فلجی رسانهای
نادر طالبزاده معتقد است: سکوت رسانههای ما در مقابل بسیاری از حملات دشمنان نوعی فلجی رسانهای است.
وی با اشاره به محکومیت جعفر پناهی از کارگردانان فتنهگر و فضای رسانهای ایجاد شده علیه نظام در این پرونده گفت: هماکنون در مساله جعفر پناهی قوه قضائیه سکوت کرده، از هیچ جایی هم کمک نمیگیرد و تبیین نمیکند که این فرد چه جرمی داشته که مستحق این محکومیت است.
طالبزاده با بیان اینکه این مسئله نوعی فلجی در رسانههای کشور است، تاکید کرد: با این سکوت من مستندساز ضربهاش را میخورم که در این جنگ نرم هستم.
وی همچنین با انتقاد از سکوت خبرگزاریها گفت: این دیگر انفعال نیست، فلج شدن است، چرا صدای آمریکا باید با دو کارشناس حرفهای جعفر پناهی را در اوج هنر نشان بدهد اما ما جوابی ندهیم؟!
طالبزاده تاکید کرد: دستگاههای ما اسلامی هستند اما آن مهارت دفاع را ندارند. خشک و بیصدا (mute) میشوند که این خطرناک است و با این خشک شدن آبروی کشور را میبرند.
وی با اشاره به برنامه «راز» درباره مشکلات شهرهای آبادان و خرمشهر گفت: همه میدانند وضعیت در این دو شهر دارای مشکل است اما کاری نمیکنند. چرا که فرهنگ اعتراض و نقد انقلابی را ندارید.
طالبزاده در پاسخ به این سوال که چه باید کرد؟ گفت: این مسئله نیازمند ارائه الگو است و هرکس، هر جا هست باید اتاق فکر بزند و حرکت بکند؛ چرا که در جهان مقابله اصلی با ایران است.
وی گفتن حرفهای بزرگ را آسیب دانست و بر تصحیح امور فرهنگی تاکید کرد و گفت: ما باید خیلی کارها را انجام میدادیم که ندادیم و باید سریع در قالب مجلات، سایتها و... اقدام بکنیم که البته حرکت باید عملیاتیتر باشد.
طالبزاده گفت: ما باید برای شبکههای فارسی زبان که هر روز اضافه میشود، کاری بکنیم.
وی یکی از اقدامات دشمن را پراکنده کردن و سرگرم کردن نیروهای انقلابی دانست و گفت: دشمن به دنبال ناامید کردن و آوردن فشار اقتصادی و گرفتن دغدغه از مردم است لذا این سکوت خوب نیست.
طالبزاده با اشاره به کنفرانس FDD گفت: خدمه این کنفرانس سناتورها و نمایندگان کنگره آمریکا هستند و آنهایی که سخنرانی میکنند رجل سیاسی آمریکا هستند، کتابهای آنها درباره تحریم در ایران است و چند نفر از آنها در بیوگرافیهایشان تخصصشان تحریم ایران است و کسانی که تحریم ایران را در کنگره مطرح و تصویب کرده بودند و ایستادند پایش تا در کنگره قانون بشود همین افراد هستند.
کسی باید اینها را شناسایی کند که دارند علیه اسلام و جمهوری اسلامی توطئه میکنند. دفاتر ما در نیویورک و واشنگتن است کل دستگاههای فرهنگی ما 400 نیرو دارند. اما آدمهای کاربلدی را به آنجا نمیفرستند!
این کارشناس فرهنگی با بیان اینکه افرادی که در این دفاتر هستند زبان بلد نیستند، گفت: اکثر آنان از طریق روابط خانوادگی انتخاب میشوند.
این مستندساز کشورمان در ادامه به طراحی شبکههای خبری و سرگرمی فارسی زبان اشاره کرد و گفت: این طراحیها در مراکزی که ماهیت اسرائیلی و صهیونیستی دارد، صورت میگیرد.
وی ادامه داد: 12 سال پیش نتانیاهو گفته بود که باید برای جوانهای انقلابی عرب و مسلمان خاورمیانه سرگرمیهای آمریکایی اعم از موسیقی، فیلم، سریال، مستند و... پخش کرد و این حرف نتانیاهو سال بعد با طراحی شبکههای MBC خودش را نمایان کرد.
دستگاه بیمار رسانهای
وحید جلیلی نیز در این نشست نظام رسانهای کشور را دارای مشکلات عدیدهای دانست و گفت: تا این مساله علاج نشود، ما به هیچ جا نمیرسیم.
وی در این باره با ذکر مثالی توضیح داد: یک زن منحرف با همکار فاسقش، شوهرش را مباشرتا میکشد و فضای بینالمللی به جایی میرسد که روسای جمهور دنیا و حتی روسای جمهوری که به ما نزدیکاند مانند برزیل در دفاع از این زن وارد صحنه میشوند.
جلیلی افزود: این را مقایسه کنید با شهادت شهید مجید شهریاری که از این وقیحانهتر ممکن نیست که در روز روشن دانشمند شما را بکشند و همه هم میدانند کی کشته؟ چه کسی از آن سود میبرد؟ او کسی است که از لحاظ مدارج معنوی، مباحث عجیب و غریبی ازش تعریف میکنند که واقعا پهلو میزند به اسطورههای دفاع مقدس ما و از لحاظ علمی از همه جلوتر بوده است.
وی در نتیجه مقایسه پرونده سکینه محمدی و شهید شهریاری در سیستم رسانهای کشور گفت: یک میلیونیوم کسانی که اسم سکینه محمدی را شنیدند اسم مجید شهریاری را نشنیدند و ما از فرصتی که باید به غرب حمله کنیم درست استفاده نکردیم.
سردبیر نشریه راه در ریشهیابی مشکل دستگاه رسانهای ایران با اشاره به خرج صدها و هزارها میلیارد تومان در 20 سال گذشته جهت مبارزه با تهاجم فرهنگی تاکید کرد: به نظر من فتنه 88 باید نقطه عطفی برای بازخوانی فضای رسانهای کشور و ارزیابی جامع آن و حرکت به سمت علاجش باشد.
وی در ادامه در پاسخ به سوالی درباره اینکه آیا عدم توازن سیستم رسانهای مشکل مدیریت فرهنگی است یا هنرمندان انقلابی گفت: حتی اگر مشکل هنرمندان انقلابی باشد تبعی است.
جلیلی تاکید کرد: به نظر من البته اینطور نیست و شما خبرنگاران و گزارشگرانی دارید که از لحاظ جسارت با جسورترین خبرنگاران جهان برابری میکنند و هر جا بحران و خطرات و تیر و تفنگ هست آنجا هستند و تا پای جان ایستادهاند تا خبر تولید کنند اما فضایی که اینها را ضریب بدهد، وجود ندارد.
وی در بیان آسیبشناسی فضای رسانهای با اشاره به کلید واژه «ضریب» گفت: یکی از کلید واژههایی که آسیب رسانهای ما را نمیتواند خوب نشان دهد این است که تواناییهای بچههای انقلاب اسلامی اجازه ضریب گرفتن پیدا نمیکند و اگر از حد خودش بالا برود فتیلهاش را پایین میکشند.
این کارشناس فرهنگی در بیان دلیل ضریب نگرفتن فعالیتهای نیروهای انقلابی گفت: من معتقدم مساله حتی مساله سیاسی هم نیست و به سبک زندگی برمیگردد، یک طبقه خاص اجتماعی و اقتصادی، رسانههای دولتی و خصوصی کشور را در چنگ خودشان دارند که حتی ممکن است گرایشهای سیاسی متفاوتی داشته باشند.
وی با اشاره به کلید واژه «اشرافیت» به عنوان آسیبی دیگر در عرصه رسانهای کشور با اشاره به برنامه راز با موضوعیت مشکلات دو شهر خرمشهر و آبادان گفت: اشرافیت به دنبال خطر نیست.
جلیلی ادامه داد: مردم خرمشهر که این همه فداکاری کردهاند، آب ندارند اما در این حد کسی حاضر نیست هزینه بدهد، یک گزارش بدهد، یک برنامه تهیه بشود؛ اینها باید چه شخصیت و سبک زندگی داشته باشند که اینگونه عمل کنند و موضع بگیرند و اینکه امکان دفاع از حقوق ملت مستضعف را داری و این کار را نکنی، عمق فساد رسانهای در کشور را نشان میدهد.
مدیر مسئول نشریه راه با تاکید بر اینکه ادبیات ما باید قرآنی باشد با انتقاد از فضای تهدیدمحور در رسانههای کشور گفت: اینکه فردی قهرمانهای ملی کشور در منطقه خودش را که حماسه آفریدند نمیشناسد و درباره شیطانپرستی تحقیق میکند، یک مشکل اساسی است.
وی تهدیدمحوری را مشکل اصلی رسانهای کشور و بحث ظریفی دانست و گفت: کسی نمیگوید به دشمن توجه نکنید، تهدیدها را نبینید و رصد نکنید اما فکر میکنم اینکه آنچنان اینها را در میان بچه حزباللهیها بزرگ کردند، خطی را دنبال میکنند.
این کارشناس فرهنگی با انتقاد از تهدیدمحوری دستگاههای فرهنگی گفت: وقتی میبینم کسانی در نهادهای فرهنگی بیشترین حرف را درباره توطئه دشمن میزنند و کمترین توجه را به داشته نیروهای خودی در عرصه فرهنگ و هنر و رسانه دارند معتقدم همه این حرفها پوشالی است.
وی افزود: من حرف از دشمن را فقط از رهبری میپذیرم که تکتک هنرمندان را میشناسد، با آنها جلسه میگذارد، بارها آنها را شارژ میکند و حتی در حد مصداق برای فلان کتاب بچه حزباللهیها بازاریابی میکند، این یعنی این که ایشان فرصتمحور است و دشمنشناس و مسئولان فرهنگی یک صدم دشمنشناسی، به دوستشناسی توجه ندارند و ظرفیتهای داخلی را نمیشناسند.
جلیلی یکی از این ظرفیتهای موجود را نقد دانست و گفت: یکی از مهمترین فرصتهای نظام این است که آقای طالبزاده، برود فلان مسئول را به نقد بکشد و آن بچه حزباللهی که پای تلویزیون نشسته شارژ بشود.
جلیلی با انتقاد از کمکاری مسئولان فرهنگی که از اقدام هنرمندان ممانعت میکنند، گفت: همین افراد خودشان را تئوریسینهای فرهنگی کشور میدانند.
وی با اشاره به جنگ نرم و غیرعادی بودن این جنگ و وضعیت حال گفت: اگر بقای نظام به پیروزی در این جنگ نرم است، باید این جنگ نرم دادگاههای جنگی خودش را داشته باشد؛ ما در شرایط عادی نیستیم و شما هر روز شاهد ایجاد یک تلویزیون جدید ماهوارهای فارسی زبان هستید و دشمن با تمام وجود به میدان آمده، شبانه روز کار میکند و عدهای این طرف کمکاری میکنند و کسی این را از آنان مطالبه نمیکند و توبیخ نمیشوند!
این کارشناس فرهنگی با تاکید بر ضرورت ایجاد دادگاه جنگ نرم و توبیخ فرماندهانی که فرار کرده و کمکاری میکنند، گفت: پرونده اینها باید بازخوانی شود که اگر پروندهها بسته شود، باید از فتنه بعدی ترسید؛ چرا که آن فرد در حالی که به جمهوریت و اسلامیت توهین میشد کمکاری کرد و از او مطالبه نشد پس در فتنه بعدی بدتر عمل خواهد کرد و یکی از کارهای رسانه همین دادگاههاست.
وحید جلیلی در بخش دیگری از این نشست با اشاره به برکات فتنه 88 گفت: به نظر من یکی از برکات فتنه بازگشت ادبیات قرآنی و دینی به جامعه بود چون ادبیاتی که در دوم خرداد عدهای علیه تهاجم فرهنگی ابداع کردند کارآمد نبود.
وی افزود: بازگشت ادبیات قرآنی در این قضیه که خود کلمه فتنه کلمه قرآنی است یا مثلا «این عمار»، با ارجاع به قرآن و تاریخ اسلام خیلی خوب فضا را توضیح داد و روشن کرد و بچه حزباللهی را متمرکز و خوب سازماندهی کرد. لذا به نظر من برای اینکه نیروها را خوب سازماندهی و فضای فرهنگی را آسیبشناسی کنیم باید این ادبیات بسط پیدا بکند.
این کارشناس فرهنگی در مقابل این جریان وظیفه رسانههای انقلابی را تبیین کرد و گفت: فضای رسانهای جمهوری اسلامی باید برخلاف این عمل کند یعنی استراتژی ما باید این باشد که در امتداد «و نمن علی الذین استضعفوا» باشد.
وی افزود: در دنیا رسانه در خدمت استکبار، ضعیف نگه داشتن و ضعیف پنداشتن است و باید این استراتژی را اتخاذ کنیم که با استضعاف رسانهای مقابله کنیم؛ چرا که مستکبران داخلی نمیخواهند بسیاری از اقشار مردم و نخبگان حزباللهی دستشان به رسانه برسد و رسانه موثر داشته باشند لذا هر کاری که شما برای مقابله با فضای نامتوازن رسانهای در کشور انجام دهید گامی در جنگ نرم و برای مبارزه با فتنه است.
جلیلی کمکاری و ضریب مناسب ندادن را موجب پیچیدهتر شدن فتنه دانست و گفت: در غیر این صورت در مقاطع بعدی ضربات محکمتری به ما وارد میشود.
وی با اشاره به جشنواره مردمی فیلم عمار گفت: همین جشنواره فیلم کار جالبی بود که حتی اکران روستایی داشت و مردم خیلی از آن استقبال کردند.
مدیرمسئول نشریه راه با بیان اینکه نباید معطل دستگاههای فرهنگی بمانیم با تاکید بر مطالبه از مسئولان گفت: این یک آسیب است که معطل بمانیم و هرچند که بگوییم 95 نوع کار فرهنگی را نمیتوان به علت نبود بودجه و امکانات انجام داد اما باید استراتژی ما «الَّذِینَ جاهَدُوا فِینا لَنَهْدِیَنَّهُمْ سُبُلَنا» باشد.
معضل محافظهکاری رسانهای
سهیل کریمی هم در این نشست گفت: ضرباتی که داریم میخوریم به این دلیل است که مسئولان فرهنگی جاهایی بودند که نباید باشند و پایهای لنگ برای عرصه فرهنگی بودند.
وی با اشاره به دوران دفاع مقدس اظهار داشت: هیچکدام از مسئولان فرهنگی نبودند که فرهنگ دفاع مقدس را اشاعه دادند بلکه فرهنگ دفاع مقدس را بچههای جنگ در جامعه نشر و رواج دادند، با نگاه امام و رهبری بود که کاتالیزور این جریان میشد و این فرهنگ در میان مردم گسترده میشد.
وی افزود: همین مسئولان فرهنگی بودند که جلوی این فرآیند میایستادند و خواسته یا ناخواسته در پازل دشمن بازی میکردند.
این کارشناس فرهنگی با انتقاد از یکسویهنگری صدا و سیما گفت: چند روز پیش که در تهران باران و برف آمد صدا و سیما برنامههای شاد پخش میکرد که انگار همه جای ایران برف آمده و اکثرا همینگونه است وقتی که تهران خشکسالی باشد، گویا همه جا خشکسالی است و اگر تهران باران بیاید انگار همه جا همینطور است!
وی با اشاره به اینکه صدا و سیما در همه عرصهها اینگونه عمل میکند با تاکید بر اینکه این ارگان باید جامعنگرتر باشد گفت: همین نگاه باعث میشود که ما در همه قضایا ناقص وارد شویم و ناقص عمل کنیم و لذا در جریان فتنه صدا و سیما خوب وارد نشد و اگر وارد شد خودش یک عامل تحریککننده بود، چون نگاهش عمقی، آیندهنگر و برنامهریزی شده نبود.
وی با اشاره به تلاشهایش برای تولید مستندی درباره پاراچنار گفت: من دو ماه به پاراچنار رفتم که در این دو ماه هیچکس واکنشی از خود نشان نداد اما بعد از برگشتن، دفتر رهبری من را خواست و تا به حال یک جلسه خدمت رهبر انقلاب اوضاع آنجا را گزارش دادهام، این در حالی است که از طرف ناجا من را برای توضیح احضار کردند.
وی در ادامه با تاکید مجدد بر اینکه مسئولان فرهنگی راه را گم کردهاند، گفت: آقایان فراموش کردهاند انقلاب برای چه آمده است؛ چرا که وقتی ما مبحث پاراچنار را مطرح میکنیم، میگویند ما باید هزینه بدهیم، با آن درگیر نشوید.
کریمی مسیر انقلاب را هزینه دادن در راه مستضعفین دانست و گفت: بحث ما جنگ برای مستضعفین و علیه استکبار بوده است، آن وقت میگویند پاراچنار نباید مطرح شود چون خط لوله نفت صلح دارد بررسی میشود و یا چچن نباید مطرح بشود چون بحث موشک اس 300 مطرح است.