مخالفان و موافقان نخست‌وزیر

بیست و چهار سال پیش عسگراولادی کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری دوره چهارم در نطق انتخاباتی خود که در صداوسیما و جراید انعکاس یافت به صراحت از دولت و عملکرد آن انتقاد کرد و بحث اختلاف دو جناح حزب جمهوری را که در آن سال ها به تضاد میان برخی وزرا و نخست وزیر منجر شده بود، مطرح ساخت. او مسائل و مشکلات را چنین بیان کرد؛ برخی مشکلات مردم بر اثر عدم مشورت و عدم انسجام ها و ضعف در برخی از مدیریت ها است. (کیهان، 22/5/64)
ایشان در جای دیگر بحث مهمی که ریشه اختلافات دو جناح حزب است را به میان کشید و از دولتی شدن روزافزون کارهای مردم انتقاد کرد.
«اینکه وابستگی ها به بیگانگان توسط دولتی کردن تجارت از بین می رود باید دید در کشورهایی که تجارت خارجی آنها دولتی است آیا وابستگی شان جدی تر نیست. دولتی بودن تجارت خارجی را تنها در بلوک شرق می توان یافت. کدام یک از اینها مستقل هستند... جایی که ضرورت دارد دولت باید نظارت داشته باشد ولی جایی که ضرورت ندارد خانواده دولت را گسترده کردن برای کاری که مردم می توانند انجام دهند باعث ضرر خواهد بود... از سران سه قوه استدعا کردم که در یک نشست ملموس برای مردم به سرمایه گذاری مردم در بخش های تولیدی ضروری و کشاورزی و دامداری تامین بدهید و عرض کردم اگر این تامین از جانب روسای سه قوه نباشد مردم جرات سرمایه گذاری پیدا نمی کنند.» (همان، 23/5/64)
ایشان با اشاره به مشکلات اقشار مردم، دولت و قوه قضائیه که در دست جریان چپ بود را به حرکت خودسرانه و مافوق قانون متهم ساخت؛ «مشکلات اقتصادی، (عدم) اشتغال و مشکل احتکار و تورم پشت حقوق بگیران را شکسته است... قانون اساسی در مورد هماهنگی سه قوه ناقص اجرا می شود... قانون اساسی درباره کشاورزی و صنعت و اقتصاد درست اجرا نشده است. تعدادی از دستگاه های اجرایی بی اعتنا به قانون و خودسرانه عمل می کنند که باعث نگرانی و ناراحتی مردم خواهد بود. برخی از دستگاه ها در قوه قضائیه خود را مافوق قانون می دانند. (همان،23/5/64)
سید محمود کاشانی دیگر کاندیدای ریاست جمهوری نیز از مواردی چون بیکاری، عدم رشد سرمایه گذاری و مشکلات دستگاه قضایی و بلاتکلیفی بخش خصوصی و توقف تولید انتقاد می کند.
انتقاد شدید هر دو کاندیدا از ضعف دولت و قوه قضائیه خشم جریان چپ را برانگیخت. این بار جناح چپ در مقابل این انتقادات شدت عمل نشان داد و درصدد پاسخ به این انتقادات برآمد.
میرحسین موسوی در پاسخ به سخنان عسگراولادی در نطق انتخاباتی اش چنین موضع گیری کرد؛ «اینکه گفته می شود ما به نفع مستضعفین شعار می دهیم، این افتخار دولت است که تنها شعار نمی دهیم بلکه عمل هم می کنیم. هر دولتی باید در جهت مستضعفین حرکت بکند این را از امام امت و قرآن یاد گرفتیم.»
(همان، 64/5/28)
سرحدی زاده وزیر کار کابینه موسوی، سخنان عسگراولادی و سیدمحمود کاشانی را با تندی تمام پاسخ گفت و از جمله آنها را متهم به همصدایی با «لیبرال ها، منافقین، صدای امریکا و صدای بختیار» برای تضعیف دولت کرد؛ «یکی از کاندیداها (سیدمحمود کاشانی) با الهام هایی که از دکتر مظفر بقایی (رهبر حزب زحمتکشان) گرفته دولت جمهوری اسلامی را همانند لیبرال ها، منافقین، صدای امریکا و صدای بختیار به باد انتقاد می گیرد. ما نمی توانیم اموال ثابت پاسال ها، القانیان ها و صدها طاغوتی دیگر را که امروز دولت اسلامی به موجب تکلیف موظف به اداره آنها شده به دست بخش خصوصی بسپاریم.
امام امت در بیانات خودشان می فرمایند؛ «اگر شما به جای دولت اسلامی بودید چه می کردید» این یک واقعیت است که اگر اینها بودند هیچ غلطی نمی توانستند بکنند. فقط بلدند لاف بزنند، می دانند که چگونه ایراد بگیرند و کارشکنی کنند.» (همان، 30/5/64)
سرحدی زاده در ادامه این افراد (کاندیداها) را منفعت طلب و سودجو توصیف می کند؛ «مدام آقایان تریبون ها را دست شان می گیرند و می گویند؛ «شما بخش خصوصی هستید و کار مردم را به مردم واگذار کنید» نکته مهم این است که مگر دولت اسلامی جز مردم است؟ مگر دولت اسلامی از ما بهتران است که اینها مدام او را متهم می کنند که «شما کار مردم را از مردم گرفته اید». مگر خدمت دولت اسلامی جز خدمت برای خداست که اینقدر از زیر بارش شانه خالی می کنید؟ اینها سود خودشان را می خواهند که هی دم از مردم می زنند. اینها سنگ خودشان را به در بسته می کوبند. اگر شما به فکر مردم هستید بیایید و به دولت بپیوندید.»
روزنامه کیهان به سردبیری سیدمحمد خاتمی که آن روزها حامی دولت بود در مقاله خود چنین می گوید؛ «مخالفت با دولت از سویی از جانب کسانی است که با بزرگنمایی ضعف ها و سوءاستفاده از تمایلات منفی در جامعه و مخالف خوانی ها، عوام فریبانه شعار تغییر و تعویض دولت را سرمی دهند. در واقع نه با شخص که با سیاست ها و جهت گیری های به نفع مستضعفین مخالفند. مخالفان قبل از آنکه در مقابل شخص به خصوصی موضع داشته باشند، در واقع با جهت گیری ها و اصول مخالف هستند، اما مخالفت شان را در قالب ایراد و بهانه جویی های غیرواقعی و غیرمنصفانه از اشخاص مطرح می کنند.» (همان، 6/4/64)
دفتر تحکیم وحدت از حامیان همیشگی دولت با انتشار اعلامیه یی حمایت خود از دولت را اعلام و از مخالفان او انتقاد کرد؛ «آنهایی که در چنین لحظاتی امام را دعوت به سکوت می کنند، بدانند در اشتباهند زیرا سعادت و سلامت انقلاب در گرو پیروی از امام امت است. ما نیز به پیروی از امام معتقدیم همین دولت با ترکیب جوان، انقلابی و مکتبی و در خط امام و منسجم و با وزرای برخاسته از نیروهای مومن و دلسوز می تواند در جهت ارزش های انقلاب حرکت کند. هر حرکت مثبت و سازنده یی که آغاز می شود برخی افراد که یا پایگاه سرمایه داری داشته یا منافع و مناصب شان به خطر می افتد به پخش اکاذیبی چون ضدیت با اسلام فقاهتی، مخالفت با روحانیت و ... می پردازند... برخی قطع ید سرمایه داران و مبارزه با سردمداران فساد اقتصادی را حربه یی علیه دولت و دال بر کمونیستی بودن آن می دانند یا سیاست قطع رابطه با امریکا و امپریالیسم جهانی را دلیل شرق زدگی می دانند.» (همان، 1/7/64)
هاشمی رفسنجانی چهره میانه رو و فراجناحی آن هنگام در دفاع از دولت موسوی چنین می گوید؛
«این ظالمانه و غیرمنصفانه است که با وجود جنگ و مسائل و مشکلات فراوانی که وجود دارد، دولت را به ضعف و ندانم کاری متهم کرد. به نظر من باید عملکرد کل نظام و دولت در دوره گذشته را جزء کارهای موفق تاریخ کشورداری در دنیا به حساب آورد.»
(همان، 3/6/64)
هاشمی رفسنجانی پس از انتخاب موسوی به نخست وزیری بار دیگر حمایت تلویحی خود از ایشان را ابراز داشت؛ «یا در این کشور باید حرفی از فقه کسی نگوید یا باید طرحی بدهد و بگوید این چاره من است، این طرح من است یا بگذارد دیگران طرح بدهند. مادامی که تکلیف تئوری و ایدئولوژی را مشخص نکنید نه مجلس و نه دولت و نه قوه قضائیه هیچ کدام موفق نخواهند بود. در آستانه تشکیل دولت جدید می گویم اگر این اشکال که بیشتر به خارج دولت و مجلس و قوه قضائیه مربوط می شود، حل نگردد دولت آینده موفق نخواهد بود. آن وقت باز هم خواهند گفت دولت عرضه نداشته است، از هر طرف دولت را می کشند و دست و پایش را پاره می کنند و بعد می گویند دولت کاری نکرده است.» (همان، 25/7/64)