هرزه‌نگاری و اصرار یهود بر گسترش آن در دنیا

 داستانی که کمتر به آن پرداخته شده است، مربوط به یهودیان و نقش آنان در صنعت فیلم‌های هرزه است که خویشاوند بدنام هالیوود شمرده می‌شوند. شاید ترجیح دهیم وانمود کنیم چنین چیزی وجود ندارد، ولی این واقعیتی است که یهودیان سکولار، نقش بسیار بزرگی در سراسر صنعت فیلم‌های هرزه در آمریکا ایفا کرده‌اند (و هنوز هم ایفا می‌کنند). دخالت یهودیان در پورنوگرافی در ایالات متحده، دارای تاریخ و پیشینه طولانی است، همانگونه که در تبدیل یک خرده‌فرهنگ حاشیه‌ای به چیزی که یک عنصر سازنده اساسی مربوط به آمریکاست، دخیل بوده‌اند. فعالیت یهودیان در صنعت پورنوگرافی (هرزه‌نگاری) در قالب 2 گروه تولیدکنندگان و فروشندگان محصولات پورنوگرافی و بازیگران فیلم‌های مستهجن صورت می‌گیرد. هر چند یهودیان تنها 2 درصد از جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند ولی در پورنوگرافی برجسته و سرشناسند. بسیاری از دلالان و معامله‌گران هنر و ادبیات شهوانی در تجارت کتاب بین سال‌های ‌‌1985 -1940یهودیان مهاجری بودند که دارای ریشه و اصل و نسب آلمانی بودند. به گفته «جی ‌ای گرتزمن» (نویسنده کتابی درباره این موضوع)‌: «یهودیان در پخش و انتشار کالانتیانا‌ [ادبیات داستانی و ترانه‌ها و لطیفه‌هایی با درون‌مایه‌های مستهجن‌]، رمان‌های جنسی، مجله‌ها و نوشته‌های کوچه‌بازاری سکس و... برجسته و مشهور بوده‌اند».
معروف‌ترین و بدنام‌ترین تولید‌کننده و فروشنده محصولات هرزه‌نگاری در دوران پس از جنگ، «روبی استورمن» (والت دیسنی صنعت پورنوگرافی) بود. بر اساس گزارش وزارت دادگستری آمریکا، استورمن در سراسر دهه 1970، کنترل بیشتر محصولات هرزه‌نگاری رایج در آمریکا را در دست داشته است. استورمن که در سال 1924 متولد شد، در کلیولند (شرق نیویورک) بزرگ شد. وی در آغاز، مجلات و داستان‌های فکاهی مصور می‌فروخت؛ وی هنگامی که پی‌ برد تولید و فروش مجلات سکس، 20 برابر کتاب‌های فکاهی درآمد دارد، منحصرا به هرزه‌نگاری پرداخت و با عناوین خاص، فروشگاه‌های خرده‌فروشی زنجیره‌ای خود را راه‌اندازی کرد. در پایان دهه 1960، استورمن به عنوان بزرگ‌ترین پخش‌کننده مجلات مستهجن مطرح بود و در اواسط دهه 1970، دارنده بیش از 200 فروشگاه کتاب‌های مستهجن بود. استورمن همچنین شکل‌های نوینی از اتاقک‌های سنتی شهر فرنگ (نوعا یک اتاق تاریک با یک تلویزیون رنگی کوچک که در آن، تماشاگر می‌تواند فیلم‌های ویدئویی مستهجن را تماشا کند) را عرضه کرد. استورمن، تنها کنترل صنعت هرزه‌نگاری را در دست نداشت؛ بلکه شخص وی به معنای کل این صنعت بود.
سرانجام وی به علت فرار از پرداخت مالیات و جرائم دیگر محکوم و مجرم شناخته شد و در سال 1997 در زندان با بدنامی و بی‌آبرویی مُرد. پسرش دیوید نیز به کسب و کار خانوادگی ادامه داد. نمونه مجسم و امروزی استورمن، یک یهودی 43ساله اهل کلیولند است که نام وی «استیون هرچ» است و «دونالد ترومپ صنعت پورنوگرافی» توصیف شده است. برقرارکننده پیوند و ارتباط میان این 2 نفر، فرد، پدر استیون بود که کارگزار بورس و جانشین استورمن به شمار می‌آمد. امروز هرچ گروه «وی وید اینترتینمنت» را که «مایکرو‌سافت جهان‌ پورنوگرافی» نامیده شده و تولید‌کننده بیشترین فیلم‌های «سکس» در آمریکاست، اداره می‌کند. تخصص وی، وارد کردن فنون بازاریابی مربوط به جریان غالب و اصلی حرفه پورنوگرافی بود. در حقیقت، وی وید، شبیه به سامانه استودیوی هالیوود در دهه‌های 1930 و 1940 است؛ بویژه درباره قراردادهای انحصاری با به اصطلاح ستارگان سکس‌پیشه‌ای که از سوی هرچ به مزدوری گرفته شده و سازماندهی می‌شوند.
دختران و پسران زیباروی یهودی
بیشتر بازیگران پیشتاز مرد و نیز شمار قابل ملاحظه‌ای از بازیگران زن در فیلم‌های مستهجن را یهودیان به خود اختصاص می‌دهند.
یهودیان در صنعت‌ پورنوگرافی به همان دلایلی وارد شدند که همکیشان آنان در هالیوود وارد شده بودند. آنان بیشتر به این دلیل جذب این صنعت شدند که رفتن آبرو، کوچک‌ترین اهمیتی برای آنها ندارد. در اوایل سده بیستم، یک سرمایه‌گذار برای شروع کسب و کار فیلم، نیازمند مبلغ زیادی پول نبود؛ سینما یک هوس و مد روز گذرا و ناپایدار در نظر گرفته می‌شد همچنین در کسب و کار پورنوگرافی، شروع به کار آسان بود. برای نشان دادن فیلم‌های ویژه مردان، همه چیزهایی که یک نفر لازم داشت، یک پروژکتور، سالن سینما و چند صندلی بود. یهودیان که وابستگی به وضع موجود نداشتند، آماده تجربه روش‌های نوین کسب و کار بودند. کرترمن این موضوع را چنین توضیح می‌دهد: «یهودیان، هنگامی که خود را محروم از یک عرصه و حوزه کار و تلاش می‌یابند، به حرفه‌ای روی می‌آورند که احساس می‌کنند سرانجام می‌توانند با همکاری هم‌قطاران خود و با کوشش جمعی، رشد و ترقی کنند... یهودیان مدت‌های مدیدی سرشت، خلق و خو، قریحه و استعداد دلالان و واسطه‌های سکس را پرورش و گسترش داده‌اند. آنان به این توانایی‌ها افتخار و مباهات هم می‌کنند!»
نمایش‌ فیلم‌های مستهجن نیازمند چیزی بود که یهودیان به وفور از آن برخوردار بودند؛
«Chutzpah» (بی‌شرمی، پررویی، بی‌حیایی و وقاحت). یهودیان اولیه‌ای که تولیدکننده محصولات هرزه‌نگاری بودند، نابغه‌های بازاریابی، سرمایه‌گذاران و کارآفرینان جاه‌طلب و بلندپروازی بودند که بی‌آبرویی و اعتماد به نفس بی‌پایان آنان، موجب موفقیت‌شان در این مسأله بسیار منفی شد. البته شماری از یهودیان شاغل در هرزه‌نگاری، بیشتر با انگیزه و اشتیاق کسب سود به این صنعت روی آورده بودند، درست همان‌گونه که همتایان آنان در هالیوود، یک کارخانه رویایی برای آمریکاییان و پرده سفیدی که روی آن تصاویر و پندارهای یهودیان ثروتمند و متنفذ آمریکا نمایش داده می‌شد، تهیه کرده بودند. غول‌ها و کارتل‌های پورنوگرافی هم در زمینه درک میل و سلیقه همگانی، استعداد و قریحه خود را نشان دادند. چه راهی بهتر از فراهم کردن جوهره و خمیرمایه رویاها و توهمات از طریق نمایش فیلم‌های مستهجن وجود داشت؟ بازیگران به خاطر پول به اعمال منافی عفت عمومی می‌پرداختند. به نظر فاکسمن یکی از کارگردان‌های موسسات تولید فیلم‌های مستهجن: « یهودیانی که وارد صنعت هرزه‌نگاری شدند، همان کاری را کردند که افرادی که به دنبال رویای آمریکایی بودند، انجام داده‌اند».
مسائل جنسی سکولار
یهودیانی که وارد صنعت پورنوگرافی می‌شوند، همچون هم‌قطاران خود در جریان اصلی و غالب، معمولا چنان رفتار نمی‌کنند که نماینده و معرف گروه مذهبی خود باشند. اغلب بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه‌نگاری به لحاظ فرهنگی، مذهبی و عملی یهودی به شمار می‌روند و البته بسیاری هم کاملا سکولار هستند و فقط به طور اسمی و ظاهری یهودی محسوب می‌شوند. «استورمن»- که یک یهودی شناخته شده و یک اهداکننده سخاوتمند و دست و دلباز نیز برای انجمن‌های خیریه یهودی به شمار می‌رفت- و همچنین «ریچارد پاچکو» که یکی از بازیگران فیلم‌های مستهجن است، یک بار در مصاحبه‌ای اعلام کردند، شاگرد مدرسه خاخام‌ها بوده‌اند. شماری از فیلم‌های مستهجن، آشکارا درونمایه‌ها و مضامین یهودی دارند؛ هرچند یک بار یکی از کارگردانان صنعت فیلم‌های هرزه‌نگاری، ستاره‌های یهودی پورنوگرافی را گرد هم آورد تا یک فیلم مستهجن حلال و مشروع(!) بسازد و این فیلم، فروش خوبی هم داشت. در حقیقت بنا بر سرمقاله وب‌سایت اتحادیه جهانی دانشجویان یهودی: «هزاران نفر در جست‌وجوی فیلم‌های مستهجن یهودی هستند. در فهرست بیشترین کلمات کلیدی مورد استفاده در جست‌وجوی اینترنتی در goto.com، پس از تقویم یهودی، آدم‌های مجرد یهودی، قرار گذاشتن با یک یهودی و جشنواره‌های یهودی و فیلم پورنوگرافی یهودی قرار دارد».
یاغیان جنسی
آیا درباره چرایی دخالت ویژه یهودیان در هرزه‌نگاری، دلیل ریشه‌دارتری فراتر از انگیزه مادی وجود دارد؟ بدون تردید اثری از طغیان و یاغیگری در شرکت و دخالت یهودیان در فیلم‌های هرزه‌نگاری وجود دارد. طبیعت و سرشت تحریم شده و ممنوع این موضوعات در جذابیت آن نقش دارد. به گفته یکی از اعضای گمنام این صنعت که توسط «مایکل جونز» در مجله «جنگ‌های فرهنگی» در ماه مه 2003 نقل قول شده است:‌ «بازیگران پیشتاز در دهه 1980، نتیجه تربیت و پرورش یهودیان سکولار بودند».
افزون بر این، لوک فورد، به عنوان یک یهودی ارتدکس در صنعت هرزه‌نگاری، در وب‌سایت خود چنین توضیح می‌دهد: «پورنوگرافی تنها تعبیر و ترجمان از شورش و طغیان علیه استانداردها و معیارها و علیه زندگی منضبط و مقرراتی است، مبتنی بر اطاعت از تورات که نشانگر زیستن یک یهودی بر پایه دین یهود است».
همچنین هرزه‌نگاری،‌ شورشی علیه والدینی (غالباً از طبقه متوسط) است که آرزو دارند بچه‌هایشان حقوقدان، پزشک و حسابدار شوند. به همان اندازه که تاثیرات مذهبی کم‌کم محو و آموزه‌های سکولار جانشین آنها شد، یهودیان بی‌قید و بی‌تعصب بویژه آنهایی که در منطقه خلیج کالیفرنیا بودند نیز به سکس به مثابه ابزاری جهت رهایی و آزادی شخصی و سیاسی نگریستند. آمریکا ولنگارترین جامعه‌ای بود که یهودیان تا به حال شناخته بودند و این امر، خود را با رشد صنعت هرزه‌نگاری نشان داد. زنان یهودی‌ای که به رفتارهای مستهجن و هرزه بر صفحه تلویزیون می‌پردازند، مطمئنا در تضاد روشن و شدیدی با تصور از «شاهزاده‌ خانم‌های یهودی آمریکایی» قرار دارند.
دگرگونی و انحراف جنسی
با گسترش نظریه ویرانگری و ضدسیستمی، شرکت یهودیان در صنعت فیلم‌های مستهجن را می‌توان به مثابه نشانه‌ای مشهور و مربوط به کل تشکیلات WASP (پروتستان‌های سفیدپوست اروپایی‌تبار در آمریکا) دانست. برخی از ستاره‌های فیلم‌های مستهجن، خود را به صورت جنگجویان خط مقدم در پیکار مقدس و معنوی میان آمریکای مسیحی و انسان‌مداری سکولار تلقی می‌کنند. به گفته فورد، هنرپیشه‌های یهودی فیلم‌های مستهجن، اغلب شادمانی خود را از اینکه به معتقدان مسیحی و مسلمان، نسبت خشکه‌مقدس، آنارشیست و‌ عیب‌جو بدهند، نشان داده و نسبت به آنان مباهات و فخرفروشی می‌کنند. با این استدلال، دخالت یهودیان در صنعت پورنوگرافی، نتیجه نفرت و بیزاری آنان از مرجعیت و اقتدار مسیحیت و نفوذ شدید دین انسان‌مدار و پاکیزه اسلام است. آنان در تلاش برای تضعیف فرهنگ مسلط و غالب در آمریکا، با استفاده از انهدام و تخریب اخلاق هستند. پورنوگرافی از نظر برخی فعالان یهودی در این صنعت، راهی برای آلوده کردن و به فساد کشاندن فرهنگ مسیحی و مسلمان است. در اینجا سخن بر سر این است که تلاش همه‌جانبه و مبارزه سنتی انقلابی نئورادیکال یهودیان مهاجر در آمریکا، به جای سیاست چپگرایانه به سمت «سیاست جنسی» سوق داده شده است.
یهودیان درست همانگونه که در جنبش‌های رادیکال و بنیادی در طول سالیان طولانی شرکت داشته‌اند، در صنعت هرزه‌نگاری هم به گونه‌ای نامتوازن شرکت دارند. یهودیان آمریکا، انقلابیون جنسی بوده‌اند. مقدار زیادی از مطالب مربوط به آزادی جنسی از سوی یهودیان نگاشته شده است. آنهایی که در صف مقدم جنبشی بودند که آمریکا را وادار به اتخاذ یک دیدگاه لیبرال‌تر درباره هرزه‌گری کرد، یهودی بودند. همچنین یهودیان پرچمدار انقلاب جنسی دهه 1960 بودند. «ویلهلم رایش»، «‌هربرت مارکوزه» و «پاول کودمن»، جانشین «مارکس»، «تروتسکی» و «لنین» شدند. آنگونه که استنباط انقلابی ایجاب می‌کرد، مشغله ذهنی و دغدغه اصلی رایش، کار، عشق و سکس بود، درحالی که مارکوزه پیشگویی کرد، یک آرمانشهر سوسیالیستی، این امکان را برای افراد فراهم خواهد آورد که به ارضا و اقناع در سکس دست یابند. کودمن درباره «پیامدهای دلنشین و عالی فرهنگی» که از قانونی کردن پورنوگرافی پیروی می‌کند، مطالبی با این مضمون نوشت:‌ «این امر به کل هنر ما شرافت خواهد داد و جنسیت را انسانی خواهد کرد!»
این مرور اجمالی و مختصر و تحلیل نقش و انگیزه‌های پشت‌پرده بازیگران و تولیدکنندگان محصولات هرزه‌نگاری، قصد دارد موضوعی را که در فرهنگ عمومی یهودیان آمریکایی مورد بی‌توجهی قرار گرفته، روشن کند. درباره این موضوع، آثار اندکی به نگارش درآمده است. کتاب‌هایی همچون «تاریخچه‌ای از یهودیان در آمریکا» به سادگی این موضوع را نادیده می‌گیرند و مشاهده شد، در سیصد و پنجاهمین سالگرد ورود یهودیان به ایالات متحده، هیچ سخنی درباره پیشرفت و نوآوری یهودیان در این زمینه گفته نشد. حتی نشریه «نیویورک‌تایمز» که معمولا اهل مدارا و تسامح است، در پرداختن به این موضوع، بیش از اندازه وزین و موقر بوده است، ولی نشریه «Heeb» که سنت‌شکن، عرف‌ستیز و چپگراست، شماره‌ای مختص این موضوع منتشر کرد. با در نظر گرفتن دیدگاه نسبتا تسامح‌گرای یهود درباره سکس، چرا ما از نقش یهودیان در صنعت هرزه‌نگاری، خجلت‌زده و شرمسار باشیم؟ ممکن است ما آن را دوست نداشته باشیم، ولی نقش یهودیان در این حوزه مهم و چشمگیر بوده است و هنگام آن فرارسیده که درباره آن به طور جدی بیندیشیم و بنویسیم.