محمد کاظم انبارلویی / www.anbarloee.blogfa.com
چندی پیش آقای سید محمد خاتمی در جمعی گفته بود؛ "اگر ظلمی شده که شده است همه بیاییم عفو کنیم و به آینده نگاه کنیم. اگر به نظام و رهبری ظلم شده است به نفع آینده از آن چشم پوشی شود و ملت (بخوانید فرقه سبز) هم از ظلمی که بر او و برفرزندانش رفته است میگذرد!! و همه رو به آینده بهتر خواهیم آورد."
این نخستین بار است که موضوع ظلم به نظام و رهبری از سوی یکی از سران فتنه به آن تفوه میشود. اگر خوشبینانه به این سخن نگاه کنیم این یک گام مثبت به جلو است.
ظلم به نظام و رهبری یا به عبارت بهتر ظلم به ملت چه بود که دستگاه هاضمه فکری برخی توفیق ادراک آن را - به اندازهای که گفته شد - پیدا کرده است. در زیر به بخشی از ستمها اشاره میکنم.
1- یک ملت رشید در انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری با یک حضور 40 میلیونی اقتدار خود را نشان داد و در چهارمین دوره حیات سیاسی انقلاب به رخ جهانیان کشید. اما طرفی که توفیق در رای اکثریت را به دست نیاورد به دلیل فقد ادب شکست در اولین ساعات رای گیری فرمان شورش خیابانی را صادر کرد و نامزد شکست خورده قبل از شمارش آرا، خود را پیروز انتخابات معرفی کرد این ظلم به ملت آن هم به آن دسته از هموطنان که از پا برهنگان و محرومین و مستضعفان بودند و به نامزد پیروز رای دادند را چگونه میتوان عفو کرد؟
2- طرف بازنده انتخابات با اعلام شورش خیابانی به مدت یک سال اقتدار و امنیت ملی را نشانه رفت و در این مدت صحنههای آشوب خیابانی در چند محله تهران و تعدادی از شهرها زینت بخش رسانههای دشمن بود. این خدمت به دشمن و خیانت به دوست را چگونه میتوان عفو کرد؟
3- طرف بازنده انتخابات نهادهای قانونی فیصله بخش مانند اعلام نظر شورای نگهبان و ولایت فقیه را در مورد نتایج انتخابات بر نتابید و حاضر نشد به هیچ محکمهای عرض شکایت برد. فقط لات بازی سیاسی در کف خیابان را برای فیصله بخشی برگزید که محصول این رویکرد منجر به شهادت جمعی از مظلومترین فرزندان این ملت و نیز کشته شدن برخی ناراضیان از نتایج انتخابات شد.
جواب آن خونها را چه کسی میدهد و این وسط ظلم به نظام و مردم را چگونه میشود عفو کرد؟
4- دشمن از یک انتخابات ساده که برای استحکام پایههای مردمسالاری در کشورمان باید بهرهبرداری میشد شکاف بین روحانیت، شکاف بین دولت و ملت، شکاف بین ملت و ملت و شکاف بین نخبگان و بالاخره وحدت ملی را نشانه رفته بود. طرف بازنده انتخابات، دشمن را در این هدف یاری کرد و در اعتراضات خود نه طرف برنده انتخابات بلکه نظام و ارکان آن را نشانه رفت. شعارها به سرعت تغییر پیدا کرد و نمایشی از یک نبرد تمام عیار "نرم" علیه موجودیت نظام شکل گرفت. کسانی را که دشمن را در نبرد نرم علیه ملت و نظام یاری کردند چگونه میتوان عفو کرد؟
5- روز 13 آبان 88 کسانی که بازنده انتخابات بودند شعار مرگ بر آمریکا را فراموش کردند و فریاد بر آوردند " ما منتظر اوباما هستیم اگر اوباما نیاد همین جا نشستیم" و روز قدس آرمان آزادی قبله اول مسلمین را به سخره گرفتند و شعار "نه غزه نه لبنان جانم فدای ایران" سر دادند.
روز 16 آذر 88 به عزیزترین و پاکترین رهبر الهی جهان یعنی امام خمینی(ره) اهانت کردند و بالاخره روز عاشورا به هتک حرمت شعایر الهی کربلا و اهانت به ساحت مقدس امام حسین(ع) دست یازیدند.
این جماعت رو سیاه را چگونه میشود عفو کرد و ستم آنها به انقلاب، امام، نظام و رهبری را مورد بخشش قرار داد؟
اول باور نمیکردیم رقیب به این اندازه دچار سقوط از ارزشهای انسانی شود اما ناباورانه دیدیم اهانت کنندگان به ساحت مقدسات نظام را "مردان خدا جوی" نامیدند!!
این "مردان خداجوی"!! را که دوستانشان هر روز در رسانههای آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی علیه انقلاب و نظام لجن پراکنی میکنند و به فحاشی و هتاکی علیه ملت ایران میپردازند، چگونه میشود عفو کرد؟
6- روز نهم دی ماه 88 و 22 بهمن 88 مردم در سراسر کشور به خیابانها آمدند و نفرت خود را از این همه شرارت علیه نظام اعلام کردند. امروز چگونه میتوانیم به آنها بگوییم از این همه ستم و تباهی چشم پوشی کنند؟
7- نکته جالب در بیان آقای خاتمی این است که در ازای این بخشش از سوی نظام به نمایندگی از تبهکارانی که چنین ظلمی را به نظام و ملت تحمیل کردهاند می گوید؛ ملت (بخوانید سربازان نبرد نرم دشمن علیه مردم ایران) هم از ظلمی که به او و به فرزندانش رفته میگذرد!!
در پاسخ به این سخاوت، تنها میتوانیم به ایشان بگوییم؛ "مرسی خیلی زحمت کشیدید"!
معلوم نیست آقای خاتمی از کدام ظلم سخن میگوید!
اگر کسی را به جرم اخلال در امنیت جامعه، به خطر انداختن اقتدار نظام و کشور، همراهی با دشمن، قتل نفس، آتش زدن مغازهها و خودروهای مردم، اهانت به مقدسات، اهانت به امام، نشر اکاذیب، تشویش اذهان عمومی و... به حکم قانون بگیرند و مجازات کنند ظلم محسوب میشود؟
8- اساسا صورت مسئله مناقشات پس از انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری در ذهن آقای خاتمی چیست؟ فرو کاهیدن ستم به نظام، انقلاب، امام و مردم و همراهی با دشمنان خونخواری چون انگلیس و آمریکا و رژیم صهیونیستی و به نمایندگی از دشمن با مردم جنگیدن را به یک دعوای قبیلگی و دعوای دو همسایه و دو رقیب، یک فریب و خدعه است، مردم خوب این را درک میکنند. آقای خاتمی نباید با طرح آن به شعور و ادراک و فهم سیاسی مردم اهانت کند.
9- آقای خاتمی صرفا به نمایندگی از خود و مجمع روحانیون مبارز میتواند به خاطر دعوت از فرقه سبز برای شورش خیابانی در 30 خرداد 88 - سالگرد قیام مسلحانه منافقین علیه انقلاب و امام(ره) - از نظام و رهبری عذرخواهی کند.
آقای خاتمی صرفا به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز به خاطر همراهی با فرقه سبز در شرارتهای خیابانی سال 88 از ملت عذرخواهی کند. آقای خاتمی صرفا به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز به خاطر سکوت در برابر اهانت به ساحت پاک امام حسین(ع) و عزاداران حسینی در عاشورای 88 و نیز سکوت در برابر اهانت به امام در روز 16 آذر و سکوت در برابر شعارهای انحرافی در روز 13 آبان و روز قدس از ملت و رهبری عذرخواهی کند.
آقای خاتمی فقط به نمایندگی از خود و اعضای مجمع روحانیون مبارز از پیشگاه ملت به دلیل عدم همراهی با نظام و رهبری در مهار و مدیریت بحران و همگرایی با دشمن عذرخواهی کند.
البته در فضای این عذرخواهیها راهی باز خواهد شد که ما نام آن را بازگشت به فضای قبل از انتخابات و رعایت ادب و آداب جمهوریت میدانیم.
10- سخن آخر اینکه از آقای خاتمی به عنوان یک روحانی که جزء سادات هم میباشند سئوال میکنم که اگر روز قیامت در محضر رسول الله (ص) و حضرت زهرا(س) خداوند از او سئوال فرماید شما و دوستانتان در مجمع روحانیون مبارز در سال 88 چه بر سر انقلاب، نظام و مردم - به شرحی که در این مقاله عرض کردم- آوردید چه پاسخی دارید؟
اگر سئوال شود چرا خون به دل ملت کردید و به انقلاب از پشت خنجر زدید چه پاسخی دارند؟ اگر سئوال شود چرا ولایت فقیه را یاری نکردید و رفتید با کفار و منافقین علیه او متحد شدید و این اتحاد را هر روز در صفحات رسانههای دیداری و شنیداری و مکتوب دشمن نشان دادید چه پاسخی دارید؟