فردای منطقه

حسام‌الدین برومند
همه در این باور مشترکند که سونامی تحولات سیاسی در منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا نقطه عطفی را در نمودار معادلات سیاسی در پهنه منطقه ای- و حتی فرامنطقه ای- رقم زده است. مختصاتی از فضای کنونی منطقه کمک می کند تا نقطه عطف تغییرات و تحولات به سوی خیزش و خروش ملتها بر ضد سیاستهای سلطه گرانه و امپریالیستی نمایان شود.
خیزش و خروشی که هویت و ماهیت «اسلامی» در آن موج می زند و علی رغم تمام دسیسه ها، توطئه ها و کارشکنی های نظام سلطه، شتاب آلود در بستر «بیداری اسلامی» می تازد.
از همان آغاز تحولات در منطقه که از تونس کلید خورد و دومینووار به مصر، یمن، لیبی، بحرین و... رسید تلاش نظام سلطه به سرکردگی آمریکا بر این نقطه متمرکز بود که القا نماید جهت قیامها، انتفاضه ها و انقلابها هر چیزی غیر از «جهت اسلامی» است؛ چه اینکه آمریکایی ها و صهیونیست ها می دانستند از شاخصه ها و ویژگی های لاینفک قیامها و انقلابهای اسلامی برپایی موج نفرت و بیزاری افکار عمومی از سیاستهای جاه طلبانه و افزون طلبانه آمریکایی- صهیونیستی است.
حداقل تجربه سه دهه گذشته شرایط منطقه ای و ظهور انقلاب اسلامی ایران که ترجمانی ناب از آموزه های اصیل اسلام است این درس عبرت را برای آنها در پی داشته است تا بدانند روحیه ضدآمریکایی و ضد صهیونیستی ملهم از آموزه های اصیل اسلامی است.
اینجاست که در همان روزهای نخستین تحولات منطقه ای، بیش از همه چپاولگران و زورگویان و زیاده خواهان، این مقامات صهیونیستی و آمریکایی بودند که از شکل گیری یک انقلاب اسلامی دیگر در منطقه ابراز واهمه کرده و هراس شدید خود را عجزآلود علنی نمودند. البته امروز واهمه و ترس صهیونیست ها و مقامات کودک کش تل آویو مضاعف گردیده و بطور فزاینده مسیر تداوم را می پیماید.
همین دو روز پیش بود که مصری ها با تجمع در مقابل سفارت رژیم صهیونیستی و آتش زدن پرچم اسرائیل، نه تنها خواستار اخراج سفیر رژیم صهیونیستی از قاهره شدند بلکه مصرانه خواهان لغو «پیمان کمپ دیوید» شدند. این نکته را باید افزود که از انقلاب 25 ژانویه در مصر تاکنون یکی از خواسته های جدی آحاد ملت، منع صدور گاز از مصر به اسرائیل بوده است. تا جایی که حتی وزیر انرژی مصر هم اکنون بخاطر فروش گاز به تل آویو در بازداشت به سر می برد.
اینها نمونه ای از مختصات فضای کنونی منحنی معادلات سیاسی است که آمریکایی ها در ارزیابی های به اصطلاح استراتژیک شان ندیده بودند و رژیم صهیونیستی- فرزندخوانده ایالات متحده- نیز که همیشه امید به حمایت و پشتیبانی واشنگتن داشته در سردرگمی و استراگیجی به سر می برد.
صهیونیست ها آنچنان خیالشان از حاکمان عرب مرتجع و دست نشانده جمع بود و شرایط منطقه را به نفع خودشان می پنداشتند که گمان نمی کردند جهان عرب این چنین به خیزش درآید و امروز خواسته اصلی لغو پیمان کمپ دیوید باشد. در جریان جنگ 22 روزه غزه دولت ایهود اولمرت وقیحانه و پی درپی اعلام می کرد که این جنگ به درخواست اعراب علیه غزه و حماس به راه افتاده و متاسفانه هیچ دولت عربی نه تنها آن را تکذیب نکرد بلکه امثال حسنی مبارک ها، با اقدامات عملی خود بر این زد و بند خیانت آمیز تاکید ورزیدند.
همدستی منافقان امت اسلامی با رژیم جعلی و وحشی اسرائیل از یادها فراموش نمی شود. شبکه اطلاعاتی رژیم حسنی مبارک و تشکیلات خودگردان به شناسایی و انهدام تونل های زیرزمینی احداثی در منطقه رفح پرداخته و بستر نسل کشی و اعمال فشار مضاعف بر ساکنان مظلوم غزه را مهیا ساختند. اما امروز اتفاق مبارک این است که «نامبارک مصر» و شریک راهبردی آمریکا و رژیم صهیونیستی در بند مجازات و محاکمه ملت مصر افتاده است.
به تعبیر روزنامه عرب زبان «تشرین» مشکل بزرگ اعراب همواره این بوده که برای حل و فصل امور به آمریکا تکیه می زنند اما امروز ملت ها و مردم عرب این معادله را بهم ریخته اند و نه حتی از سر یک علقه و احساس ناسیونالیستی بلکه به لحاظ یک قالب اسلامی یک «نه» بلند را در برابر مشی و مرام آمریکایی و صهیونیستی فریاد می کشند. همچنانکه نشریه فرانسوی لوموند دیپلماتیک در همین اواخر طی تحلیلی پیرامون اوضاع طوفانی خاورمیانه به این حقیقت اعتراف کرده و می نویسد: «رفته رفته معیارهای فکری ملت های عرب از یک جنبش ناسیونالیستی غیردینی به جست و جوی هویت در قالب اسلام تبدیل شده است».
واقعیات شرایط منطقه و اتفاقاتی که بیداری اسلامی و بیزاری از سیاست های صهیونیستی و آمریکایی نقطه عطف و محور اصلی آن است تا جایی است که حتی رسانه های وابسته و در خط سیطره نظام سلطه نیز آمریکا و متحدانش را از تحریف و انحراف «جهت اسلامی» خیزش های مردمی منطقه ناتوان نشان داده اند. از همین روی، ماه بیش در بحبوحه تحولات منطقه و در شرایطی که شبکه الجزیره در مسیر تضعیف روحیه مردم و افکار عمومی ملت های مسلمان حرکت می کرد؛ «لونا الشبل» مجری شناخته شده این شبکه رسانه ای در اعتراض به خبررسانی مغرضانه الجزیره نسبت به تحولات منطقه استعفا کرد. این استعفا گویای این واقعیت است که بیداری اسلامی در دلها روییده و در جان ها حک شده و با لطایف الحیل و شانتاژهای رسانه ای منحرف یا حذف نمی شود.
اما نکته اساسی در ارتباط با چشم انداز منطقه به گواهی و شهادت بسیاری از تحلیلگران و ناظران سیاسی جایگاه «جمهوری اسلامی ایران» است. همچنانکه به اعتراف مقامات و رسانه های خارجی اوج گرفتن موج تحولات منطقه و قوام و تداوم بیداری اسلامی متأثر و ملهم از انقلاب اسلامی بوده است. فردای منطقه نیز بی تأثیر از شرایط و موقعیت ایران اسلامی نخواهد بود. اگر در ابتدای تحولات منطقه روزنامه آمریکایی واشنگتن تایمز نوشت که انقلاب خمینی همچنان در حال سرکوب قدرت آمریکاست و افزود: جنبش ها و قیام های زنجیره ای همان گونه که به شدت به نفوذ آمریکا آسیب زده، نفس های اسرائیل را نیز به شماره انداخته است؛ این روزها از رسانه های غربی گرفته تا مقامات صهیونیستی، موضوع پیش روی را کشاکش دو هژمونی و نبرد گفتمانی میان ایران اسلامی و ایالات متحده می دانند.
دان مریدور معاون نتانیاهو طی یادداشتی در جروزالم پست می نگارد: با بررسی تحولات منطقه، گسترش نفوذ و قدرت نرم ایران در مقابل هژمونی آمریکا قرار گرفته است. از سوی دیگر؛ فارین پالیسی از تغییر شرایط و مختصات منطقه به سود ایران اسلامی می نویسد و صریحا با مذمت آنهایی که توهم تغییر رژیم ایران را در سر می پرورانند می افزاید: «تخیلات بیش از حد درباره تغییر رژیم در جمهوری اسلامی تنها اوضاع را بدتر خواهد کرد.»
طرفه آن که مجله آمریکایی تایم در تحلیلی با اشاره به تحولات منطقه اینچنین ارزیابی می کند: موج انقلاب ها در کشورهای عربی در آغاز سال 2011 در حال چرخش به میدان نبرد نیابتی میان آمریکا و ایران است.» در همین خط تحلیلی، ترسیم نیوزویک از شرایط منطقه و تحولات پرشتاب آن خواندنی است: «درگیری های منطقه بخشی از نبرد و کارزار میان هژمونی ایالات متحده آمریکا و ایران در خاورمیانه است و آمریکا بازنده تحولات است چون دوره راهبردهای سیاسی واشنگتن در منطقه سپری شده و زمان شکل گیری آنها به زمان وقوع جنگ سرد مربوط می شود.»
نیوزویک در حالی از آشفتگی راهبرد سیاسی آمریکا پرده برداشته که در همین امتداد پروژه «ایران هراسی» نتیجه معکوس داده و حربه حقوق بشری بر ضد جمهوری اسلامی ایران هم کاملا بی اثر و بی خاصیت شده است.
امروز جنایات آشکار آل سعود و آل خلیفه در بحرین که با چراغ سبز آمریکایی ها هر روز ابعاد نفرت انگیزتر و مشمئزکننده تر می یابد، ژست حقوق بشری داعیه داران بین المللی از جمله آمریکا را به سختی به چالش کشانده است. بنابراین ملت ها و افکار عمومی حتی در مقیاس فراتر از منطقه بخوبی دریافته اند اگر در اوج نقض فاحش حقوق بشر در بحرین که مصداق بارز نسل کشی و جنایت علیه بشریت است 2 قطعنامه به اصطلاح حقوق بشری در فاصله زمانی کمتر از یکماه علیه ایران اسلامی صادر می شود چیزی جز تلاش و تقلا برای فریب ملت ها و انحراف افکار عمومی منطقه نیست.
همچنان که ظهور حقیقتی به نام انقلاب اسلامی در سه دهه پیش نامعادله های شرق و غرب را بهم ریخت و در دهه اخیر بلوک مقاومت بخصوص در جنگ 33 روزه در 2006 و جنگ 22 روزه در 2008 طرح های آمریکایی و صهیونیستی «نقشه راه»، «خاورمیانه بزرگ» و خاورمیانه جدید را متوقف کرد؛ فردای تحولات منطقه روشن است و آن پیروزی جبهه بیداری اسلامی با پیشقراولی ایران اسلامی در برابر جبهه وهابیون، طالبان، آمریکا و صهیونیسم است. نشانه ها و نمادها آشکار است هرچند که شاید جریان های انحرافی نبینند و یا نخواهند که ببینند.