ارزشهاى اجتماعى

متولد ۱۳۲۱ شهر تهران
دانش آموخته دانشگاه سوربن فرانسه
دکتراى جامعه شناسى دانشگاه سوربن پاریس به سال ۱۳۵۱ و با درجه دولتى (اتا) گواهینامه عالى در رشته علوم ادارى
دیپلم کاربرد انفورماتیک در آموزش نیروى انسانى و جامعه شناسى پزشکى طراحى و راه اندازى برنامه هاى آموزش مداوم براى جامعه پزشکى کشور
تدریس جامعه شناسى پزشکى براى اولین بار در ایران
پژوهشگر برگزیده سال ۱۳۷۶ و ۱۳۷۹ در حوزه جامعه شناسى فرهنگى
بعضى از آثار: رفتار انسان، جامعه شناسى پزشکى، تحقیق در احوال و آثار شیخ نجم الدین کبرى، جامعه شناسى وسایل ارتباط جمعى، جامعه شناسى جامعه اطلاعاتى و...
آمن خادمى: یک سال پس از جنگ جهانى دوم در تهران و در خانواده اى متوسط به دنیا آمد. پدرش دکتر داروساز و مادرش خانه دار بود. ۱۸ ساله بود که طعم تلخ مرگ پدر را چشید و او که بزرگترین فرزند خانواده بود، مسؤولیت دیگر اعضاى خانواده را تقبل کرد، اما این مسؤولیت بزرگ مانع از کسب علم و دانش اندوزى او نشد.
تحصیلات ابتدایى را در مدرسه فیروزکوهى واقع در خیابان شیخ هادى سپرى کرد و دبیرستان را تا زمان اخذ دیپلم در مدرسه «هدف» گذراند. او یک سال پس از مرگ پدر یعنى در سال ۱۳۴۰ وارد دانشگاه تهران شد و به طور همزمان در دو رشته علوم اجتماعى، که بخشى از دانشکده ادبیات و علوم انسانى بود و علوم ادارى واقع در دانشکده علوم ادارى دانشکده حقوق تهران تحصیل کرد و به ترتیب در سال ۱۳۴۲ در رشته علوم اجتماعى لیسانس و در رشته علوم ادارى گواهینامه عالى گرفت. او سال ۱۳۴۵ درجه فوق لیسانس خود را در رشته جامعه شناسى از مؤسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعى دانشگاه تهران اخذ کرد. در همان سال به هزینه شخصى خود براى ادامه تحصیل به فرانسه عزیمت کرد و در سال ۱۳۵۱ موفق به گرفتن دکتراى دولتى (اتا) با درجه عالى در رشته جامعه شناسى دانشگاه سوربن پاریس شد. در مدت اقامت خود در فرانسه در کنار تحصیل براى درجه دکترا در دیگر حوزه هاى مورد علاقه خود نیز به دانش اندوزى پرداخت. در مدرسه عالیه مردم شناسى پاریس در رشته مدیریت امور جمعیتى و در انستیتو آسیب شناسى روانى وسایل اجتماعى در رشته جامعه شناسى پزشکى به تحصیل پرداخت و دیپلم گرفت. او تز دکتراى خود را با عنوان «جامعه شناسى گذراندن اوقات فراغت در ایران» را با پروفسور «ژان کازنوو» به پایان برد و سالها بعد کتاب «وسایل ارتباط جمعى» را به همراه باقر ساروخانى ترجمه و در اختیار محصلان این رشته قرار داد.
منوچهر محسنى به سال ۱۳۵۱ به ایران آمد و به عنوان استادیار دانشکده بهداشت دانشگاه تهران که امروز جزو دانشکده پزشکى است، مشغول به کار شد. او در این زمان براى اولین بار به تدریس جامعه شناسى پزشکى در ایران پرداخت. محسنى در طول مدت چهار سال سرپرستى امور آموزشى و پژوهشى دانشکده مزبور را نیز عهده دار بود تا اینکه در سال ۱۳۵۵ به مرتبه دانشیارى ارتقا یافت. این مؤلف و مترجم در طول سالهاى ۱۳۵۷ تا ۱۳۵۹ مسؤولیت مدیریت گروه جامعه شناسى را در دانشگاه الزهرا نیز بر عهده داشت. در سالهاى ۱۳۵۹ تا ۱۳۶۱ هم در بخش بهداشت و تغذیه انستیتو توسعه اقتصادى و اجتماعى دانشگاه پاریس دو طرح پژوهشى را به اجرا درآورد و با مراجعت به ایران در سمت مدیر گروه و سرپرست پروژه در دانشکده حفاظت و بهداشت کار، فعالیت داشت و چند طرح آموزشى و پژوهشى را اجرا کرد. محسنى همچنین در سال ۱۳۶۵ به تأسیس دانشکده بهداشت در دانشگاه علوم پزشکى ایران همت گماشت و تا سال ۱۳۶۸ سرپرستى آن را بر عهده گرفت. در این سال به دعوت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکى عهده دار سمت ریاست مرکز بازآموزى و آموزش هاى آزاد در وزارتخانه شد و تا سال ۱۳۷۴ که در این سمت خدمت کرد، طراحى و اجراى برنامه بازآموزى جامعه پزشکى کشور را به تحقق رساند. از سال ۱۳۷۴ دکتر محسنى همکارى علمى و آموزشى مستمرى را با دانشگاه تربیت مدرس آغاز کرد و مدتى نیز تصدى بخش علوم اجتماعى این دانشگاه را برعهده داشت.
علاقه فراوان به بخش پژوهش روستایى یکى از خصوصیات منحصر به فرد محسنى به شمار مى آید. او در اواخر مقطع لیسانس و همچنین در دوره فوق لیسانس در مؤسسه تحقیقات اجتماعى دانشگاه تهران، بخش تحقیقات روستایى و شهرى کار خود را با پرسشگرى روستایى آغاز و در روستاهاى مختلفى نظیر همدان، کردستان، کرمانشاهان، تهران و... تحقیق کرد و به گفته خودش مهمترین تجریبات زندگى اش را نیز به دست آورد: «روستاها نقطه آغاز حرکت اجتماعى است که تأثیر ساختارى زیادى بر جریان اجتماعى دارد؛ بالطبع شناخت این مقوله زمینه هاى اولیه آگاهى اجتماعى را فراهم مى کند.» محسنى معتقد است که محققان به دلیل انتقال جمعیت ایران از روستا به شهر و زمینه هاى روستایى جامعه شهرى و بخصوص جامعه ایران، باید شناخت کافى و وافى از روستاهاى ایران داشته باشند.
از دیگر ویژگى هاى منوچهر محسنى مى توان به تحقیق و پژوهش بر روى مسائل جمعیتى، اجتماعى و بهداشتى ایلات و عشایر اشاره کرد. او از زمان ورود به ایران یعنى سال ۱۳۵۱ در مدت شش ماه مداوم روى ایل قشقایى تحقیق کرد و به همراه هشت متخصص پزشکى و کارشناسان دیگر در مناطقى چون سمیرم، کازرون، آباده، شیراز و اصفهان به جمع آورى اطلاعات، نمونه ها و اطلاعات حاصل از داده هاى پرسشگرى پرداخت. حاصل این تحقیق به صورت مقالات متعدد در مجله هاى خارجى نظیر جمعیت شناسى و جامعه شناسى در کشورهاى فرانسه و آمریکا به چاپ رسید. همچنین گزارش کامل تحقیق نامبرده در سال ۱۳۵۲ در اختیار وزارت بهدارى ایران قرار گرفت.
این محقق و پژوهشگر علاوه بر فعالیت در حوزه جامعه شناسى پزشکى، تألیف و ترجمه آثارى نظیر جامعه شناسى پزشکى (بازنگرى براى چاپ هفتم)، مبانى آموزشى بهداشت، تحقیق در سیستم هاى بهداشتى و... از سال ۱۳۷۲ نیز در حوزه جامعه شناسى فرهنگى نیز کوشا و صبور بود.
او از سال ۱۳۷۴ تا ۱۳۸۰ مدیر گروه جامعه شناسى سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانى و دانشگاهى (سمت) را عهده دار بود. محسنى دو بار جایزه پژوهش فرهنگى را از آن خود کرده است. سال ۱۳۷۶ به خاطر طرح «آگاهى و نگرش هاى اجتماعى و فرهنگ مردم ایران»، به علاوه در سال ۱۳۷۹ عنوان پژوهشگر برگزیده را به خاطر تحقیق در زمینه «وضعیت و شرایط مجلات ایران» را نصیب خود کرد. همچنین کتاب هایى چون رفتار انسان، جامعه شناسى، جامعه شناسى عمومى، جمعیت شناسى اجتماعى، جامعه شناسى وسایل ارتباط جمعى، مبانى جامعه شناسى علم، مقدمات جامعه شناسى، انگیزه ها و علل خودکشى، جامعه شناسى جامعه اطلاعاتى و... را در این عرصه تألیف و ترجمه کرده است. محسنى در زمینه جامعه شناسى فرهنگى و در عرصه «ارزش هاى اجتماعى» حاصل تحقیقات سال هاى ۱۳۵۳ ، ۱۳۵۸ ، ۱۳۷۴ ، ۱۳۷۹ و ۱۳۸۲ را جمع آورى کرده و در کتابى با عنوان «تحلیل جامعه شناسى ارزش هاى اجتماعى در ایران» به چاپ مى رساند. از این مدرس تاکنون ۱۱ جلد کتاب، ۳۷ مقاله فارسى، ۱۲ مقاله خارجى (انگلیسى و فرانسوى) و ۱۵ گزارش پژوهشى منتشر شده است. او علاوه بر عضویت در هیأت تحریریه چون نامه علوم - اجتماعى، مجله سلامتى و... سردبیرى مجلاتى چون «دانشکده»، «نامه» دانشگاه تربیت مدرس است و تاکنون سمت هایى نظیر رئیس بخش علوم اجتماعى دانشگاه تربیت مدرس، مدیرعامل منطقه اى فدراسیون بین الملل تنظیم خانواده، پژوهشگر ارشد پژوهشکده علوم ارتباطى و توسعه ایران (۱۳۵۹ - ۱۳۵۷) و... را تجربه کرده است. همچنین در کمیته علمى بنیاد «وان کله» (بلژیک) انجمن بین المللى جامعه شناسى و... عضو و با سازمان هایى چون یونسکو، سازمان جهانى بهداشت، دفتر بین المللى کار و... همکارى دارد.