روزشمار مداخلات آمریکا (بخش دوم)

نویسنده: مارک روزنفیلدر
ترجمه و تنظیم: جعفر بلوری
 1934-قانون تصویبی سال 1903که به آمریکا اجازه دخالت در امور داخلی کوبا را می داد لغو شد.
1934- به دستور آمریکا، ژنرال «ساندینو» توسط عوامل «سوموزا»، فرمانده گارد ملی نیکاراگوئه به قتل رسید. «سوموزا» ریاست جمهوری را برای دو سال برعهده گرفت. «کوردل هال»، وزیرخارجه آمریکا برای جلوگیری از قدرت گرفتن وی چندین بار اعتراض کرده بود که در صورت ادامه این روند، «ساندینو» در امور داخلی نیکاراگوئه دخالت خواهد کرد.
1941- «ریکاردو آدولفو دلا-گواردیا» با هماهنگی سفیر آمریکا «آریاسو را با یک کودتای نظامی از ریاست جمهوری «پاناما» عزل کرد.
1943- «ال کرونیستا»، نویسنده روزنامه اپوزیسیون «هندوراسی ها» به سفارت آمریکا احضار و به وی گفته شد انتقاد از «تیبوسیو کاریاس آندینو» دیکتاتور به تلاش های مبارزاتی وی لطمه وارد می کند. مدت کوتاهی پس از این رویداد، روزنامه «هندوران» از سوی دولت بسته شد.
1944-«ماکسیمیلیانو هرناندز مارتینز»، دیکتاتور السالوادور با یک انقلاب سرنگون شد. دولت موقت نیز پنج ماه بعد توسط رئیس سابق پلیس دیکتاتور سرنگون شد و سقوط کرد. اقدام آمریکا در به رسمیت شناختن فوری دیکتاتور جدید خیلی زودتر از اعلام «سیاست همسایه خوب» روزولت باعث خشم و نفرت مردم آمریکای لاتین شد.
1946- ارتش آمریکا به عنوان بخشی از طرح دانشگاه نظامی، اقدام به تأسیس «مدرسه آمریکایی»(School of the Americans) در پاناما کرد. محور این اقدام بر دکترین امنیت ملی استوار است؛ به این صورت که هرگونه تهدید عمده برای یک کشور موجب سرنگونی از درون می شود. این مسئله اصول راهنمایی بود که از دیکتاتوری در برزیل، آرژانتین، اروگوئه، شیلی، آمریکای مرکزی و جاهای دیگر به خوبی پشتیبانی می کرد.
1948- «خوزه فیگوئرس» (Jose Figueres) در یک جنگ کوتاه شهری پیروزی و بلافاصله رئیس جمهور «کاستاریکا» شد. «فیگوئرز» به شدت از سوی آمریکا حمایت شد. آمریکا به «سن خوزه» از آمادگی نیروهایش در کانال پاناما برای ورود به پایتخت و پایان دادن به حضور کمونیست ها در «کاستاریکا» اطمینان داده بود.
1954- پس از اینکه «جاکوب آربنز گوسمان» به عنوان رئیس جمهور گواتمالا انتخاب شد، اصلاحات ارضی را مطرح و برخی از اراضی بایر متعلق به شرکت United Fruit را با پیشنهاد پرداخت وجوه نقد تصرف کرد. سازمان «سیا» بلافاصله با سازماندهی یک گروه کوچک اقدام به آموزش آنها در «هندوراس» برای سرنگونی وی کرد. «آربنز» بی خبر از همه جا پس از آگاهی از وجود یک توطئه، از روی سادگی از آمریکایی ها تقاضای کمک نظامی کرد که پاسخ آنها نیز مشخص بود. او همان زمانی که اقدام به خرید سلاح از «چکسلواکی» کرد، به آمریکایی ها کمونیست بودن خود را ثابت کرده بود.
بلندگوهای تبلیغاتی و رسانه ای «سیا» با جزئیات کامل از پیشروی شورشیان خیالی مسلح خبر داده و برای مقابله با آنها هواپیماهای جنگنده خود را بر آسمان پایتخت رساندند. ارتش حاضر نشد از «آربنز» که اکنون مجبور به استعفا شده بود، دفاع کند. «کارلوس کاستیلو آرماس» دیکتاتور گلچین شده آمریکا اقدام به حذف احزاب سیاسی، کاهش آزادی و تصویب قانون اعدام اعتصابیون کرد. البته اصلاحات ارضی «آربنز» را نیز لغو کرد. بیش از 100 هزار غیرنظامی در طول 30 سال حکومت این دیکتاتور به قتل رسیدند.
1957- «آیزنهاور» دفتر امنیت عمومی را برای آموزش نیروهای پلیس آمریکای لاتین تاسیس کرد.
1959- «فیدل کاسترو» در کوبا قدرت را به دست گرفت. ماه ها قبل او وعده یک پیروزی بر آمریکا را داده بود.
1960- «آیزنهاور» تلاش های پنهان زیادی برای رهایی از دردسرهای ناشی از پیروزی «کاسترو» انجام داد. از جمله این تلاش ها، اقدام سیا برای ترور وی با «انفجار سیگار» یا «زهرآلود کردن مخلوط شیر و شربت و بستنی» وی بود. «آتش زدن زمین های نیشکر، منفجر کردن قایق ها در بندر کوبا، خرابکاری در تجهیزات صنعتی و... از دیگر تلاش های پنهان آیزنهاور علیه کوبا است.
1960-منطقه کانال پاناما تبدیل به محل تمرکز آموزش های سازمان ضدجاسوسی آمریکا شد.
1960-یک حزب جدید التاسیس در «السالوادور» وعده برگزاری انتخابات آزاد را مطرح کرد. «آیزنهاور» از ترس گرایشات چپگرایانه این حزب، از رسمیت شناختن آن امتناع کرد. سه ماه بعد یک کودتا از سوی گروهی راستگرا به وقوع پیوست.
1960- گروهی از افسران گواتمالایی برای سرنگونی رژیم «فیونتس» تلاش کردند. «فیونتس» به مقابله با شورشیان برخاست و «آیزنهاور» نیز کشتی های جنگی خود را به همراه 2000 تفنگدار دریایی برای کمک به وی به منطقه فرستاد. (براساس برخی منابع، آمریکا در این ماجرا اقدام به پشتیبانی هوایی از رژیم دیکتاتور فیونتس کرد.)
1960- کلاه سبزهای آمریکایی اقدام به آموزش تکنیک های ضدجاسوسی به ارتش «گواتمالا» کردند. «گواتمالا» نیز پس از دیدن چنین آموزش هایی، علیه شورشیان این کشور فعالیت هایی از این دست را انجام داد: بمباران هوایی، آتش زدن زمین های مناطقی که مظنون به کمک رسانی به شورشی ها بودند، تشکیل جوخه های اعدام و اعدام بیش از 20هزار نفر از مردم بین سال های 1966تا .1976 سرهنگ ارتش آمریکا «جان وبر» بعدها اعلام کرد به خاطر تحریک های او تکنیک ضدترور توسط ارتش گوانتانامو صورت گرفت.
1961-ایالات متحده 1400 نیروی کوبایی ضدکاسترو را سازماندهی کرد. ارتش تحت فرمان کاسترو آنها را تارومار کرد.
1961- کودتایی با پشتیبانی «سیا» دولت قانونی «جی ام ولاسکوایبارا» رئیس جمهور اکوادور را سرنگون کرد. «ایبارا» از دوستان و متحدان کلیدی کوبا بود.
1962-«سیا» برای به قدرت رساندن «ژائو گولارت» در برزیل دخالت در انتخابات این کشور را پیش گرفت.
1963- کودتایی با پشتیبانی «سیا» دولت سوسیال دموکرات «خوان بوش» رئیس جمهور جمهوری دومنیکن را سرنگون کرد.
1963-یک کودتای انتخاباتی از سوی راستگرایان در «گواتمالا» باز هم با پشتیبانی آمریکا به شکست «خوان خوزه آروالو» منجر شد که تمام پیش بینی ها حکایت از پیروزی صددرصد وی را داشت. «آروالو» از مخالفان سرسخت آمریکا بود.
1964-پس از اینکه «ژائو گولارت» در برزیل پیشنهاد اصلاحات ارضی و ملی کردن صنعت نفت را ارائه کرد، با یک کودتای نظامی تحت حمایت آمریکا، سرنگون شد.
1964- تشکیل بازار آزاد در نیکاراگوئه؛
خانواده سوموزا کنترل یک دهم زمین های قابل کشت نیکاراگوئه و تقریبا تمام چیزهایی که ارزش تملک را داشت برعهده گرفت از جمله تنها خطوط هواپیمایی کشور، یک ایستگاه تلویزیونی، یک روزنامه، یک کارخانه سیمان، کارخانه منسوجات، چندین تصفیه خانه شکر، کارخانه های آبجوسازی و نمایندگی «مرسدس بنز». (کتابخانه لایف وورد)
1965- شورش در جمهوری «دومنیکن» با هدف بازگرداندن دولت خوان بوش، آمریکا بلافاصله با حمله و اشغال این کشور مانع از به نتیجه رسیدن شورش کمونیست ها شد. در این میان دیکتاتورهای حاکم بر برزیل، پاراگوئه، هندوراس و نیکاراگوئه نیز از کمک آمریکا برخوردار شدند.
1966-ایالات متحده آمریکا با هدف انجام فعالیت های ضدجاسوسی ارتش، چندین مشاور و کلاه سبز خود را به «گواتمالا» اعزام کرد.