حساسیت بر تمامیت ارضی کشور مهم‌ترین ویژگی جمهوری اسلامی است. موضوعی که در طول بیش از چهار دهه گذشته با وجود همه توطئه‌ها و فشارها ثابت شده است. در واقع، ایران با جمهوری اسلامی در طول 44 سال گذشته برخلاف دوره رژیم پهلوی و زمان قاجار نه تنها تضعیف نشده است، بلکه در این مدت بر اقتدار ایرانی نیز افزوده شده است.
چرا جزایر سه‌گانه؟
بررسی واقعیت‌های تاریخی نشان می‌دهد، جزایر سه‌گانه بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک همواره ایرانی بودند و تحت مدیریت ایران اداره می‌شده که در طول چهار دهه اخیر نیز شاهد توسعه و پیشرفت‌های فراوانی در آن مناطق بودیم.
امارات متحده عربی در حالی ادعای بی‌اساسی را مطرح می‌کند که بازپس‌گیری جزایر سه‌گانه ایران در روز ۳۰ نوامبر ۱۹۷۱میلادی رخ داد و امارات در ۲ دسامبر ۱۹۷۱ میلادی تأسیس شده است. بنابراین، اعمال حاکمیت دوباره ایران پس از چند دهه اشغالگری انگلیس در این جزایر مطرح شده زمانی اتفاق افتاده است که هنوز کشوری به نام امارات به وجود نیامده بود که بخواهد ادعایی داشته باشد.
حال چرا امارات متحده عربی چنین ادعایی دارد؟
تلاش برای بی‌ثبات‌سازی و افزایش رویکردهای تنش‌زای از جمله تاکتیک غرب به ویژه آمریکا و انگلیس در طول 45 سال گذشته است تا آنها به راهبرد تضعیف ایران برسند. بنابراین، ادعای مالکیت جزایر سه‌گانه از سوی امارات با اهداف سیاسی از جانب غرب و با خوش خیالی امارات متحده صورت می‌گیرد.
امارات متحده عربی که با تحت فشار قراردادن دولت‌های عربی در موضوع غیرقابل مذاکره جزایر سه‌گانه، تلاش کرد از جمهوری اسلامی ایران امتیاز بگیرد؛ ولی به موفقیتی نرسید، این بار و در دور جدید خوش خیالی خود تلاش کرده است از طریق دینار و با همراه‌سازی روسیه و برخی دیگر ایران را به دادن امتیاز وادار کند. در واقع، امارات متحده عربی مسیری را در پیش گرفته که صدام حسین با رویکرد نظامی و برخی دیگر سال‌ها قبل از امارات آن را آزمودند.
بنابراین، امارات متحده نه تنها موفقیتی در این زمینه کسب نخواهد کرد؛ بلکه ممکن است هزینه خوش‌خیالی این موضوع برای حاکمان دبی بسیار سنگین‌تر نیز باشد. ایران واحد، ایران متحده خط قرمز همه ایرانیان است و جزیره بوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک منطقه‌ای است که 90 میلیون ایرانی در وجب به وجب آن سهم و حساسیت دارند.