جدی شدن بحث اخراج شرکتهای امنیتی و عمرانی غربی از افغانستان باعث شد که لابی این شرکتها با استفاده از روزنامه نیویورک تایمز به فضاسازی رسانهای علیه ایران و دولت افغانستان اقدام کند.
درحالی که مدت زمان زیادی به آغاز مذاکرات جمهوری اسلامی با گروه 1+5 باقی نمانده است، کشورهای غربی با طرح موضوعات انحرافی مانند؛ حمله نظامی، تشدید تحریمها، گزارش "ویکی لیکس" که ایران را متهم به دخالت در امور داخلی عراق میکند و بحث کمک مالی ایران به دفتر حامد کرزی رئیسجمهور افغانستان، سعی دارند از پاسخ به شرطهای ایران برای موثر بودن مذاکرات طفره رفته و به مبهم گویی ادامه دهند.
نیویورک تایمز به عنوان پیشتاز و "بی بیسی" نیز پس از این روزنامه غربی بحث انحرافی کمک مالی شفاف ایران به دولت افغانستان را بطور گستردهای مورد توجه قرار دادند.
جنجال نیویورک تایمز، صهیونیسم و سیا
در شرایطی که نیویورک تایمز به عنوان یکی از سه روزنامه جریان ساز آمریکا به نوشته سایت تحلیلی جوواچ(Jewwatch) از سال 1896 (1275ش) تاکنون در تملک خانواده یهودی سولزبرگر(Sulzberger) یهودی قرار دارد و این خانواده صهیونیست آنرا به ابزاری برای جریان سازی به نفع صهیونیسم جهانی تبدیل کرده است، در مطلبی جمهوری اسلامی ایران را به دادن پول به "عمر داوودزی" رئیس دفتر ریاست جمهوری افغانستان متهم کرد.
بررسی ماهیت و ابعاد جریانی که نیویورک تایمز علیه ایران شروع کرد و دیگر رسانههای غربی از جمله "بی بیسی" به آن پرداخته و در تیتر اخبار خود قرار دادند، ابتدا به شناخت جریان سازان آن نیاز داد که فراتر از بحثهای رسانهای معمول دنیا حرکت میکنند.
رابطه نیویورک تایمز به عنوان یک رسانه جریان ساز دنیا و آمریکا با صهیونیستها موضوعی پذیرفته شده و بدیهی است اما درباره رابطه این رسانه آمریکایی با بخش جنگ روانی سیا ابهاماتی وجود دارد که آتان جرج تئو هریس(1) مورخ برجسته آمریکایی و استاد تاریخ دانشگاه مارکت(Marquette Uinversity) این کشور که کتابهای متعددی درباره سیا و "اف بیآی" نگاشته است، در کتاب "سیا و نیویورک تایمز: سئوالی پاسخ داده نشده" آنرا مورد تحقیق قرار میدهد.
تئوهریس در کتاب 'سیا و نیویورک تایمز: سئوالی پاسخ داده نشده' روابط "جوزف برایان" مقام ارشد جنگ روانی سیا را با نیویورک تایمز در 1951 (1330ش) بررسی کرده و خواستار تحقیق بیشتر درباره روابط "اف بیآی" و "سیا" با نیویورک تایمز شده است.
نیویورک تایمز که به دقت در جریان سازی علیه جمهوری اسلامی یا هر مخالف دیگری معروف است دچار یک ناشی گری رسانهای هم شده است و درباره پرداخت پول از سوی مقامات تهران برای خرید مقامات افغان آنقدر زیاده روی کرده که مدعی شده حتی فرماندهان طالبان نیز هدف پولهای پرداختی جمهوری اسلامی ایران هستند.
نیویورک تایمز به دولت افغانستان نیز رحم نکرد و آنرا آماج حملات خود قرار داد. این روزنامه در گزارشی درباره واکنش کرزی به گزارش این نشریه نوشت: کنفرانس مطبوعاتی کرزای مثل همیشه خصومت آمیز بود و وی آمریکا را به قتل افغانها بوسیله پرداختن پول به شرکتهای امنیتی طرف قرارداد متهم کرد. وی از به تعویق انداختن مهلت دسامبر برای بیرون رفتن شرکتهای امنیتی باوجود درخواست سازمانهای غربی خودداری کرد.
نیویورک تایمز ادامه داد: صحبتهای کرزی در واقع آخرین علائم از بدی روابط کرزی با آمریکاییها باوجود تلاشهای انجام شده است و این موضوع سپرده شدن امنیت افغانستان به دولت وی از سوی آمریکا را تهدید میکند.
این رسانه غربی با دفاع از شرکتهای امنیتی به نقل از کرزی نوشت: از نظر رئیس جمهوری افغانستان پولهای ایران برای داشتن روابط خوب اهدا میشود اما پولهایی که آمریکا به شرکتهای خصوصی امنیتی ارائه میکند در جهت ایجاد شورش و ناامنی استفاده میشود.
"بی بیسی" همسو با نیویورک تایمز
"بی بیسی" که از گذشتههای دور و از زمان استعمار پیر به بنگاه سخن پراکنی دولت این کشور معروف است با تیتر "کرزی پرداخت پول از سوی ایران را تایید کرد" به استقبال جریان سازی نیویورک تایمز رفت و به نقل از "کوانتین سامرویل") گزارشگر "بی بیسی" در شمال افغانستان نوشت: اگرچه پرداخت پول نقد از سوی ایران ممکن است تردیدبرانگیز باشد اما نظام مالی افغانستان هم خیلی ابتدایی است و دولتهای خارجی زیادی به این روش به این کشور به این کشور کمک نقدی میکنند. این رسانه غربی جمهوری اسلامی را به دخالت در امور کابل متهم کرد و ادامه داد: موضوع دخالت ایران در افغانستان بسیاری از طرفهای بینالمللی در این منطقه را ناراحت کرده است.
خبرگزاری یونایتدپرس هم با اشاره به سخنان رئیسجمهور افغانستان درباره کمک گرفتن رسمی کشورش از همسایگان خود برای اداره کشور و دفتر ریاست جمهوری نوشت: کرزی در عین تایید گرفته شدن پول از سوی رئیس دفتر خود، از ایران دفاع کرد.
این رسانه غربی، اعمال فشار عمر داوودزی، رئیس دفتر کرزی به شرکتهای امنیتی خارجی برای خروج از افغانستان را به نقل از رئیس جمهوری این کشور دلیل تلاش نیویورک تایمز برای تخریب این مقام سیاسی افغان عنوان کرد.
کرزی در سخنرانی خود درباره این موضوع که بعد از دیدار با امامعلی رحمانف رئیسجمهور تاجیکستان در میان خبرنگاران ایراد شد، خواستار اقدام متقابل رسانههای افغان علیه آمریکا در پاسخ به اقدام تخریب گرانه نیویورک تایمز شده بود.
واقعیت کمکهای مالی غرب
محمد رحیم افضلی(2) رایزن سابق فرهنگی سفارت افغانستان در تهران درباره جریان سازی رسانههای غربی علیه ایران و برخی گروههای سیاسی افغانستان، در گفتگو با واحد پژوهش ایرنا گفت: ایران در آگوست 2009(شهریور 1388) به رئیس دفتر کرزی کمک نقدی ارائه کرده است و در واقع این خبر، خبر یکسال پیش و خبری آرشیوی است که هدفمند از سوی یک رسانه جریان ساز آمریکایی مطرح میشود و باقی رسانهها هم به آن دامن میزنند.
این نویسنده و تحلیلگر افغان به صحبتهای سال گذشته رئیس جمهوری افغانستان در هرات اشاره کرد و گفت: موضوع کمکهای ایران به افغانستان موضوع جدیدی نیست که رسانههای غربی از آن مثل افشای یک راز پردهبرداری و بهرهبرداری کردند و کرزی در سال گذشته در یک سخنرانی در هرات در پاسخ به سئوالی، کمکهای نقدی ایران به دولت و دفتر ریاست جمهوری را تایید کرده بود.
افضلی، همچنین به صحبتهای "عمر زاخلوال" وزیر مالیه این کشور درباره کمکهای نقدی کشورهای عضو ناتو و آمریکا به اشخاص و شرکتها خارج از سیستم مالی دولت افغانستان و عادی بودن اقدام شفاف تهران در کمک به دولت افغانستان اشاره کرد و گفت: وزیر دارایی افغانستان از جریان سازی رسانههای غربی درباره کمک نقدی ایران به رئیس دفتر رئیس جمهوری ابراز تعجب کرده و اعلام کرده بود در شرایطی که تنها 20 درصد کمکهای تصویبی جامعه جهانی به وزارت مالیه برای اداره امور افغانستان داده میشود و 80 درصد آن به افراد و شرکتهای هم جهت خود از جمله وزرا، روسای قبایل، فرمانداران، اعضای پارلمان و دیگر متنفذین و همچنین شرکتهای خصوصی عمرانی و امنیتی از سوی کمک کنندگان داده میشود، جریان سازی نیویورک تایمز درباره کمک نقدی تهران به داوودزی عجیب است.
جریانسازی برای آمریکا به نفع انگلیس
محمد رحیم افضلی نویسنده کتاب "ارزشهای جهاد" نقش منازعه قدرت بین گروههای داخلی و خارجی در افغانستان را در ایجاد چنین جریانهایی و جریانهای مشابه آن یادآور شد و گفت: جریان سازی نیویورک تایمز علیه ایران علاوه بر بعد ضدایرانی آن که گسترش فشارهای سیاسی بر تهران برای کم کردن حوزه تاثیرگذاری جمهوری اسلامی و همچنین ایجاد واگرایی بین تهران-کابل است، به جنگ قدرت بین جریان خواهان برقراری صلح با طالبان میانه رو و جریان مقابل آن باز میگردد.
وی انگلیسیها را با یک قرن سابقه حضور در شبه قاره در تلاش برای احیای سلطه بر این منطقه در همکاری با دستگاه اطلاعاتی پاکستان و همچنین دستگاه جاسوسی رژیم صهیونیستی دانست و گفت: داوودزی و کرزی به عنوان پشتونهای میانه رو در کنار شورای عالی صلح افغانستان به ریاست برهان الدین ربانی خواهان مذاکره با طالبان میانه رو هستند که این موضوع با طرح انگلیسی - صهیونیستی برای هرچه بیشتر دامن زدن به طالبان تندرو در تضاد است.
وی، دلالان شرکتهای عمرانی و امنیتی غربی حاضر در افغانستان در کنار جریان انگلیسی-صهیونیستی حاکم بر رسانههای غربی را که در تلاش برای تامین منافع خود هستند و ایجاد آرامش در افغانستان با مشارکت کشورهای همسایه و نیروهای بومی افغان را مزاحم خود میبینند، پشت جریان سازی نیویورک تایمز دانست.
این کارشناس مسائل افغانستان به عصبانیت شرکتهای امنیتی و عمرانی غربی از شخص کرزی و داوودزی نیز اشاره کرد و گفت: در میان 26 هزار نیروی افغان شرکتهای خصوصی غربی حاضر در افغانستان از هر 10 نفر، 9 نفر آنها به اعتراف گزارش اخیر سنای آمریکا در خدمت ایالات متحده هستند و اعتبارات خارجی افغانستان را خارج از سیستم مالی و به شکل مستقیم دریافت میکنند که کرزای و داوودزی از مخالفین جدی ادامه این روند هستند.
کمک ایران در قالب تعهدات نشست بن
دکتر ظهوری حسینی کارشناس مسائل افغانستان نیز در گفتگو با پژوهشگر ایرنا ابراز داشت: کمکهایی که ایران به شکل نقدی یا به شکل خدمات اجتماعی یا علمی به افغانستان ارائه کرده است در چارچوب کمک 560 میلیون دلاری تعهد شده در نشست بن انجام شده است و کاملا قانونی و رسمی است.
وی، بیشترین کمکهای ناتو و آمریکا به افغانستان را کمک از طریق ارائه پول نقد به افراد عنوان کرد و گفت: بر عکس ایران که خواهان برقراری صلح و امنیت در همسایگی خود است، کمکهای غرب به افغانها در جهت تحریک ناآرامی و تبدیل افغانستان به یکی از اقمار غرب صورت میگیرد.
این کارشناس مسائل افغانستان به برگزاری جشن نوروز در تهران با حضور مقامات ارشد ایران، افغانستان و تاجیکستان اشاره کرد و گفت: نزدیکی ملتهای منطقه از جمله کشورهای مسلمان و همزبان به شدت مورد حسادت غربیها است و در واقع جریان سازی نیویورک تایمز نوعی انتقام گیری و تلاش برای ایجاد واگرایی بین کشورهای منطقه است.
وی، ارائه اعتبارات جامعه بین الملل از جمله آمریکا و دیگر اعضای ناتو به افغانستان خارج از سیستم مالی این کشور را فسادزا دانست و گفت: دولت کرزی طرحی در نشست بینالمللی کابل مطرح کرد که این کمکها از طریق سیستم مالی دولت انجام شود که گرچه در ظاهر با حمایت غرب مواجه شد اما تاکنون تحقق نیافته است.
وی، شرکتهای خصوصی امنیتی و عمرانی غربی را مهمترین عامل گسترش فساد مالی و هدر رفتن اعتبارات بینالمللی اختصاص داده شده به افغانستان عنوان کرد و گفت: در حالی که کرزی و داوودزی بر ملغی شدن هرچه زودتر قراردادها با شرکتهای خصوصی غربی و سپرده شدن امور به دولت تاکید دارند، جریان سازی نیویورک تایمز میتواند انتقام گیری دلالان مالی از ایران به عنوان حامی صادق کابل و همچنین دفتر ریاست جمهوری افغانستان محسوب شود.
روزنامه انگلیسی گاردین آخرین قرارداد "بلک واتر" در افغانستان را 146 میلیون دلار ارزیابی کرد. این در حالی است که این شرکت همچنان به آدمکشی در عراق متهم است.
رئیس بنیاد فرهنگی کوثر در کابل، "ان جی او"های فرهنگی غربی را نیز از دیگر گروههایی دانست که اعتبارات مالی تعهد شده برای بهبود وضعیت افغانستان را بدون واسطه از دولتهای غربی گرفته و صرف تبلیغ مسیحیت و اسلام زدایی در این منطقه میکنند.