ترامپ در روز 23بهمن تهدید کرده بود که تا شنبه 27بهمن؛ «اگر اسرای اسرائیلی آزاد نشوند، درهای جهنم باز خواهد شد.» مطمئنا حماس با بی‌محل خود در پاسخش گفته: «درب‌های جهنمت را ببند گرممان شد»! از این تهدید تا الان سه هفته گذشته و ترامپ کاری نکرده!
در روزهای اخیر که سخن از مذاکره بیشتر شده است و آمریکا به هر طناب پوسیده‌ای دست می‌اندازد که پیامی به ایران بفرستد یا کشوری را واسطه قرار دهد، باید بیش از پیش به قدرت انقلاب و گفتمان اسلامی‌مان افتخار کنیم و قدردان تلاش و بینش امام راحل(ره) و رهبر معظم انقلاب باشیم که ایران و مردم ایران را در جایگاهی قرار داد که آمریکای قلدر مأب، مدام التماس کند که بیایید با ما سر یک میز بنشینید و با حضورتان قلدر بودن ما را تایید و تثبیت کنید!
مطلع هستید که در علوم ارتباطات، این سخن گفتن و رای داد و سروصدا کردن نیست که فقط می‌تواند پیامی را به دیگران ارسال کند، بلکه صرف حضور در یک وضعیت، مکان یا زمان می‌تواند حامل یک پیام مثبت یا منفی باشد. مثلا صرف اینکه ما با آمریکا سر یک میز بنشینیم می‌تواند اثبات کند که قدرت برتر و مسلط آمریکاست و اوست که ما را مجبور کرده به مذاکره روی بیاوریم و آمادگی خود را برای پذیرش هر شرطی اعلام کنیم.
این موضوع قطعاً در صدر خواسته‌های اشرار آمریکایی است و پس از آن باید به خواسته‌های دیگرش فکر کنیم. آمریکا در سابقه سیاه و نکبت بار خود بارها این خواسته را داشته و با همین روش در جایگاه سست ابرقدرتی نشسته است. اینکه امریکا 20سال با ویتنام می‌جنگد فقط برای تسلط بر خاک آن کشور یا کشتن مخالفان خودش نیست. همین‌که به جهان این پیام را مخابره کند که من برتر و قدرتمندتر هستم برای او کافی است و همین‌که بگوید اگر کسی با ما مخالفت کند خاک کشورش را به توبره می‌کشیم پیام خود را رسانده است. هرچند اثبات این حرف تریلیون‌ها دلار خرج داشته باشد.
این اتفاق برای لیبی در زمان قذافی هم افتاد. امریکا با حمله به عراق، به بهانه مبارزه با سلاح‌های کشتار جمعی کاری کرد که امثال قذافی به اصطلاح ماست خود را کیسه کنند. آمریکا در بررسی های خود به این نتیجه می‌رسد که حمله به عراق است که می‌تواند قدرتمندی او را ثابت کند، نه کشور دیگری؛ یعنی با این استدلال که بهترین زمان برای حمله به یک کشور زمانی است که در ضعیف‌ترین حالت خود به‌سر می‌برد به عراق حمله کرد. همان تصوری که نسبت به ما داشتند در سال های اول انقلاب و صدام را برای جنگ با ایران فرستادند.
قذافی بدون آنکه قدرت خود را بررسی کند و وضعیتش را با وضعیتی که صدام داشت بسنجد، از حمله آمریکا و تهدیدات او ترسید، تهی غالب کرد و هر چه به او امر کردند را پذیرفت و در نتیجه خودش را با دست خودش ساقط کرد. او روزهای قبل صدام را ندید که آمریکا او را ضعیف کرد و پس از آن حمله خود را آغاز کرد. پس بدون عبرت گرفتن و آموختن از تجربه دیگران همان راه صدام را پیش گرفت و خود را چنان ضعیف کرد که با یک تلنگر فروریخت.
شخصیت ترامپ برای همه شناخته شده است زیرا قبل از او رؤسای جمهور دیگری در ایالات متحده آمدند که همین شخصیت را داشتند و عبرت های بزرگی را در اختیار مردم جهان قرار دادند. ترامپی که شهید سردار قاسم سلیمانی شخصیت او را یک قمارباز تعریف کرد، قمار بازی است که دوست ندارد ببازد. ترامپ قمار بازی است که حتی نمی‌خواهد با دارایی‌های خودش قمار کند. زالویی است که دارایی‌های معنوی و مادی مردم جهان را می‌مکد تا با قدرتمند کردن ایالات متحده و رفع مشکلات بی پایان آن، جایگاهی واقعی برای ابرقدرت بودن خود ایجاد کند تا دیگر نیاز نباشد خود را پشت نقابی وحشتناک مخفی کند.
رهبر حکیم انقلاب با شناختی که از قماربازانی مانند ترامپ و هم پیاله های قبلی او در همین جایگاه دارد، تمام وعده‌های او را توخالی و پوچ می‌بیند و می‌داند که ترامپ از وضعیتی که آرزوها و تخیلات او را بر باد دهد به شدت می‌ترسد. آری، ترسوترین انسانی که اکنون در میان هشت میلیارد انسان زندگی می‌کند، خود ترامپ است. انسان‌های خطاکار و بندگان شیطان از حقیقت چنان وحشت دارند که نمی‌توانیم حتی آن را تصور کنیم. ترس ترامپ این است که همین تار مویی که تا نابودی کامل خودش و کشورش باقی مانده هم پاره شود و یک‌جا به زباله دان تاریخ سقوط کنند.
آنچه که می تواند این فرد خود باخته، ترسو و قمار باز را قوی نشان دهد و برنده کند، ترس مردم جهان و رهبران آن از اوست. مسئولان ما اگر با نگاه رهبر معظم انقلاب به ترامپ نگاه کنند مطمئنا با هر سخنی که او می گوید ساعت ها می‌خندند و تهدیدهایش را به هیچ هم حساب نمی‌کنند. این وضعیت برای دیگر رهبران جهان هم صادق است. اگر آنان نیز از او و تهدیدهایش نترسند و در جواب هر تهدیدش قاطعانه ایستاده و از حق مردم‌شان دفاع کنند، دیگر ترامپی نمی‌ماند که زورگویی کند و با قلدری خواسته‌های خود را تحمیل کند.
مثال ایستادگی امروز غیر از جمهوری اسلامی ایران، حماس است که در تهدید سه هفته قبل او ترسی به دل راه نداد و در مسیر و تصمیم خود قاطعانه ایستاد. ترامپ در روز 23بهمن تهدید کرده بود که تا شنبه 27بهمن؛ «اگر اسرای اسرائیلی آزاد نشوند، درهای جهنم باز خواهد شد.» مطمئنا حماس با بی‌محل خود در پاسخش گفته: «درب‌های جهنمت را ببند گرممان شد»! از این تهدید تا الان سه هفته گذشته و ترامپ کاری نکرده... هرچند این تهدید او شرایط فروش سلاح بیشتر به رژیم غاصب را فراهم کرد. به عبارتی تهدید کرده و بعد با رژیم قرار داد بسته که ما بناست درهای جهنم را باز کنیم و لازم است تو این سلاح ها را بخری یا نسیه برداری؛
این جای تعجب دارد که هنوز در کشورمان جریاناتی هستند که از ترامپ می‌ترسند و می‌خواهند هر جور شده با او مذاکره کنند و دست‌های خود را به حالت تسلیم بالا ببرند. تعجب آورتر آنکه فکر می کنند با این تسلیم شدن و مذاکره کردن مشکلات کشور حل می شود. آیا این مسئولان با آبرو و اموال خود هم همین رفتار را دارند یا با عرض و آبرو و شخصیت مجانی نظام و مردم که زیر دستشان آمده راحت بازی می کنند؟
البته وقتی هر کسی بخواهد خود را ثابت کند و نه یک تفکر اصیل و ناب انسانی و الهی را، وضعیت همین است. ترامپ می‌خواهد خود را ثابت کند، برخی مسئولان می‌خواهند رای و نظر خود را ثابت کنند و در این میان مردم جهان و کشور ما هستند که لطمه می‌خورند. اگر کسی تاکنون شخصیت ترامپ و زالوهای قبل از او در همین جایگاه را نشناخته باید یک دوره ترامپ شناسی برود تا خیالش از بابت پوچ بودن ادعاهای او راحت شود. ضمن آنکه می تواند دیگر رهبران جهان را در همین موضوع راهنمایی کند.
ترامپ در بدترین زمان به ریاست جمهوری ایالات متحده رسیده؛ شرایط جهان بسیار پیچیده است و مردم جهان بسیار آگاه‌تر از قبل هستند. احتمالا رهبران کشورهای جهان هم به همان نتایج ما رسیده باشند اما کمی تردید دارند. برای رفع این تردید باید به حرکت های این قمار باز تا امروز نگاه کنند و ببینند که او منتظر اشتباه طرف های مقابل خود است و خودش جرأت حرکت دادن مهره‌اش را ندارد.
ترامپ حتی آن کارت برنده ای که در دیدارش با زلنسکی بخت برگشته، می گفت را هم رو نمی‌کند چون می‌داند اصلا کارت برنده ای وجود ندارد. خلاصه رفتار ترامپ را باید ترساندن مردم و رهبران جهان از یک وضعیت ناگوار و سخت دانست که خودش هم نمی‌داند دقیقا چیست؟
یعنی خود ترامپ هم نمی‌داند پله یا پلن بعدی تهدیدهایش چیست؟ در واقع او جلو می‌رود و هم‌زمان نقشه می‌کشد و البته موفقیت او در کشیدن نقشه، ترس و تبعیت رؤسای کشورهای جهان است. اگر کمی فکر و جرأت در میان کشورهای جهان به وجود بیاید ترامپ ها همیشه بازنده هستند.