دکتر پزشکیان با لحنی قاطع و بی‌پرده اعلام کرد که فشارها نه‌تنها ایران را به عقب‌نشینی وادار نکرده، بلکه موجب انسجام ملی و افزایش توان بازدارندگی شده است.
سخنرانی دکتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور جمهوری اسلامی ایران در هفتاد و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل، بار دیگر نشان داد که سیاست خارجی جمهوری اسلامی، در هر دولتی و با هر رئیس‌جمهوری، بر اصول ثابت عزت، حکمت و مصلحت استوار است. آنچه در این مواضع بیش از همه برجسته شد، صلابت در بیان و شفافیت در طرح واقعیت‌های تلخ منطقه و جهان بود؛ مواضعی که نه‌تنها پاسخی به فشارهای قدرت‌های غربی محسوب می‌شود، بلکه تصویر روشنی از ایران مقتدر و مستقل را به افکار عمومی جهانیان ارائه کرد.
پزشکیان در سخنان خود، ضمن محکومیت آشکار جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، تخریب زیرساخت‌های سوریه و یمن و ترور نخبگان علمی، سیاست‌های دوگانه غرب را نیز برملا ساخت؛ سیاست‌هایی که از یک‌سو چشم بر زرادخانه‌های هسته‌ای آمریکا، فرانسه و رژیم صهیونیستی می‌بندند و از سوی دیگر ایرانِ متعهد به عدم ساخت سلاح هسته‌ای را زیر شدیدترین فشارها قرار می‌دهند. او با لحنی قاطع و بی‌پرده اعلام کرد که فشارها نه‌تنها ایران را به عقب‌نشینی وادار نکرده، بلکه موجب انسجام ملی و افزایش توان بازدارندگی شده است.
بازخوانی محورهای کلیدی سخنرانی
یکی از مهم‌ترین محورهای سخنرانی، هشدار صریح به پروژه خطرناک «اسرائیل بزرگ» بود؛ پروژه‌ای که نه تنها ملت فلسطین را در معرض نابودی قرار داده بلکه ثبات کل منطقه و حتی امنیت جهانی را تهدید می‌کند. پزشکیان یادآور شد که هیچ کشوری از تهدیدات تل‌آویو در امان نیست و سکوت در برابر این خطر، پیامدهای سنگینی برای جامعه جهانی خواهد داشت.
او همچنین به شدت از اقدام سه کشور اروپایی در فعال‌سازی مکانیسم ماشه انتقاد کرد و آن را اقدامی «غیرقانونی و فاقد ارزش حقوقی» دانست. این موضع‌گیری، بازتابی از همان رویکرد حقوقی ایران در قبال برجام است که بارها توسط کارشناسان و حتی برخی نهادهای بین‌المللی تأیید شده است. پیام روشن این سخنان آن بود که ایران در برابر فشارهای غیرقانونی کوتاه نخواهد آمد و هرگونه تلاش برای بازگرداندن تحریم‌های شورای امنیت را بی‌اعتبار می‌داند.
پزشکیان با یادآوری فتوای تاریخی رهبر معظم انقلاب در حرمت سلاح‌های کشتار جمعی، این سیاست را نشانه‌ای از مسئولیت‌پذیری ایران دانست و آن را در تضاد کامل با زرادخانه‌های انباشته قدرت‌های غربی معرفی کرد. چنین مواضعی، بار دیگر مرز میان منطق انسانی جمهوری اسلامی و استانداردهای دوگانه غرب را آشکار ساخت
نکته برجسته دیگر، تأکید بر سیاست دیرینه ایران در مخالفت با تولید و به‌کارگیری سلاح هسته‌ای بود. پزشکیان با یادآوری فتوای تاریخی رهبر معظم انقلاب در حرمت سلاح‌های کشتار جمعی، این سیاست را نشانه‌ای از مسئولیت‌پذیری ایران دانست و آن را در تضاد کامل با زرادخانه‌های انباشته قدرت‌های غربی معرفی کرد. چنین مواضعی، بار دیگر مرز میان منطق انسانی جمهوری اسلامی و استانداردهای دوگانه غرب را آشکار ساخت.
استمرار یک سنت سیاسی؛ از رئیسی تا پزشکیان
بخش مهمی از بازتاب سخنرانی پزشکیان، مقایسه آن با مواضع شهید آیت‌الله رئیسی در سال‌های گذشته بود. افکار عمومی جهانی شاهد آن بود که رئیس‌جمهور جدید ایران، در همان مسیر عزت‌مندانه سلف خود حرکت می‌کند و کوچک‌ترین عدولی از اصول و ارزش‌ها ندارد. این استمرار سیاسی نشان می‌دهد که در جمهوری اسلامی، تغییر دولت‌ها به معنای تغییر راهبرد نیست؛ چرا که سیاست خارجی برآمده از اراده ملی و راهبردهای کلان نظام است، نه سلایق فردی.
حتی دکتر محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، در مصاحبه‌ای با «جواد موگویی» تأکید کرده بود که پزشکیان در مواجهه با تهدیدات دشمنان، از جمله رژیم صهیونی و آمریکا، ذره‌ای تردید به خود راه نمی‌دهد. این اظهارنظرها نشان می‌دهد که انسجام حاکمیتی در برابر دشمنان، یکی از مهم‌ترین نقاط قوت جمهوری اسلامی است؛ موضوعی که بارها موجب ناکامی پروژه‌های فشار و تحریم غرب شده است.
فلذا سخنرانی پزشکیان فراتر از یک موضع داخلی یا منطقه‌ای بود. او در واقع صدای مظلومیت ملت‌های تحت ستم را به گوش جهانیان رساند و تلاش کرد وجدان عمومی جامعه جهانی را نسبت به فجایع جاری در فلسطین، سوریه و یمن بیدار کند. این مواضع، ضمن آن‌که مشروعیت بین‌المللی ایران را تقویت کرد، بر انزوای اخلاقی رژیم صهیونیستی و حامیانش نیز افزود.
از منظر رسانه‌ای، این سخنرانی توانست در شرایطی که غرب به دنبال معرفی ایران به‌عنوان یک تهدید امنیتی است، تصویر متفاوتی ارائه دهد: تصویری از کشوری که نه به دنبال جنگ و سلاح هسته‌ای، بلکه به دنبال عدالت، صلح پایدار و مقابله با استانداردهای دوگانه است. همین تفاوت نگاه، می‌تواند نقطه اتکایی برای جلب افکار عمومی جهانی و حتی بخشی از نخبگان غربی باشد که نسبت به سیاست‌های جنگ‌طلبانه دولت‌های خود معترض هستند.