رهبر معظم انقلاب «اقتصاد مقاومتی» را یکی از الزامات سیاستگذاری اقتصادی کشور برشمرده و فرمودند: «بسیج میتواند دستگاههای مسئول را، هم در جهتدهی، هم در هدفگذاری و هم در عمل یاری بدهد.» ایشان در ادامه افزودند: «مثل همین اقتصاد مقاومتی که بعضی از آقایان اشاره کردند، میتواند بهعنوان مکمّل عمل کند، میتواند بهعنوان امیدبخش عمل کند. بعضی از دستگاههای دولتی در بعضی از زمینهها دچار ناامیدی میشوند و میگویند: نمیشود! چطور نمیشود؟ این همه کارهای بزرگ انجام گرفت، نمیشود یعنی چه؟ میگویند: نمیشود! بسیج وقتیکه جلو افتاد، وقتی این نیروی جوان و پیشران، حرکت صحیح خودش را دنبال کرد، آن آدم ناامید و افسرده هم بانشاط میشود و امیدوار میشود.»
منظور رهبر معظم انقلاب از حضور بسیج در بدنه اقتصاد مقاومتی همانی است که در جمله ایشان آمده است؛ یعنی حضور مکملانه. حضوری که در آن بسیج تمام مسئولیت را برعهده ندارد؛ اما حداقل به منزله مُکمل در زمینه جهتدهی، هدفگذاری و نهایتاً در عمل به شکل مستقیم و غیرمستقیم ایفای نقش میکند؛ از همینرو در ادامه برخی از فعالیتهایی را که بسیج در طول این سالها در آن ورود کرده است یا میتواند دستی در آن داشته باشد، آوردهایم.
1ـ کمک به ایجاد و توسعه تعاونیها و تشکلهای اقتصادی مردمپایه در بخشها و موضوعات گوناگون؛ از جمله تعاونیهای روستایی و کشاورزی در جهت ایجاد همافزایی و حذف واسطهگری غیرقانونی و کاذب از چرخه تولید و افزایش درآمد تولیدکنندگان واقعی و کمک به ایجاد کارگاههای تولیدی و بنگاههای کوچک و زودبازده روستایی و توسعه صنایع دستی بهویژه در روستاها در قالب طرح «هر روستا یک کارخانه با چند کارگاه».
2ـ شناسایی فرصتها، ظرفیتها و امکانات استان و شهرستان برای رونق تولید متناسب با توانمندیهای بومی (قطبیسازی محصولات)، متناسب با شرایط هر منطقه، استان یا شهرستان برای تولید یک یا چند موضوع خاص (برای نمونه بروجرد قطب مبلسازی، تویسرکان گردو، گیلان برنج و...).
3ـ استفاده از تجارب محرومیتزدایی برای پیگیری منابع و امکانات مردمی و دولتی برای رونق تولید.
4ـ ارائه خدمات مشاورهای حرفهای به کارآفرینان و سرمایهگذاران با کمک متخصصان بسیج و دستگاههای ذیربط و ترغیب مردم و صاحبان سرمایه به ایجاد صنایع تبدیلی و فرآوریسازی، صنایع بستهبندی و صنایع جانبی در جهت ایجاد ارزش افزوده بهویژه در بخش کشاورزی متناسب با توانمندیهای محلی با اولویت بخشها و روستاهای بزرگ.
5ـ تربیت نیروی انسانی و نیز توانمندسازی و آمادهسازی مردم؛ «مردمی کردن اقتصاد» برای پذیرش نقش خود در اقتصاد «زنجیره تولید تا مصرف» و کانالیزهسازی و هدایت آنها به سمت اولویتهای اقتصادی موردنیاز کشور و امیدآفرینی و ایفای نقش پیشبرندگی و بسیج عمومی مردم برای سازندگی و همچنین تشویق و ترغیب آنها برای ورود به عرصه تولید در بخشهای مختلف، از طریق اقدامات فرهنگی، مانند اجرای انواع آموزشها، تهیه و تولید فیلم و کتاب یا برگزاری مسابقه و سایر اقدامات مشابه.
این را باید دانست که گسترش فرهنگ کار و تلاش و فرهنگ خودباوری و ترغیب مردم به مصرف کالاهای ایرانی و کمک به اصلاح الگوی مصرف و پیشگیری از گسترش فرهنگ اسراف از مسائل مهم و حیاتی کشور است که میتوان در این زمینه از کمک متخصصان بسیج در حوزه مسائل اقتصادی بهره برد و با ایجاد ارتباط بین دانشگاه و بخش تولید محقق شدنی است.