نصر عزیزی
همگرایی با رییسجمهور منتخب ضرورتی اجتنابناپذیر بوده که نیاز متقابل خدمت و طالب خدمت در آن نهفته است، همگرایی الزاماً به معنای پذیرش همه دیدگاه و قیود مطرح شده از ناحیه کانون مورد توجه نیست بلکه پذیرش بخشی از آن و در حد امکان تبدیل این بخش به عرصه تعامل فعال و مثبت از ناحیه هر شخص و یا جریانی مفید و مؤثر است. به عبارت دیگر فاصله گرفتن و یا احساس فاصله داشتن و یا قیود مختلف را ایجاد نمودن و یا پرهیز از همکاری نوعی واگرایی را بوجود خواهد آورد که کمترین نتیجه آن ایجاد خط و نشان در صفوف فشرده و همراه مردم بوده که در بسیاری از مواقع حساس میتواند گرهگشایی بسیاری از مشکلات و بحرانها باشد.
برای تحقق همگرایی دو فرض مسلم است:
1- رییسجمهور منتخب برای تحقق برنامههایش بشدت نیازمند همگرایی در کل جامعه است و این از وظایف قانونی و شرعی و ملی عرفی وی میباشد.
2- آحاد ملت با نخبگان آنها آمادگی بالایی برای همگرایی داشته و باید فرصتهای آن از طریق رییسجمهور منتخب ایجاد و در مسیرهای عملیاتی هدایت شوند.
بنابراین با این مقدمه سه نوع زمینه برای تحقق همگرایی مورد نظر وجود دارد:
الف- زمینههای کلی
شامل جهتگیریهای انقلابی و رسالت مربوط به انقلاب اسلامی که عشق و علاقه به آن در کلیت کالبد جامعه ما ساری و جاری است. همچنین پیوندها و علقههای ملی و وطنی مهمترین بستر به منظور ایجاد همگرایی برای ساختن و آبادانی جامعهای نمونه و سالم میباشد.
علاوه بر این تعهدها و تقیدهایی که هر فردی از آحاد جامعه خواهد داشت، فارغ از گرایشهای جریانی و یا حزبی و گروهی انگیزه خدمت را با جهت همگرایی فراهم میسازد.
ب- زمینههای اختصاصی
در درون زمینههای اختصاصی زمینههای کلی حاکم است که علاوه بر آنها گروهها و افراد هم فکر و هم سلیقه با رییسجمهور منتخب، دستهای هستند که نه تنها در مسیر همگرایی قرار دارند، بلکه باید موجد آن و بسترساز حضور بیشتر دیگران در این طریق باشند. زیرا بصورت طبیعی این انتظار از این گروه نسبت به دیگران بیشتر خواهد بود. نکته قابل توجه این است که همفکران و همراهان باید نسبت به آسیب نیروهای مرئی و نامرئی که ممکن است جریان گریز از مرکز را بوجود آورده و یا آن را تشدید نموده و به آن دامن بزنند، آگاه بوده و از شکلگیری آن جلوگیری نمایند برای این کار هر بهانهای میتواند عامل واگرایی را تشدید و یا تقویت نماید.
بدون شک همه خوبیها و یا همه شاخصهای ایدهآل و یا مقبول در همه افراد متمرکز و این نکتهای است که باید در اصلاح دیدگاه اطرافیان و همراهان مورد توجه باشد.
نخبگان علاقهمندی که در شاخصهای تعریف شده رییسجمهور منتخب و همراهان و نزدیکان جدید و قدیم وی اشتراک بیشتری داشته و در بسیاری از امور تشابه فکری و سلیقهای زیادتری دارند، زمینه مناسب بیشتری برای همگرایی خواهد بود. اگر کسی ویژگی نخبهگری را داشته باشد، به میزان نخبه بودنش باید در اصلاح رفتارها و هدایت صحیح امور سیاسی و یا فرهنگی جامعه نقش مثبت و مؤثر داشته باشد و اگر نخبگان اطراف رییسجمهور منتخب محترم با علم و تجربه از عملکرد گذشتهها به این مهم واقف باشند در دستیابی به این مهم هم توفیق بیشتری خواهند داشت.
ج- زمینههای اقتضایی
ممکن است برای وفاق و همگرایی موردنظر زمینههای کلی و اختصاصی مورد نظر به میزان مطلوب بعضی از افراد و یا جریانها وجود نداشته باشد ولی اقتضائات و شرایط و مصالح و منافع حکم میکند که گاهی اوقات انتظارات به نصف و یا کمتر از آن کاهش داشته باشد و این هم از ویژگیهای زندگی اجتماعی میباشد.
شرایط و مصالح و منافع شخصی، همچنین شرایط و مصالح حزبی و گروهی، نوع بهرهبرداریها و بهرهگیری از شرایط خاص، توجه به فرصتها و جبران فرصتها که معمولاً با تصمیمهای عقلایی همراه است، از جمله موارد مربوط به زمینههای اقتضایی میباشند که امکان هدایت افراد را در مسیر همگرایی فراهم مینمایند. بنابراین
1. همگرایی با رییسجمهور منتخب یک اصل اجتنابناپذیر است.
2. در این همگرایی مصالح و منافع ملی و اجتماعی و گروهی و حتی فردی نهفته است.
3. باید به شدت از شائبههای اختلافانگیز در مسیر خدمات رییسجمهور منتخب اجتناب نمود.
4. ترکیب گروه همکاران در نماد روشن همگرایی مؤثر است در عین حال همگان باید همه محدودیت را ببینند.
5. همگرایی نیازمند نوعی طراحی است که با مبانی اندیشهای و نظری مناسب ملازم است.
6. با شناسایی عوامل و ریشههای واگرایی و مبارزه با آنها راه منتهی به همگرایی هموار خواهد شد.