جنگ قدرت در سازمان ملل متحد

جنگ قدرت در سازمان ملل متحد ادامه دارد. در این میان کوفی عنان، دبیر کل سازمان ملل متحد، نسبت به بحرانی‌ شدن اوضاع هشدار می‌دهد. موضوع به ویژه بر سر گفته‌های جان بولتون نماینده آمریکا در سازمان ملل است که به عنوان تندرویی بحث‌برانگیز شناخته شده است.
در ماه سپتامبر بود که آمریکا به طرح‌هایی حمله کرد که به منظور انجام اصلاحات در سازمان ملل متحد عرضه شده‌اند. این حمله چیزی نبود که از دست آمریکاییها در رفته باشد و تنها برای یک بار صورت گیرد، بلکه این حمله به طور آشکار آغاز تک‌روی آمریکا بود علیه جامعه جهانی.
در این حمله جان بولتون، نماینده آمریکا در سازمان ملل، نقش اصلی را بازی می‌کند، که می‌خواهد به هر قیمت خواسته‌های آمریکا را پیش ببرد. جان بولتون که بدون دخالت مجلس سنای آمریکا و به خواست رییس جمهور جورج بوش انتخاب شده، دست به هر کاری‌ می‌زند تا به شخصیتی که از او می‌شناسند، وفادار بماند.
کسانی که از درون با موضوع درگیرند، می‌گویند که هدف بولتون این است که کاری کند تا اصلاحات سازمان ملل متحد در همخوانی کامل با منافع آمریکا صورت گیرد.
حتی کوفی عنان هم با عصبانیت در این باره واکنش نشان داده و می‌گوید من گفته‌های نماینده آمریکا را تفسیر نمی‌کنم. مشکلی که برای کوفی عنان وجود دارد این است که در این میان بیش از همه، گروه کشورهای به اصطلاح جهان سوم به او به چشم یک عروسک ‌خیمه‌ شب‌بازی در دست آمریکا نگاه می‌کنند، بخصوص که جان بولتون کشمکش دیگری را نیز بر سر اصلاحات سازمان ملل بوجود آورده است، آن هم با این پیشنهاد که بر قدرت دبیر کل سازمان ملل افزوده و از نفوذ مجمع عمومی این سازمان کاسته شود. اکثریت اعضای مجمع عمومی سازمان ملل تهدید کرده‌اند که اگر کوفی عنان طرح پیشنهادی بولتون را بپذیرد، بودجه سازمان ملل برای سال 2006 را مسدود خواهند کرد.
کوفی عنان پس از نشستی اضطراری کوشش کرد تا اعضای مجمع عمومی را آرام کند. عنان گفت: «تصمیم‌گیری درباره پول و برنامه‌ها با شماست. و بدون موافقت شما و تصویب بودجه هیچ کاری پیش نمی‌رود. آرامش خود را حفظ کنید. شما روی صندلی راننده نشسته‌اید و شما هستید که راه را تعیین می‌کنید.»
عنان معتقد نیست که از میزان اعتماد به او کاسته شده باشد. نظر او این است که انتقادهایی به شیوه برخورد او با اصلاحات وجود دارد. عنان به این تهدید بولتون توجه چندانی نشان نمی‌دهد که اگر سازمان ملل به خواست دولت بوش توجه نکند، چرخشی در سیاست آمریکا صورت خواهد گرفت. به کنایه می‌گوید که «سازمان ملل متحد هنوز سر پاست و طبقه‌هایش هم سر جایشان هستند.»
کنایه عنان به گفته جان بولتون پیش از آغاز به کار او در سازمان ملل است. بولتون گفته بود که می‌شود ده طبقه از سازمان ملل را حذف و نابود کرد، بی‌آنکه کسی اصلاً‌ متوحه شود.
در سازمان ملل وضعیت آرام نیست. کافی است تنها اشاره‌ای به گسترش شورای امنیت کنند تا دیپلماتها عصبانی شوند. بولتون اعلام کرده است که همه مدلهایی که برای گسترش سازمان ملل عرضه شده‌اند، بی‌فایده هستند.
به طرحهای اصلاحی دیگر هم، که در مورد شورای حقوق بشر و کمیسیون صلح در نظر گرفته شده‌اند، بودجه‌ای اختصاص داده نشده و بدین‌ ترتیب همه این طرحها چون باد در هوا می‌مانند.
کوفی عنان می‌گوید: من متوجه شده‌ام که میان اعضای سازمان ملل تنش‌هایی وجود دارد و این اعضا گاه برای نشان دادن این تنشها دبیر کل را مستمسک قرار می‌دهند.
کوفی عنان هشدار داده که دعوایی که بر سر پول جریان دارد می‌تواند به بحرانی واقعی بیانجامد. به ویژه که جان بولتون در اینجا هم پشت پرده مسأله تأمین مالی سازمان ملل متحد را زیر سئوال برده است. خواست بولتون این است که به جای آنکه اعضای سازمان ملل به طور مرتب وجهی تعیین شده را بپردازند، هر عضوی هر چقدر خواست پرداخت کند.
راهکاری که آمریکا پیش گرفته است، راهکاری متلاشی کننده است و تأثیر خود را به مرور بر سازمان ملل متحد می‌گذارد. به گفته مارک براون، یکی از مشاوران کوفی عنان، دبیر کل سازمان ملل متحد، این روزها روزهایی است که در آن روشن خواهد شد که آیا سازمان ملل متحد تا ده‌ سال دیگر هم از اهمیت برخوردار خواهد بود یا نه.