«پاسدار» یعنی حافظ امنیت و مدافع ارزش‌ها و آرمان‌ها و تلاشگر عرصه دستاوردها؛ نگهبانانی که از نهضت انقلاب اسلامی‌ـ که برگرفته از نهضت حسینی است‌ـ از 22 بهمن 1357 تا امروز پاسداری و حفاظت کرده‌اند و همچنان در این مسیر ادامه‌دهنده راه شهدا و امام خود هستند. با «جعفر قنادباشی»، کارشناس سیاسی مسائل غرب آسیا درباره پاسدار و پاسداران انقلاب گفت‌وگویی داشتیم که در ادامه می‌خوانید.
با توجه به نقش تأثیرگذار پاسداران در انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی ایران، تحلیل و ارزیابی شما از جایگاه پاسدار در نظام امروز دنیا چیست؟
همه می‌دانیم که نقطه آغاز انقلاب اسلامی ما روز عاشورای سال ۱۳۴۲ بوده است و با طراحی و برنامه‌ریزی و درایت امام(ره)، روز عاشورای سال ۱۳۴۲ برای آغاز این انقلاب‌ـ که به انقلاب حسینی مشهور و نامی است‌ـ انتخاب شده است.
در واقع از همان ابتدا امام خمینی(ره) با برنامه‌ریزی دقیق و با توجه به شرایط جهانی به گونه‌ای که باید راهبرد خون بر شمشیر به کار گرفته می‌شد تا طی مراحلی به راهبرد شمشیر با شمشیر برسیم و در واقع برای مبارزه با استبداد شاهی و بعد استعمار و استکبار جهانی که بر جهان سلطه دارد، روز عاشورا را برگزیدند؛ به همین دلیل نام انقلاب ما هم نهضت حسینی نام گرفت کما اینکه در شعار معروف «نهضت ما حسینی است، رهبر ما خمینی است» هم این عنوان نهفته است.
باید عرض شود که امام خمینی(ره) با درایت و حکمتی که داشتند، راهبرد هوشمندانه خون بر شمشیر را در نهضت حسینی انتخاب کردند.
طبیعی است که نیروی مسلحی که از درون این انقلاب و این نهضت برخاسته، خود شور حسینی دارد و چنین پاسدارانی که از نظام عاشورایی و نظام و انقلاب حسینی باشند، باید روز ولادت امام حسین(ع) را روز بزرگداشت آنها انتخاب کنند. زیرا پاسداران انقلاب از یک طرف پاسدار انقلابی هستند که از روز عاشورا آغاز شده و از دیگر سو پاسدار انقلابی هستند که نهضت حسینی نام گرفته است و از این نظر که راهبردش راهبرد خون بر شمشیر است، وام‌دار مکتب فکری امام حسین(ع) بوده و روز ولادت این امام بزر گوار به عنوان روز پاسدار برگزیده شده است.
طبیعتاً پاسداران با این جهت‌گیری و با این نام‌گذاری و جایگاه و خاستگاهی که دارند، باید همانگونه حرکت کنند که امام حسین(ع) حرکت کرد. امام حسین(ع) در واقع زمانی که وارد صحرای کربلا شد و جنبش و نهضت حسینی را آغاز کرد، از همه چیزش گذشت. پاسداران هم در برابر همه نیروهای مسلح جهان از خودگذشته‌ترین نیروها هستند و از نظر معنوی هم بیشترین ارتباط معنوی را با فرامین الهی و وحی الهی دارند. این امر سپاه را به یک نیروی مسلح مقتدر و در عین حال مقدس مبدل می‌کند؛ چنانکه لباس سبز پاسداری با خون سرخ شهدایی که در راه خدا شهید شده‌اند، در نظر مردم هم یک لباس مقدس است.
هرچند لباس سربازی در میان همه ملت‌ها لباس مقدسی است و مردم به لباس سربازی و کسانی که مدافع کشور و مرزهای کشورشان و نظام‌های سیاسی آزاد و مستقل در کشورشان هستند، در همه جهان به آن احترام می‌گذارند؛ اما لباس پاسداری با توجه به اهداف معنوی و راهبرد خون بر شمشیری که دنبال می‌کنند و خاستگاه‌شان که مردم انقلابی است، طبیعتاً تقدس ویژه و بیشتری داشته و مورد احترام بیشتری است.
لذا کشورهای مختلف و مردم دنیا و توده‌های مردم به سپاه احساس محبت دارند. این در حالی است که درست به همان اندازه قدرت‌های بزرگ و استکباری و همه ثروتمندان و افزون‌طلبان و سلطه‌گران نسبت به این لباس حساسیت داشته و از سپاه و پاسدار احساس تنفر می‌کنند و این طبیعی است؛ یعنی همان خشمی که جبهه یزیدی نسبت به حرکت امام حسین(ع) داشت و همان خشم و نفرت سپاه اموی نسبت به امام و یارانش، اینجا هم علیه سپاه و پاسداری است که راه امام حسین(ع) را دنبال می‌کند.
پاسداران و سپاه در میان توده‌های مردم مستضعف و ضعیف و آزادگان محبوب هستند و در میان قدرت‌های بزرگ، صهیونیست‌ها و امپریالیسم‌ها و آمریکایی‌ها نامحبوبند و این نفرتی که استکبار جهانی، قدرتمندان و سلطه‌گران از سپاه دارند یک درجه خوب در میان ملت‌های مستضعف است به ویژه که در سپاه از ابتدا تاکنون هیچ گاه در شهادت بسته نشده و همواره در صحنه جانثاری و جانبازی آماده بوده و همواره شهدای تازه‌ای را در راه اسلام و قرآن هدیه کرده است.
هرکجا صحبت از سپاه و پاسدار می‌شود، به ویژه در عرصه بین‌المللی و سیاست خارجی و بحث تحریم و... اولین ارگانی که رویش دست می‌گذارند، سپاه پاسداران است؛ تا حدودی به ترس ابرقدرت‌ها از این نیروی مقدس و مقتدر اشاره کردید، اما در توضیح بیشتر چگونه این روابط را توضیح می‌دهید؟
این طبیعی است؛ چرا که اگر سپاه مورد تحریم آمریکایی‌ها قرار نمی‌گرفت، بنا بر فرمولی که امام(ره) ارائه کردند، در واقع در جایگاه انجام وظیفه‌اش قرار نداشت. در اینکه دشمن آمریکایی در اولین نوبت سپاه را تحریم می‌کند و در اولین نوبت بزرگانش، سرداران و شخصیت‌های آن را تحریم می‌کنند یا در عرصه تبلیغاتی سعی می‌کنند آنها را ترور شخصیت کنند یا صهیونیست‌ها سعی می‌کنند سرداران سپاه را به شهادت برسانند، همه نشان‌دهنده این است که حرکت سپاه حرکت درستی است.
یعنی اگر ما هیچ علامت و نشانه‌ای در اختیار نداشتیم مبنی بر اینکه نشان دهد سپاه دارد وظایفش را به انجام می‌رساند، همین تحریم‌ها نشانه روشنی است که سپاه در مسیر انجام وظایفش و برای دفاع از مردم مسلمان مسلمان و دفاع از کشور و اسلام دارد وظایفش را به درستی انجام می‌دهد و نشان‌دهنده میزان انجام وظایف سپاه در عرصه‌های عملیاتی است.