کوفه در انتظار پایتخت حکومت جهانی

محمود مطهری‌نیا
شهر کوفه اندکی پس از فتح ایران توسط مسلمانان برای اسکان نظامیان مسلمان و مهاجرانی که از آنها با نام موالی یاد می شد بنا نهاده گشت.روز 12 رجب 36 ه. امیر مومنان (صلوات الله علیه) وارد کوفه شده، آنجا را به عنوان پایتخت دولت علوی برگزید،این شهر پس از حکومت ایشان نه خاطرات خوبی را از ساکنان خویش به یاد دارد و معمولا با بد عهدی و ناسپاسی از آن یاد کرده می شود .کوفه پس از شهادت آن حضرت، در حدود شش ماه،پایتخت حکومت امام حسن مجتبی(ع) بود و اینک در انتظار ظهور آن امام نور است، تا یک بار دیگر تداوم بخش حکومت عدل علوی، بر سریر عدالت تکیه داده، جهان را پر از عدل و داد کند، طومار عمر ستمگران را در نوردد، حکومت واحد جهانی را بر اساس عدالت و آزادی بنیان نهد.
انشاءالله به زودی فرزند برومندامیر مومنان علیه السلام حضرت بقیه الله (ارواحنا فداه) به فرمان حق ظاهر شده، با اصحاب و فرشتگان و مومنان از مکه مکرمه حرکت نموده، کوفه را به عنوان پایتخت حکومت جهانی خود انتخاب می کند، همه مومنان از اقطار و اکناف جهان در آن جا گرد آیند و آنجا به مدت 309 سال پایتخت دول مهدوی(عج) سپس پایتخت دولت خاندان عصمت و طهارت در دوران رجعت می شود.
همانطور که در ضمن مطالب آتی خواهیم دید:
1-شرافت خاک و تربت کوفه همانند کربلا و مکه شرافتی ذاتی است.
2-کوفه به واسطه حکومت حضرت امیر علیه السلام شرافتی افزوده پیدا کرده است.
3-مسلمان ساکن کوفه در بسیاری از موارد به رغم آنکه خوبان و بزرگان بسیاری در آن حضور داشته اند ولی نتوانسته اند چهره مناسبی را از آن در انظار بینندگان ثبت کنند.
4-همانند گذشته بسیار درخشانی که کوفه داشته در آینده نیز سرنوشت بسیار درخشانتری در انتظارش خواهد بود.
5-بهترین و زیباترین نقطه زمین در آینده کوفه خواهد بود چون:
از امام جعفر صادق(ع) پرسیدند: محل اقامت حضرت مهدی(عج) و محل اجتماع مومنان در هنگامه ظهور کجا خواهد بود؟ فرمود: مرکز حکومتش «کوفه»، مرکز قضاوت و دادرسی اش مسجد اعظم کوفه، ستاد بیت المال و محل تقسیم غنایم مسلمانان مسجد سهله، محل مناجات و خلوتش تپه های سپید غریین (نجف اشرف) می باشد.
امام صادق(ع) پس از تشریح هنگامه ظهور و بیعت مردمان از اقطار و اکناف جهان، می فرماید:
آنگاه به سوی کوفه می رود و در نجف کوفه سکنی می گزیند، سپس سپاهیانش را از آنجا به اقطار و اکناف جهان گسیل می دارد تا به دفع عمال دجال بپردازند. پس زمین را پر از عدل و داد نماید، آن گونه که پر از ظلم و ستم شده باشد.
امام باقر علیه السلام در این رابطه می فرماید: گویی قائم(ع) را به چشم خود می بینم که با 5000 فرشته، از مکه به سوی نجف کوفه رفته، جبرئیل در طرف راست و میکائیل در طرف چب و مومنان در پیش روی آن حضرت قرار دارند، از آن جا سپاهیانش را به سوی کشورها گسیل می دارد.
و در حدیث دیگری فرمود: در حالی که سه پرچم در کوفه به شدت درگیر است، او وارد کوفه می شود، پس کوفه برای او مسخر می شود، او وارد کوفه شده بر فراز منبرش قرار گرفته، به ایراد خطبه می پردازد، مردم آن قدر اشک شوق می ریزند که متوجه سخنان او نمی شوند.
امیر مومنان در ضمن یک حدیث طولانی می فرماید: آنگاه به سوی کوفه روی می آورد و اقامتگاهش را در آنجا قرار می دهد. و در فراز دیگری از این حدیث می فرماید: او و اهل بیتش در «رحبه» سکونت می کنند. و در پایان می افزاید: «رحبه» اقامتگاه حضرت نوح «علیه السلام» بود، آنجا سرزمین پاکیزه ای است و هرگز هیچ یک از آل محمد(علیهم السلام) جز در یک سرزمین مقدس سکنی نمی کند، و جز در یک سرزمین پاک و پاکیزه به شهادت نمی رسد. از امام باقر(ع) پرسیدند: پس از مکه و مدینه کدامین بقعه از بقاع پروردگار افضل است؟ فرمود: «کوفه» از روایات رجعت استفاده می شود که پایتخت دولت کریمه خاندان وحی در دوران رجعت نیز شهر کوفه خواهد بود مفضل در ضمن یک حدیث بسیار طولانی از امام صادق(ع) در زمینه رجعت سالار شهیدان نقل می کند که فرمود: امام حسین(ع) با این علم ها و لشکرها حرکت نموده، وارد کوفه می شود، آن روز بیشتر مردمان در آن جا گرد آمده اند، پس کوفه را سور دفاعی و مرکز فرماندهی خود قرار می دهد. امام حسین(ع) در شب عاشورا در ضمن خطبه مفصلی از شهادت خود خبر داده، سپس از رجعت خویش گفتگو نموده، در فرازی از آن فرمود: من نخستین کسی خواهم بود که زمین برای او شکافته می شود، پس من بیرون می آیم... و در ادامه می فرمایند: آنگاه خداوند از مسجد کوفه چشمه ای از روغن، چشمه ای از آب و چشمه ای از شیر بیرون می آورد. از این خطبه امام حسین(ع) نیز استفاده می شود که پایتخت آن حضرت در عهد رجعت در کوفه خواهد بود.
در حدیث دیگری از رجعت های مختلف امیر مومنان، از جمله در عهد فرمانروایی امام حسین(ع) و دیدارش با اصحاب صفین در همان محل صفین، وحضور یکصد هزار نفر از اصحاب، که سی هزار نفرشان از کوفه می باشند، سخن رفته است. و در حدیث دیگری از فرا رسیدن مهلت ابلیس «الیوم الوقت المعلوم» و نبرد امیر مومنان (صلوات الله علیه) با وی در سرزمین «روحا» در نزدیکی کوفه، و پیدایش دو باغ سرسبز «جنتان»؛«مدهامتان»در حوالی مسجد کوفه سخن رفته است.
پایتخت امیر مومنان(ع) در دوران رجعت، نجف اشرف (ظهر کوفه) خواهد بود.
از ویژگیهای «کوفه» این پایتخت دولت کریمه اهل بیت گستره زمانی و مکانی آن است که تا کنون هیچ پایتختی در جهان از چنین گسترش و وسعت زمانی و مکانی برخوردار نبوده است:
اما از نظر گستره زمانی، بر اساس روایات اهل بیت عمر دنیا یکصد هزار سال است، که بیست هزار سال آن مربوط به دشمنان اهل بیت و هشتاد هزار سال آن مربوط به خاندان عصمت و طهارت است.
اهل تحقیق معتقد هستند که منظور از این حدیث بیان نسبت حکومت حقه اهل بیت در مقایسه با کل عمر کره زمین است، یعنی هشتاد درصد از کل عمر جهان مربوط به این خاندان و بیست درصد دیگر مربوط به دیگران است.
روایاتی که مدت رجعت رسول اکرم(ص) را پنجاه هزار سال، امیر مومنان(ع) را چهل و چهار هزار سال، و امام حسین(ع) را چهل هزار سال تعیین می کنند، گواه بیان فوق می باشند.
آیا به جز کوفه پایتختی سراغ داریم که دوران پایتختی آن به بلندای هشتاد درصد عمر جهان باشد.
نخستین کسی که در کوفه رحل اقامت افکنده، بر جهان هستی فرمانروایی می کند، خورشید جهان افروز امامت، کعبه مقصود و قبله موعود جهان خلقت، واپسین حجت حضرت احدیت، آخرین مصلح و منجی جهان بشریت، وجود اقدس حضرت بقیه الله (روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداه) می باشد، که به مدت سیصد و نه سال حکومت می کند.
در واپسین روزهای عمر شریف حضرت بقیه الله(عج) سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین (ع) با هفتاد و پنج هزار از شیعیان و هفتاد تن از شهدای کربلا رجعت می کند و مدت فرمانروایی اش به قدری طول می کشد که ابروهایش روی دیدگانش می افتد.با توجه به اعتقاد قطعی ما، که معصوم را جز معصوم غسل نمی دهد، در احادیث فراوانی تصریح شده که غسل و کفن و دفن حضرت ولی عصر(عج) توسط امام حسین(ع) انجام خواهد شد.
آنگاه مولای پرواپیشگان امیرمومنان (صلوات الله علیه) رجعت نموده، به مدت چهل و چهار هزار سال فرمانروایی می کند. از روایات فراوانی استفاده می شود که رجعت رسول اکرم(ص) هم زمان با دوران فرمانروایی امیرمومنان(ع) خواهد بود. روی این بیان فرمانروایی پیشوایان معصوم در دوران رجعت ده ها هزار سال به طول خواهد انجامید، از این رهگذر گستره زمانی پایتختی کوفه به بلندای آفتاب بوده، هشتاد درصد عمر جهان را فرا خواهد گرفت. کوفه در سال هفده ه به صورت سرزمین شنزاری بود که در آن سه دیر وجود داشت.
سلمان فارسی و حذیفه بن یمان، پس از فتح مداین به دنبال محل مناسبی بودند که به سبک شهرسازی نوین بنیاد گردد و مرکزی برای استقرار سپاه باشد.
هنگامی که سلمان و حذیفه به سرزمین کوفه آمدند و دیرها را دیدند، آنجا را پسندیدند، دست به دعا برداشتند و عرض کردند: ای خدای زمین و آسمان، ای خدای باد و باران، ای خدای اختران فروزان، ای خدای خشکی ها و دریاها... این کوفه را برای ما مبارک بگردان و آن جا را محل آسایش و آرامش قرار بده. به دنبال صلاحدید سلمان و حذیفه، اهالی مداین، از محرم هفده ه. دسته دسته به سوی کوفه کوچ کردند و قبایل دیگر از اقطار و اکناف در کوفه گرد آمدند و شهرسازی کوفه به صورت مدرن آغاز گردید. نخستین بنایی که با نقشه و برنامه در کوفه تاسیس گردید، مسجد اعظم کوفه بود که به صورت مربع بنیاد گردید.آنگاه قصر (دارالاماره)، بازارها و محل بیت المال در مقابل محراب مسجد ساخته شد.
مسجد کوفه نخست برای چهل هزار نفر ساخته شد، سپس برای شصد هزار نفر توسعه یافت.
شهر کوفه به سرعت توسعه یافت و مساحت آن به پانزده کیلومتر در نه کیلومتر رسید.
مولای متقیان در تاریخ دوازده رجب سی و شش ه . وارد کوفه شده، آن جا را به عنوان مقر حکومت و پایتخت خلافت خود برگزید و بدین سان دوران شکوفایی و شهرت جهانی آن آغاز گردید و شمار ساکنان آن به یک میلیون نفر رسید.
هنگامی که آن دست نیرومند الهی از آستین غیبت بیرون آمده، حکومت واحد جهانی را بر اساس عدالت و آزادی بنیاد نهاده، کوفه را به عنوان پایتخت دولت کریمه قرار دهد، قطر آن به 54 میل (در حدود 110 کیلومترخواهد رسید.
روزی امیرمومنان(صلوات الله علیه) با جمعی از اصحاب وارد حیره شد، با دست مبارکش به سوی کوفه و حیره اشاره نمود و فرمود: بی تردید این دو شهر به یک دیگر خواهد پیوست.
امام صادق(ع) در این رابطه فرمود:
چون قائم آل محمد(ع) قیام کند، در پشت کوفه (نجف اشرف) مسجدی بنیاد می نهد که دارای هزار درب می باشد و خانه های اهل کوفه به دو نهر کربلا متصل می شود. و در حدیث دیگری فرمود:
چون قائم ما قیام کند، زمین به نور پروردگارش روشن گردد... در ظهر کوفه مسجدی بنیاد نهد که برای آن هزار در باشد، و خانه های کوفه به حیره و رود کربلا متصل گردد.
امام باقر(ع) در همین رابطه می فرماید:
هنگامی که دومین جمعه فرا می رسد،مردم عرضه می دارند: ای فرزند رسول خدا نماز در پشت سر شما، همانند نماز در پشت سر رسول خدا(ص) می باشد و مسجد گنجایش ما را ندارد.
حضرت ولی عصر(عج) چاره اندیشی می کند، به سوی نجف اشرف حرکت نموده، مسجدی را پی ریزی می کند که هزار درب داشته، همگان را در خود جای دهد.
این حدیث با سند دیگری نیز با اندک تفاوتی در تعبیر، از آن حضرت روایت شده است.
شهر کوفه در اوایل تاسیس شامل هشتاد هزار خانه مسکونی بود، که پنجاه هزار از آنها، از آن دو قبیله ربیعه و مضر، بیست و چهار هزار از آنها برای دیگر قبایل و شش هزار از آنها اختصاص به یمنی ها داشت، ولی چون به صورت پایتخت دولت کریمه درآید، همه مومنان در آن گرد آیند، چنانکه در احادیث فراوان به آن تصریح شده است:
برای مردمان روزی فرا می رسد که هیچ مومنی نباشد، جز اینکه در کوفه باشد و یا دلش به سوی آن پر کشد.
تا روزی فرا رسد که همه مومنان در آن باشند و یا به سوی آن پر کشند. هنگامی که قائم(عج) وارد کوفه شود، هیچ مومنی نمی ماند، جز اینکه در آن جا باشد و یا به سوی آن عزیمت نماید. چون قائم(ع) قیام کند و وارد کوفه شود، هیچ مومنی نمی ماند، جز اینکه در آنجا قرار بگیرد.
قیامت برپا نشود جز اینکه همه مومنان در کوفه گرد آیند.
با توجه به آمار انسانها، و طول مدت حکومت حقه و گستره حکومت آن حضرت به شرق و غرب جهان، گرد آمدن همه مومنان در پایتخت، از وسعت شکوهمند بی نظیر و بیرون از حد تصور شهر کوفه در عصر ظهور حکایت می کند.
امام باقر(ع) در این رابطه می فرماید: قائم(ع) سیصد و نه سال فرمانروائی می کند، همان مقدار که اصحاب کهف در کهف درنگ کردند، زمین را پر از عدل و داد کند، آن گونه که پر از ظلم و ستم شده است، خداوند شرق و غرب جهان را برای او فتح می کند. گستره پایتخت چنین حکومت جهان شمول از محدوده تفکرات ما بیرون است. به امید روزی که حکومت واحد جهانی بر اساس عدالت و آزاد در پهن دشت گیتی بنیاد گردد، همه خوانندگان گرامی و عموم شیعیان شیفته و دلسوخته، آن روزگار همایون را با چشم خود ببینند و گستره شکوهمند آن را مشاهده کنند. در کلمات درباره ائمه اطهار (علیهم السلام) احادیث فراوانی در فضیلت کوفه آمده است که به شماری از آنها اشاره می کنیم: امیرمومنان(صلوات الله علیه) در فضیلت کوفه فرمود: کوفه گنجینه ایمان، حجت اسلام، شمشیر و نیزه خداوند منان است، که هر کجا بخواهد آن را به کار بگیرد. از ابن عباس روایت شده که فرمود: کوفه خیمه اسلام است. امام صادق(ع) به کسی که می خواست مکه یا مدینه را به عنوان اقامتگاه خود انتخاب کند، فرمود: بر تو باد عراق، در کوفه سکوت کن که برکت در دوازده میلی آن می باشد، این گونه - یعنی: از هر چهارطرف -. امام صادق(ع) در همین رابطه فرمود: کوفه باغی از باغهای بهشت است.
از رسول اکرم(ص) روایت شده که فرمود: گل شیعیان ما از کوفه است. در احادیث طینت آمده است: گل زمین از مکه، مدینه، کوفه، بیت المقدس و حائر (امام حسین علیه السلام) می باشد. امیر مومنان (صلوات الله علیه) در مدح کوفه فرمود: ای کوفه! ترا چه می شود که این قدر پاکیزه ای و بویت این قدر پاکیزه است؟ امیر مومنان (صلوات الله علیه) در این رابطه به نظم فرمود:وه چه زیباست گشت و گذار در سرزمین کوفه، سرزمین هموار خوش منظر خوشبو. امام صادق(ع) در مدح کوفه فرمود: خداوند از میان همه شهرها، کوفه، قم و تفلیس را برگزید. از امام باقر(ع) پرسیدند: پس از مکه و مدینه کدامین بقعه افضل است؟ فرمود: «کوفه» سپس فرمود: کوفه پاک و پاکیزه است، قبور مطهر پیامبران مرسل و غیر مرسل و اوصیای راستین در آن جاست. امام صادق(ع) در این رابطه فرمود: کوفه حرم خدا، حرم پیامبر و حرم امیرالمومنین(صلوات الله علیه) می باشد یک نماز در آن معادل یک هزار نماز، و یک درهم در آن معادل یک هزار درهم است. رسول اکرم(ص) فرمود: کوفه مغز عرب، نیزه خداوند منان و گنجینه ایمان است. حضرت سلمان هنگامی که از سرزمین کوفه عبور می کرد فرمود: اینجا قبه الاسلام است. امام حسن عسکری(ع) در این رابطه فرمود: جای پایی در کوفه برای من، از خانه ای در مدینه محبوب تر است.
امام صادق(ع) در ضمن حدیثی فرمود: داوند با کوفه بر دیگر شهرها احتجاج نمود، و با مومنان از اهل آن بر دیگران.
و در حدیث دیگری فرمود: هر کس در کوفه خانه ای داشته باشد، حتما آن را نگه بدارد. امیر مومنان (صلوات الله علیه) در مورد دفع بلاها از کوفه فرمود: بلا از کوفه دفع می شود، آن گونه که از خیمه های پیامبر(ص) دفع می گردد.