تاریخ انتشار : ۰۹ آذر ۱۳۹۶ - ۰۸:۲۴  ، 
شناسه خبر : ۳۰۶۸۵۴

(روزنامه اعتماد – 1396/06/23 – شماره 3905 – صفحه 6)

مهدي چمران، دوران تازه‌اي را آغاز كرده است؛ دوراني كه پس از شكست در جلب راي مردم تهران آغاز شده است. او كه سال‌ها بر كرسي رياست شوراي شهر تهران نشسته بود و رفيق گرمابه گلستان دو شهردار اصولگرا به نام‌هاي محمود احمدي‌نژاد و محمد باقر قاليباف بود حالا مانند آن دو از گردونه قدرت خارج مانده است. البته چمران بايد ٤ سال آينده را به‌عنوان عضو علي البدل در شوراي تهران سر كند؛ جايي كه البته مطلوبش نيست.

او اين روزها بيشتر پاسخ رسانه‌ها را مي‌دهد و پاي مصاحبه مي‌نشيند. برخلاف دوران رياستش بر شوراي شهر كه عادت به سخنراني داشت حالا كمي پاسخگو شده است. او در هفته جاري طي مصاحبه‌اي با روزنامه اعتماد ضمن دفاع قاطع از احمدي‌نژاد و قاليباف اظهارات تندي عليه مصطفي ميرسليم، كانديداي حزب موتلفه در انتخابات رياست‌جمهوري داشت كه باعث شد در مصاحبه‌اي ديگر نسبت به آن اظهارات از اين حزب عذرخواهي كند. چمران در مصاحبه با روزنامه اعتماد گفته بود: به دست آوردن ١۶ ميليون راي يكدست بعد از آن همه اختلاف‌ها و انشقاق‌هاي گذشته در مجموعه اصولگرايي و ۴٠٠هزار راي آقاي ميرسليم واقعا اهميت داشت تا به موتلفه‌اي‌ها بگوييم اينقدر كه مي‌گوييد ما حزب هستيم و قديمي هستيم و راي داريم، اين ۴٠٠ هزارتا راي شماست! من واقعا خوشحال هستم كه آقاي ميرسليم از انتخابات كنار نرفت؛ آقاي رييسي هم بعد از انتخابات گفت الحمدلله كه آقاي ميرسليم كنار نرفت وگرنه بعدا مي‌گفت ١٠ ميليون راي رييسي به خاطر كنار رفتن من بوده است.

حالا در پي آن اظهارات او در مصاحبه‌اي با تسنيم گفت: در مصاحبه (با روزنامه اعتماد) هم اشاره‌اي به حزب موتلفه شد كه جا دارد از آنان پوزش بطلبم. اما اين تنها اظهارات چمران نبود. او با اشاره به مصاحبه اخيرش با روزنامه اعتماد و با تاكيد براينكه گفت‌وگويش به درستي بيان نشده، درباره فضاي شهرداري در زمان قاليباف و اينكه گفته شده است در زمان احمدي‌نژاد اين فضا انقلابي‌تر بود، گفت: در خصوص موضوع مطرح شده اينگونه عنوان كردم، اول كه وارد شهرداري شديم شاهد ورود يك گروه انقلابي به شهرداري بوديم. آغاز هر ورودي با تغيير و تحولات مديريتي و نظاير آن شروع مي‌شود و يك دگرگوني را به وجود مي‌آورد. اصولا در اين موارد افراد حساس هستند و سعي مي‌كنند كار خودشان را بهتر انجام دهند و آنهايي كه اهل تخلف‌اند -كه ان‌شا‌ءالله كم باشند يا نباشند- در آن شرايط سعي مي‌كنند ساكت باشند.

چمران با بيان اينكه بعد از چند سالي كه مانديم اين فضا به عادي شدن انجاميد و بعد از آن سير عادي خود را طي كرد و به اينكه چه كسي شهردار باشد يا نباشد چندان مرتبط نمي‌شد، گفت: تفاوتي كه مي‌خواهم بگويم اين است وگرنه چه در زمان آقاي احمدي‌نژاد يا قاليباف قطعا و يقينا سعي بر اين بود تا هم از سوي شوراي شهر و هم از سوي شهرداري جلوي هر تخلفي گرفته شود. ميزان تذكراتي كه در زمان آقاي قاليباف از سوي اعضاي شوراي شهر مطرح مي‌شد نيز مويد همين مطلب هست و حتي قطع يك درخت در باغي مورد تذكر قرار مي‌گرفت و در شهرداري نيز سعي مي‌شد تا تخلفي صورت نپذيرد و با متخلفين برخورد شود.

چمران درباره لقب «رييس‌جمهور ساز» كه از سوي برخي رسانه‌ها به او نسبت داده مي‌شود و اينكه گفته است «اگر مي‌خواستيم آقاي قاليباف را رييس‌جمهور كنيم و فشار تبليغاتي مي‌گذاشتيم، مي‌توانستيم» توضيح داد: معني خواستن در اين باره گروهي است نه شخصي، مي‌خواستيم يعني كل جامعه همفكر و همسو و متفق مي‌شدند انجام ‌شد. حتي اسم آوردم آقاي حداد عادل، آقاي ولايتي، آقاي جليلي و همه نيروهاي هواداران‌شان اگر مي‌خواستيم مشخص بود كه مي‌توانستيم در چنين شرايطي آقاي قاليباف رييس‌جمهور شوند.

رييس سابق شوراي شهر تهران در ادامه درباره نواصولگرايي كه از سوي قاليباف مطرح شده است، گفت: نواصولگرايي را اينگونه ترجمه كرديم كه هر فكر و ايده‌اي بايد دايما در حال نو شدن و ارتقا باشد. روايتي است كه اگر امروزمان با فرداي‌مان يكي باشد دچار خسران و ضرر شديم. حتما بايد امروزمان با فرداي‌مان متفاوت باشد. برداشت من از نواصولگرايي به عنوان يك تفكر جديد اين است كه يك فضاي جديدي براي همه اتفاق بيفتد. اگر همه توقف كنند و سرجاي‌شان بنشينند پيشرفتي نكنند يقينا كسي به جايي نخواهد رسيد.

چمران به فصل انتخابات رياست‌جمهوري كه مي‌رسيد خود را از چرخه تصميمات اصولگرايان خارج نشان مي‌دهد. او معتقد است چون آن ايام در شوراي شهر حضور داشته چندان ورودي به موضوع رياست‌جمهوري نداشت در حالي كه او عضو موثر جمنا بود. به نظر مي‌رسد برخي چهره‌هاي اصلي اصولگرايان تلاش مي‌كنند خود را بيرون از چرخه تصميمات نشان دهند تا مسووليت كمتري در قبال شكست داشته باشند. چمران درباره مشورت با قاليباف در انتخابات رياست‌جمهوري گفت: در مورد انتخابات رياست‌جمهوري به صورت عمومي مشورت مي‌كرديم.

بيشتر موضوعات مشورتي ما با قاليباف درخصوص شهرداري و مسائل آن بود و نه انتخابات رياست‌جمهوري. مثلا كناره‌گيري ايشان به نفع كانديداي ديگر در انتخابات رياست‌جمهوري كه ايثار بزرگي بود و يك نوع گذشت و مردانگي واقعي را انجام داد مشورتي نداشتيم. اطرافيان با كناره‌گيري ايشان به‌شدت ناراحت بودند و هنوز هم ناراحت هستند چرا كه معتقد بودند اگر مي‌ماند پيروز مي‌شد. در آن مقطع رياست‌جمهوري چون درگير كارهاي شوراي شهر بودم به امور انتخابات رياست‌جمهوري ورود زيادي نكردم و بيشتر دغدغه من پرداختن به امور شوراي شهر تهران بود.

http://etemadnewspaper.ir/?News_Id=86279

ش.د9603090