زندگی آمریکایی در انحصار سلطه رسانه‌ای

 برناکولمن
صدها روزنامه، ایستگاه رادیویی و تلویزیونی ، یا نوعی انحصار رسانه ای؟ آیا معضلی به نام انحصار رسانه ای وجود دارد؟
باید اذعان داشت که هم اینک رسانه های ایالات متحده دراختیار افراد معدودی قرار دارند.
تعداد انگشت شماری از شرکت ها خروجی های رسانه ای دراین کشور را در قبضه خود گرفته اند. فی المثل براساس گزارش نشریه مرور ژورنالیسم، کلمبیا، شرکت CBS، سی ایستگاه تلویزیونی محلی و 135ایستگاه رادیویی را درسرتاسر ایالات متحده دراختیار خود دارد.
شرکت «نیوز کورپ» که معمولا پدر فاکس نیوز دانسته می شود، مالکیت کامل یا بخشی از سه کمپانی تولید یا توزیع فیلم، 5 شرکت انتشاراتی، سه نشریه، 8 روزنامه مهم، و همچنین سایت هایی همانند Web MDDodger Stadium LAو LakersLADOdgersMySpacecomرا داراست.
شرکت های انحصاری رسانه ای نه تنها خروجی های ارتباطاتی را در تملک خود دارند، بلکه همچنین از طریق تعامل هیئت مدیره ها با دیگر کمپانی های رسانه ای نیز در پیوند هستند (چرا که مدیر یک شرکت بر روی صندلی هیئت مدیره شرکت دیگر نیز می نشیند) از این رو صاحبان منافع بطور مستقیم بررسانه های تاثیر می گذارند. پس استلزام این مساله بر جامعه آمریکا چیست؟ آیا همگان می دانند که مالکیت رسانه ها دراختیار کیست؟
تاثیر رسانه بر جامعه
در جامعه تکنولوژیک کنونی، تردیدی درمورد تاثیر رسانه ها برجامعه وجود ندارد. تماشای تلویزیون، انجام بازی های رایانه ای، کاوش دراینترنت و به سینما رفتن ازجمله شایع ترین فعالیت ها دربین کودکان و بزرگسالان به شمار می آید. عمومیت گونه های مختلف رسانه های نوین موجب می شود تا کمپانی های رسانه ای از قابلیت نفوذ سیاسی چشمگیری بر افکار و نظرات مخاطبین برخوردار شوند. تبلیغات چی ها مبالغ کلانی را برای پژوهش درمورد تاثیر روانی آگهی ها در رسانه ها صرف می کنند. گروه های دلمشغول به رفاه عمومی و دانشگاه ها نیز تاثیر تلویزیون، سینما وحتی بازی های رایانه ای بر روندهای اخلاقی خشونت بار و عادات دخانیاتی نوجوانان را مورد مطالعه قرار می دهند. از این رو واضح است که رسانه بر جامعه تاثیر می گذارد. پس آیا مالکان رسانه ها نیزدر جامعه از قدرت برخوردارند؟
مالک واقعی رسانه‌ها کیست؟
پس مالک واقعی رسانه های ایالات متحده کیست؟ انحصارات اصلی رسانه ای کدامند؟ پس از کش و قوس های فراوان در دهه اخیر هم اینک شش شرکت مالک اصلی رسانه های ایالات متحده هستند.
این شرکت ها «تایم وارنر»، «وایاکام»، «والت دیسنی»، «نیوزکورپ» و «وایوندی یونیورسال» و «سونی» هستند.
این شرکت ها نشریات عمده، روزنامه های محلی و سراسری، ایستگاه های رادیویی و تلویزیونی، شرکت های فیلم سازی، تیم های ورزشی، مراکز انتشاراتی و تمامی شرکت های عمده موسیقی را در هم تلفیق کرده و روز به روز دایره نفوذ و مالکیت خود را گسترش می دهند.
زندگی تحت انحصار رسانه‌ای
درعصر انحصارات فشرده رسانه ای افراد قادر به انجام چه کاری هستند؟ آیا راهی برای گریز از نفوذ این شرکت های معدود وجود دارد؟ شاید تأثیر صاحبان منافع چندان هم نامطلوب نباشد.شاید آنها این قدرها هم قدرتمند نباشند. درهر حال هم اینک به نظر می رسد که بایستی تلویزیون، رادیو و کامپیوتر را خاموش نموده و یا به مطالعه کتابی مناسب پرداخت یا اینکه درباره ماهیت واقعیت یا یک دوست به بحث نشست. شاید این کار یک راه حل محسوب شود، ولی هنوز هم امکان دارد که از مزایای دنیای رسانه محور بهره مند شده و هنوز به صورت مستقل به تفکر پرداخت. هوشیاری، پاسخ زیستن در دنیای انحصارات رسانه ای است. بایستی از اطلاعات وپیام های ورای هیجانات و سرگرمی های رسانه ای آگاهی یافت.
Brenna Coleman؛ نویسنده آمریکایی و کارشناس مطالعات رسانه. این مقاله با عنوان «مالک واقعی رسانه ها کیست» درسایت «سواد رسانه ای» منتشر و توسط خبرگزاری فارس به فارسی برگردانده شده است.