهاي لازم را به دولت يادآوري كنند. احزاب و گروه‌هاي ديگر هم بايد چنين كاري انجام دهند. پيشرفت در كشور به ديدگاه‌ها و عقايد اصلاح‌طلبان و اصولگرايان نياز دارد. كشور تنها به اصولگرا و اصلاح‌طلب نيز خلاصه نمي‌شود. اقشار اجتماعي زيادي هستند كه دلسوز انقلاب هستند و باورهاي انقلاب و ارزش‌هاي نظام را قبول دارند.
افرادي كه در چارچوب نظام جمهور اسلامي فعاليت مي‌كنند، وظيفه دارند كه نظرات اثربخش خود را در عرصه‌هاي مختلف مطرح كنند. اصولگرايان نيز مستثني از اين موضوع نيستند. در بخش اقتصادي، سياسي و فرهنگي اين احساس نياز وجود دارد. تا به امروز عملكرد اصولگرايان را وقتي رصد مي‌كنيم، مي‌بينيم كه فضاي آرامشي در اين اردوگاه شكل گرفته است. برخي فعل و انفعالات در برخي از احزاب و تشكل‌ها در حال رخ دادن است و برداشت من بر اين است كه برخي از گروه‌هاي اصولگرا به سمت نوسازي دروني خود پيش مي‌روند.
http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=86166
ش.د9603099