دستاوردهای انقلاب اسلامی

علی شیرازی
انقلاب اسلامی ایران دستاوردهای بزرگ و برجسته‌ای دارد که شناخت هر یک از آنان هر فرد انقلابی را در مسیر تلاش جدی برای حراست و پاسداری از انقلاب اسلامی به حرکت درمی‌آورد و تمام همت افراد را برای مصون نگه داشتن این نعمت الهی از تعرض دشمنان داخلی و خارجی بسیج می‌کند.
از این رو بر من و ما فرض است که گام‌های بلندی را برای تبیین دستاوردهای انقلاب اسلامی برداریم و همه امت ایران و اسلام، خصوصا «نسل جوان» را با این دستاوردها آشنا کینم. این مقاله در این راستا تلاش می‌کند و قصد دارد در حوزه های مختلف بخش کوچکی از دستاوردهای 30 ساله را با اشاره روشن به مصادیق برشمارد.
1ـ دستاوردهای سیاسی
اگر بخواهیم دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران را برشمردی، نیاز به ساعت‌ها وقت و خروارها کاغذ داریم. ناچاریم در این نوشتار به خلاصه‌نویسی بسنده کنیم و تنها سهمی از آن همه را بیان نمایئم.
الف: در شرایطی که نظریه‌پرداران انقلاب، نقش دین و مکتب را در وقوع انقلاب‌ها ـ در آن دوره ـ منکر شده و یا به حداقل رسانده بودند، پیروزی انقلاب اسلامی ایران را بر حکومت 2500 ساله شاهنشاهی شکست قدرت استکبار جهانی در ایران را می‌توان شگفت‌ترین دستاورد سیاسی انقلاب اسلامی ایران برشمرد.
ب: ایجاد حکومتی مبتنی بر اسلام ناب محمدی(ص) به نام «نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران» و تثبیت آن با رأی قاطع اکثریت و 98 درصدی مردم و در همه‌پرسی 12 فروردین 1358 از مهم‌ترین و اساسی‌ترین دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران است.
ج: در رأس دستاوردهای انقلاب، برپایی نظام جمهوری اسلامی با پرچمداری و هدایت ولایت عظیم‌الشأن فقیه و عادل است. یکی از ویژگی‌های بارز و مشخصه‌های مهم حکومت الهی، وجود ولایت فقیه در رهبری و در رأس جامعه می‌باشد. ولایت فقیه ضامن سربلندی، عظمت، همدلی و پیروزی‌های ملت ایران است.
د: استقلال سیاسی یکی از مهم‌ترین موضوعات مربوط به حاکمیت و سیاست خارجی هر کشوری می‌باشد. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، لکه ننگ وابستگی به ابرقدرت‌ها و جهان‌خواران و عدم استقلال سیاسی از دامان کشور زدوده شد و دستاورد «استقلال سیاسی ایران» به ارمغان آمد.
ه: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و نظام سیاسی مبتنی بر آن به عنوان یکی از دستاوردهای کلیدی و بنیادی انقلاب اسلامی و تجسم مقبولی از نظام سیاسی و آخرین مرحله تحول اندیشه‌های سیاسی در جهان اسلام تلقی می‌گردد.
مراحل تدوین قانون اساسی خود نیز نشانگر ظرافت‌ها و دقت‌هایی است که همراه با سرعت تدوین و تصویب از شگفت‌انگیزترین دستاوردهای سیاسی انقلاب اسلامی ایران، جابجایی، تهدیدات و معیارهای دوستی و دشمنی میان ایران با جهان پیرامون بود که قطع رابطه با آمریکا و رژیم صهیونیستی را باید در همین راستا ارزیابی کرد.
2ـ دستاوردهای علمی
نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران به رغم تحریم‌های شدید و فشارها و تهدیدات جهانی،‌ به همت دانشمندان بزرگ ایران زمین در عرصه علم و فن‌آوری به دستاوردهای مهمی دست یافته است که به برخی از آنها می‌پردازیم:
الف: انرژی هسته‌ای:
پس از تشکیل «شورای فن‌آوری» در اواخر سال 1376، این شورا تصمیم گرفت، هفت نیروگاه هسته‌ای را در کشورمان راه‌اندازی کند و سوخت نیروگاه‌های هسته‌ای خود را تامین نماید.
بومی بودن برنامه هسته‌ای ایران و عدم اتکاء این فن‌آوری به خارج از این کشور، شاخصه محوری موقعیت هسته‌ای ایران بود که توانست چرخه سوخت هسته‌ای را با دستان دانشمندان داخلی در اختیار گیرد و با تلاش کم‌نظیر تعجب جهانیان را برانگیزد.
در حال حاضر بیش از پنج هزار دانشمند هسته‌ای در یزد، اردکان،‌ نطنز، ‌اصفهان،‌ اراک و بوشهر در حال فعالیت و بر کلیه فرآیند چرخه سوخت هسته‌ای مسلط هستند.
همه عملیات اکتشاف و استخراج در این میدان، تبدیل سنگ اورانیوم به کیک زرد و تبدیل کیک زرد به اکسید اورانیوم و تترافلوراید اورانیوم (UFA) و هگزافلوراید اورانیوم (6 UF)
و سپس غنی‌سازی آن توسط مهندسین ایرانی انجام می‌شود. ⁽¹⁾
ساخت ماشین سنانتریفوژ که دارای دویست قطعه می‌باشد و 92 قطعه آن بسیار حساس است از افتخارات هسته‌ای ایران در سال 1377 می‌باشد.
در سال 1383 بهره‌برداری از پروژه UCF اصفهان آغاز گردید و پس از آن، غنی‌سازی هگزافلوراید اورانیوم تا غنای 5/3 درصد افتخار دیگری بود که به افتخارات هسته‌ای ایران افزوده شد. ⁽²⁾
در سال 1385 ایران در این عرصه به خودکفایی کامل رسید که نظام جمهوری اسلامی ایران را به کشوری پیشرفته تبدیل کرد و ایران را به ردیف دهمین کشور با فن‌آوری هسته‌ای ارتقاء‌ داد.
ب: رشد علمی
آمار باسوادان کشور در سال 1355، معادل 5/47 درصد بوده است. د رسال 1375 آمار باسوادان کشور به حدود 80 درصد جمعیت واجد شرایط باسوادی رسیده است. براساس آمار سال 1385، از میان حدود 64 میلیون نفر جمعیت 6 ساله و بالاتر کشور، بیش از 54 میلیون نفر باسواد بودند که این آمار میزان باسوادان جمهوری اسلامی ایران را به بیش از 84 درصد رسانده است. ⁽⁴⁾
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در سال تحصیلی 1357 ـ 1356 در کل کشور 7745825 نفر دانش‌آموز وجود داشت که این رقم در سال تحصیلی 1379 ـ 1380 به بیش از 18314000 نفر افزایش یافته است. در سال 1385 حدود 15 میلیون دانش‌آموز در کشور وجود داشت که تعداد دانش‌آموزان مربوط به دوره ابتدایی 5 میلیون و 827 هزار نفر و دوره متوسطه عمومی 3495947 نفر بود.
در سال‌های پس از پیروزی انقلاب اسلامی، تعداد کلاس‌ها از 250 هزار در سال 1358 به 650 هزار در سال 1377 رسیده است و تعداد آموزشگاه‌های کشور از حدود 51 هزار باب در سال 1358 به حدود 107 هزار باب در سال 1377 رسیده است.
از سال 1384 تا 1387 تعداد مدارس فنی و حرفه‌ای 6/13 درصد رشد، تعداد مراکز کار دانش 2/15 درصد رشد با احتساب رشد 24/41 درصدی سهم دختران در این دوره و شمار مراکز پیش‌دانشگاهی 23 درصد رشد داشته است و 27 باب مرکز تربیت معلم به مجموع این مراکز، 243 آموزشگاه استثنائی و 76 آموزشگاه سمپاد، 110 مدرسه شاهد، 685 مرکز آموزش از راه دور، 2256 دبیرستان و مرکز پیش‌دانشگاهی،‌ 1215 مدرسه راهنمایی شبانه‌روزی و یکصد پژوهشکده دانش‌آموزی به مجموع مراکز و آموزشگاه‌های تحصیلی کشور افزوده شده است. ⁽⁵⁾
در سال 1357 حدود 7 هزار نفر از دانش‌آموزان استثنایی در 237 مرکز تحت پوشش بوده‌‌اند، در سال 1377 حدود 66 هزار نفر از کودکان و دانش‌آموزان استثنایی در 1112 مرکز تحت پوشش آموزشی و توانبخشی قرار گرفته‌اند. ⁽⁶⁾
تعداد مدارس شبانه‌روزی در دوره راهنمایی از 65 باب با 6529 دانش‌آموز در سال 1357، به 836 باب با 118755 دانش‌آموز در سال 1377 رسیده است. ⁽⁷⁾
علاوه بر آن سازمان ملی پرورش استعدادهای درخشان که در سال 1367 به وجود آمد، در سال 1377 دارای 89 مدرسه راهنمایی، 86 دبیرستان و بیش از 33600 نفر دانش‌آموز در 44 شهر ایران اسلامی بود. ⁽⁸⁾
امروز این آمار بسیار بالاتر از اینهاست. در سال 1370 ما در کشور 6217 آموزشگاه دوره متوسطه داشتیم؛ این آمار در سال 1385 به 22044 آموزشگاه با 155274 کلاس رسید.
اگر نسبت دانشجو و دانشگاه را هم به این آمار اضافه کنیم، توجه به رشد علمی در جمهوری اسلامی ایران روشن می‌گردد.
ما در سال 1355، یکصد و پنجاه هزار و پانصد و چهل و سه دانشجو داشتیم، این آمار در سال 1365 به 181889 نفر و در سال 1370 به 344045 نفر و در سال 1375 به 966970 نفر و در سال 1385 به 1538874 نفر دانشجو رسید.
شاخص دانشجویی ایران از 558 نفر در هر صد هزار نفر در سال 1357 به تعداد 1950 نفر در صد هزار نفر در سال 1375 رسیده است. ⁽⁹⁾
در بخش دولتی نیز در سال 1368 نسب به سال 1357، حدود 10 درصد و در سال 1377 نسبت به سال 1386 حدود 87 درصد رشد داشته‌‌ایم. ⁽¹⁰⁾
جمهوری اسلامی ایران در سال 1370 تعداد 43131 دانشجوی کاردانی، 242835 دانشجوی کارشناسی ارشد و 39519 دانشجوی دکترا در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی داشت. این آمار در سال 1385 به 283284 دانشجوی کاردانی، 1131538 دانشجوی کارشناسی، 29455 دانشجوی دکترا رسیده است. این آمار بیانگر حقایق دیگری است که نشان‌دهنده میزان افزایش کل دانشجویان در مناطق محروم نسبت به دانشجویان مرد است.
طبیعی است که این رشد دانشجویی، رشد و توسعه دانشگاه‌ها و دانشکده‌ها را نیز می‌طلبد.
آمارها نشان می‌دهد که از سال 1367 تا 1374، تعداد دانشگاه‌ها از 47 واحد به 119 واحد رسیده است. در طی همین سال‌ها، دانشکده‌های مستقل از 7 واحد به 23 واحد و آموزشکده‌ها نیز از 29 واحد به 73 واحد رسیده است. ⁽¹¹⁾
میزان افزایش دانشکده‌های پزشکی در سال 1371 نسبت به سال 1357 حدود 5/5 برابر بوده است. ⁽¹²⁾ امروز این میزان به مراتب بیش از سال‌های 1371 و 1374 است. دانشگاه آزاد اسلامی در سال 1385 تعداد 372024 دانشجو را پذیرفته است. دانشگاه پیام نور در سال 1384 تعداد سیصد هزار دانشجو پذیرش داشته که این رقم در سال 1387 به مرز یک میلیون نفر رسیده است. تنها دانشگاه آزاد در سال 1385، تعداد 1289637 دانشجو در رشته‌های مختلف تحصیلی داشته است. به همین میزان دانشگاه‌های ما رشد قابل توجهی در قطب علمی داشته‌اند. دانشگاههای ما که قبل از انقلاب فاقد قطب علمی بودند،‌ در سال 1384 تعداد 84 قطب و در سال 86 نیز 112 قطب علمی داشتند.
ج: خودکفایی درمانی
از سال 1382 هسته اولیه کمیته ناتو فناوری در جمهوری اسلامی ایران پایه‌ریزی شد و تاکنون برای استفاده در علوم پزشکی از این فناوری به حد قابل قبولی رسیده‌ایم.
محققان ایرانی در سال 1383 با انتشار 125 مقاله، از لحاظ تعداد مقالات علمی ناتو، با هفت پله صعود نسبت به سال قبل و پشت سر گذاشتن چندین کشور اروپایی به رتبه 36 کشور جهان دست یافتند. رشد تعداد مقالات فناوری ناتو در سال 1383 و در کشورمان بیش از سه برابر و معادل 135 درصد بود است. ⁽¹³⁾
تکثیر سلول‌های بنیادی بند ناف، تبدیل سلول‌های بنیادین مزانشیمی به سلول‌های قلبی و عصبی، تولید سلول‌های بنیادی جنین انسان و تولید اولین گوسفند شبیه‌سازی شده با کاربرد درک بهتر روند بیماری صعب‌العلاج، همه گام‌های بلندی است که جمهوری اسلامی ایران در این چند سال برای رسیدن به خودکفایی درمانی برداشته است. ⁽¹⁴⁾
در پیشگیری و درمان بیماری مهلک ایدز ـ با این که دشمنان ما این بیماری تولید کردند ـ پزشکان ایرانی داروی آن را ساختند و در اختیار بشریت قرار دادند. این دارو (HMOD) برای نخستین برای توسط محققان ایرانی در سال 1385 تولید شد.
در درمان ایدز، ایران جزو دو سه کشور جهان و در ترمیم ضایعات نخاعی جزو پنج کشور اول جهان است. در تولید داروهای ویژه و بسیار پیچیده، دستاورد دشمنان ایران، کشور ما را جزو ده کشور اول جهان قرار داده است. ⁽¹⁵⁾
تعداد اقلام دارویی تولید داخل در سال 1384، به 908 و در سال 1385 به 983 و در سال 1386 به 1060 رسیده است.
در سال 1386 داروی آنژی پارس (ANGPARS) به منظور درمان زخم‌‌های دیابتی به دست پژوهشگران ایرانی به دنیا عرضه گردید. (16)
داروی دفراسیروکس توسط محققان ایرانی که به نام اسورال (osveral) عرضه شده است، که نمونه بارزی از توانمندی محقان ایرانی در تولید محصولات نوین دارویی همطراز با شرکتهای بزرگ داروسازی است. ⁽¹⁷⁾
پژوهشگران ایرانی تاکنون توانسته‌اند بیش از پنجاه نوع آنتی‌بادی پلی کلونال و 15 نوع آنتی‌بادی منوکلونال تولید کنند که همگی اینها مصارف تشخیصی دارند و یکی از انتظارات قطعی و مطمئن به منظور درمان سرطان‌ها برای بشریت می‌باشند.
ایران نخستین کشور در سطح آسیا و خاورمیانه است که به این فناوری دست یافته و با تولید انبوه پادتن‌ها نیاز کشورهای همسایه را نیز در این رابطه برطرف سازد.               ادامه دارد...