کارشناس و تحلیلگر سیاسی گفت: «درباره رعایت حجاب و عفاف باید کار فرهنگی کرد تا بتوانیم فرهنگ معروف را در جامعه نهادینه کنیم. در این صورت است که فرهنگ نهی از منکر نیز خود به خود در جامعه جاری و ساری می‌شود. پس باید به امر خداوند رجوع کنیم، اول اجرای فرهنگ معروف در جامعه و سپس نهی از منکر.»
«حسین کنعانی‌مقدم» کارشناس و تحلیلگر سیاسی در گفت‌وگو با «صبح صادق» درباره چرایی لزوم حفظ حجاب و عفاف در جامعه و روش‌های درست برای ترویج فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه گفت: «مباحث مهمی درباره چرایی اهمیت حفظ حجاب و عفاف تا کنون بیان شده است، اما این موضوع را از چند جنبه می‌توان به صورت فراگیرتر و قابل لمس‌تری بررسی و تحلیل کرد.»
وی در این باره افزود: «موضوع اولی که در این زمینه بسیار اهمیت دارد، اشارات جدی مباحث فقهی و شرعی به حفظ مسئله حجاب است؛ چرا که علمای معزز اسلام و مراجع دینی بر اساس احادیث تاریخی، روایات بزرگان دین مبین اسلام و آیات قرآن کریم رعایت حجاب برای بانوان را امری ضروری عنوان کرده و بر این موضوع تأکید کرده‌اند که رعایت نکردن حجاب به معنای ارتکاب جرم است.»
حسین کنعانی‌مقدم تصریح کرد: «مسئله این است که آیا این گناه موجب کیفر در این دنیاست؟ قطعاً این موضوع یک بحث حقوقی است که در جای خود باید بررسی شود که آیا بی‌حجابی در جامعه باید جرم‌انگاری شود؟ یعنی اعمال فشاری صورت بگیرد و حدی جاری شود یا خیر؟»
کارشناس و تحلیلگر سیاسی یادآور شد: «مسئله دوم بررسی رعایت حجاب اسلامی در جامعه از منظر قانون است. در قانون اساسی به این موضوع اشاره شده که شعائر اسلامی در جامعه اسلامی باید حفظ شود، پس قانون اساسی کشور در این باره به صراحت سخن گفته و همه آحاد ملت چون در ایران قانون اساسی را قبول دارند، اجرای آن لازم‌الاجراست؛ اما حد و حدود باید در قوانین جاری مشخص شود که حد حجاب و عفاف چیست تا بر این اساس عمل شود.»
حسین کنعانی‌مقدم، کارشناس سیاسی خاطر نشان کرد: «مسئله سوم از منظر اجتماعی و عرف جامعه و سبک زندگی ایرانی‌ـ اسلامی است که ایرانیان در ادوار مختلف پذیرفته‌اند که درباره حجاب باید قوانین و مقررات را رعایت کنند. اگرچه در گذشته در زمان پهلوی در این باره قانونی نوشته نشده بود؛ اما مردم آن زمان ما برای حفظ حرمت خود و عفت و حجاب جامعه بدون هیچ اجبار و اعمال قانونی حجاب را رعایت می‌کردند؛ اما در جمهوری اسلامی داشتن حجاب تصویب شده، لذا برای همه مردم و مسئولان لازم‌الاجراست، اما باید به مقتضیات زمانه نیز نگاه کرد.»
وی در این باره خاطر نشان کرد: «با اینکه داشتن حجاب دستور دینی است و قانونی، اما این موضوع برای نسلی که متفاوت از نسل گذشته است و ممکن است با آداب و رسوم و عرف ما مقابله کند، باید به بهترین نحو ممکن تشریح و فرهنگ‌سازی شود تا آداب و رسوم اسلامی را بپذیرند و چالش جدی بین حاکمیت و جوانان و نوجوانان که آینده‌سازان کشور هستند، ایجاد نشود.»
وی دراین باره مثالی زد و گفت: «با اینکه عید نوروز، عیدی اسلامی نیست و در کتب دینی و قرآن به آن اشاره‌ای نشده؛اما در ایران اسلامی نوروز به عنوان عید اسلامی پذیرفته شده است و مردم نسبت به گرامیداشت آن خرسندند، لذا به نظر می‌رسد در قانون حجاب و عفاف نیازمند بازنگری هستیم، این موضوع نباید جرم‌انگاری شود.»
وی در این باره گفت: «قانونگذار می‌تواند افراد انگشت‌شماری را که برهنگی را ترویج می‌کنند یا فساد را در قالب بی‌حجابی ترویج می‌کنند و با بی‌حجابی به دنبال قانون‌شکنی هستند، مورد پیگرد قرار دهد نه اینکه حد و حدود برای همه دختران جوان اعمال شود.»
وی تأکید کرد: «به هیچ وجه نباید با دختران جوان جرم‌انگاری صورت بگیرد یا آنها به قوه قضائیه معرفی شوند و مسئولان نباید با آنها برخورد سختی داشته باشند؛ چرا که افتادن در این مسیر کار اشتباهی است و مانع از کار فرهنگی درست و اثرگذاری صحیح روی نوجوانان و جوانان می‌شود.»
وی خاطر نشان کرد: «با اینکه رضا شاه برای برداشتن حجاب از سر زنان ایرانی بسیار تلاش کرد، اما اعتقادات دینی و فرهنگ و آداب و رسوم اسلامی مانع از تحقق خواسته رضا شاه شد؛ چرا که پایه مذهبی و فرهنگی قوی مانع از ترویج بی‌حجابی در جامعه شد.»
وی در این باره یادآور شد: «بنده در این زمینه چندین بار خدمت مراجع رفتم و درباره اینکه در بحث امر به معروف و نهی از منکر باید درست کار شود، گفت‌وگو داشتم. مراجع نیز بر این موضوع تأکید دارند که براساس آیات قرآن کریم اول باید معروف در جامعه اشاعه داده شود، بعد به سراغ منکر رفت.»
وی در پایان گفت‌وگو خاطر نشان کرد: «درباره رعایت حجاب و عفاف باید کار فرهنگی کرد تا بتوانیم فرهنگ معروف را در جامعه نهادینه کنیم. در این صورت است که فرهنگ نهی از منکر نیز خود به خود در جامعه جاری و ساری می‌شود. پس باید به امر خداوند رجوع کنیم، اول اجرای فرهنگ معروف در جامعه و سپس نهی از منکر.»