(روزنامه آسمان آبي – 1396/11/19 – شماره 569 – صفحه 7)
* در آستانه سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی هستیم. شما در زمان انقلاب کجا بودید و از آن ایام چه خاطراتی دارید؟
** ما در زاهدان مشغول درس و تدریس بودیم، با انقلاب همکاری و از آن حمایت می‌کردیم و در پیروزی انقلاب نقش داشتیم.
* وضعیت اهل تسنن در رژیم گذشته به چه نحوی بود؟
** حکام رژیم گذشته درباره مذهب حساسیت چندانی نداشتند و اهل سنت را در نیروهای مسلح، ارتش و نیروی انتظامی به کار می‌بردند.
* وزیر و سفیر چطور؟
** وزیر نداشتیم. درباره سفیر و کاردار هم دقیق خاطرم نیست. میان مسئولان از اهل سنت هم زیاد بودند؛ یعنی اگر هم حساسیتی داشتند آن را ظاهر نمی‌کردند.
* مدیریت سیستان‌وبلوچستان در آن دوران به چه نحوی بود؟ فرماندار و استاندار‌های اهل سنت بودند؟
** اهل سنت در مدیریت استان وجود داشتند.
* خواسته اصلی اهل تسنن از پیوستن به انقلاب چه بود؟
** اهل سنت می‌خواستند نظام اسلامی ایجاد شود. این آرزوی همه پدران ما بود زمانی بیاید که مجددا نظام اسلامی ایجاد شود و به صدر اسلام وصل شویم تا عدالت به وجود بیاید و فساد و اجحاف‌هایی که در جامعه بود از بین برود؛ همچنین کشور از وابستگی به کشورهای شرق و غرب رها شود و استقلال و آزادی داشته باشیم.
* مشکلات اهل سنت از چه زمانی آغاز شد؟
** اوایل انقلاب مشکلی نبود و خوب بود. کم‌کم فشارهای مذهبی و برخی مسائل بروز کرد؛ مثلا از سال۶۲ به بعد تا آن‌جا که خاطرم است، دیگر در نیروهای مسلح و انتظامی از اهل سنت استفاده نشد و در این حوزه استخدام نشدند.
* مرزداران ما در منطقه سیستان‌وبلوچستان از اهل تسنن نیستند؟
** نه. اهل سنت به‌صورت بسیج و سرباز به خدمت وظیفه مشغول هستند، ولی استخدام نمی‌شوند. استخدام اهل تسنن از آن زمان با محدودیت روبه‌رو یا در مناصب پایین انجام شد؛ آن هم نه زیاد. در استان ما اگر صد نفر استخدام شده‌اند، 5 یا 10 نفر از آنان اهل سنت هستند.
* آیا اقلیت بودن اهل سنت محدودیت ایجاد نکرده است؟
** آزادی به هرحال بوده است؛ نه این‌که به‌طور کامل نباشد. اهل تسنن مدارس، مساجد، نمازخانه و نماز جمعه‌های خودش را دارد، ولی در عین حال محدودیت‌هایی هم هست؛ در مناطقی که اهل سنت در اقلیت‌اند، مشکل استخدام آن‌ها وجود دارد. به‌خصوص اهل سنت در مدیریت کلان کشور هم حضور ندارند؛ مثلا استاندار اهل سنت و وزیر نگذاشتند. امیدواریم این دو موضوع و حضور معاون وزیران بیشتر هم محقق بشود.
* اصلی‌ترین خطری که انقلاب اسلامی را تهدید می‌کند چیست؟
** مسئله اول مشکلات اقتصادی است که بیشترین بحران را برای کشور ایجاد کرده‌است. مسئله دوم فشارهایی است که باید از بین برود و دانشگاهیان و حوزویان آزادی بیشتری در زمینه بیان و عقاید داشته باشند. همه آزادی بیشتر می‌خواهند و مردم ایران خواهان این موضوع هستند. مسئله معاش و اقتصاد بسیار مهم است. متاسفانه فساد مالی بسیار زیاد است و این یکی از تهدیدات جدی است. اکنون وضع به نحوی است که کسانی که رشوه می‌گیرند و سوءاستفاده مالی می‌کنند، ترس و هراس ندارند و فساد نهادینه شده است. خیلی از مشکلات ما به مسئله فساد بازمی‌گردد. اگر از آن جلوگیری نکنیم، به تهدیدی خیلی جدی تبدیل می‌شود. با همه تهدیدهای پیش روی ما باید برخورد شود، از جمله با فساد. با مدیرانی که سوءسابقه دارند باید برخورد شود و آن‌ها را، بدون توجه به قومیت و مذهب، با مدیران پاک‌دست جایگزین کنند. مشکل بزرگ ما در مملکت این است که ابتدا به مذهب افراد توجه می‌شود، در حالی که باید بدون در نظر گرفتن این موضوع، توجه کرد افراد چقدر توانمند و پاک‌دست هستند.
* در انتها اگر نکته خاصی باقی مانده است بفرمایید.
** به‌هرحال آن‌چه حیاتی و مهم است این‌که مسئولان امر باید توجه کنند اکنون شاهد شرایط جدیدی در دنیا هستیم و با شرایط گذشته متفاوت است و مردم هم خواسته‌های زیادی دارند. مسئولان باید فکری اساسی بکنند و یک‌سری از سیاست‌های گذشته را تغییر بدهند؛ تحمل باید بیشتر و دید وسیع‌تر باشد. شرایط ایجاب می‌کند مسئولان برای حفظ نظام و کشور، در سطوح مختلف تغییراتی اعمال و حقوق ملت را رعایت کنند، شرایط بد خارجی و داخلی را ببینند و برای اصلاح امور قدم‌های اساسی بردارند.
https://asemandaily.ir/post/13523
ش.د9605001