وحدت حوزه و دانشگاه در جنگ نرم

علی بیات
در چند ساله اخیر بی شک مهمترین تهدید پیش روی نظام اسلامی جنگ نرم و تهاجمات فرهنگی است که از سوی غرب نسبت به باورها و سنتهای ایرانیان پدید آمده است . در این بین دانشگاه و حوزه به عنوان دو بنیاد مهم تربیت و علم آموزی و همچنین جایگاهی برای تولید مفاهیم اندیشه ای نقش بسیار گسترده ای در مقابله با این هجمه گسترده فرهنگی دارد .
در جنگ نرم مهمترین شیوه از بین بردن باورهای اساسی جامعه های هدف است . در واقع جنگ نرم مجموعه از اقدامات روانی و غیر نظامی است که درراستای براندازی نظام های مخالف و با بهره گیری از منابع انسانی داخلی در کشورهای هدف صور ت می گیرد. همان طور که تاریخ سیاسی خاورمیانه در چند قرن اخیر نشان می دهد پس از آنکه استعمار پیر دیگر نتوانست به وسیله قدرت نظامی به چپاول منابع کشورهای جهان بپردازد سیاست خود را تغییر داد و با استعماری نو در صدد وابسته سازی حکومت ها برآمد.
در این اثنا حوزه و دانشگاه به عنوان دو مرکز تولید اساسی فکر و اندیشه باید توجه ویژه ای به پاسخگویی به شبهات ایجادی از سوی غرب داشته باشند . در چند ساله اخیر غرب به خوبی نشان داده است که برنامه ریزی های گسترده ای را برای اشاعه فرهنگ مبتذل و نهیلیستی لیبرالیسم در کشور دارد .
گسترش شبکه های متعدد ماهواره ای به زبان فارسی و پخش هزاران ساعات برنامه های مستهجن که شبانه روز از صدها کانال پخش می شود تنها بخش کوچکی از برنامه ریزی های گسترده غرب برای از بین بردن فرهنگ اصیل و ناب اسلامی است.
لذا باید گفت حوزه های علمیه می بایست برای گسترش هرچه بیشتر اندیشه های اسلامی بکوشند و دانشگاه نیز به عنوان عضو بزرگی از جامعه علمی می بایست به شفاف سازی فضا بپردازند .
البته باید در این بین به نکته ای اشاره کرد . امروز مع الا سف باید گفت که فضاهای دانشگاهها و حوزهها از تفاوت های بسیار جدی باهم برخوردارند . مقابله در جنگ نرم نیازمند پشتیبانی گسترده هر دو این بنیادهاست . وحدت حوزه ودانشگاه ضرورت غیر قابل انکار برای مواجهه با حملات نرم و تبلیغاتی دشمن است . البته پرواضح است که وحدت حوزه و دانشگاه به معنای یگانه شدن این دو بخش نیست.
حوزوی کردن دانشگاه ها یا دانشگاهی کردن حوزه های علمیه کاردرستی نیست . بلکه این دو پایگاه باید در مسیرهای مختلف اما در یک راستا حرکت کنند. امروز متاسفانه دانشگاه ها ما به نحوی در راستای سکولاریسم حرکت میکنند و نمیتوانند به خوبی مبانی و اندیشه های اصیل اسلامی را به دانشجویان بیاموزند . این در حالی است که حوزه ها نیز هنوز با نیازهای جدید جامعه تطبیق داده نشده اند و هنوز همان روشهای قدیمی را پیگیری می کنند.
امروز ایران اسلامی به عنوان پایگاه بزرگ شیعه که به تحقق آرمان های بلند مهدوی می اندیشد میبایست از پشتوانه تئوریک گسترده ای برای پاسخگویی به نیازهای جهانی برخوردار باشد . امروز ایران مهد اندیشه های ناب اسلامی است و تمامی جهانیان انتظار دارند که کارکردهای موثر این اندیشهها و مبانی را در داخل ایران ببینند امادر نهایت باید گفت برای پاسخگویی به نیاز های امروز جامعه اسلامی و دفع خطر تهدیدات جنگ نرم وحدت حوزه و دانشگاه و حرکت این دو بنیاد در یک مسیر ضروری به نظر می رسد.
البته همانطور که پیشتر نیز اشاره شد این معنای یکسان سازی این دو پایگاه علم محور نیست بلکه غالبا باید سعی در هم راستایی و حرکت این دوپایگاه در جهت آرمان های بلند انقلاب اسلامی باشیم.