حوزه فرهنگ پاشنه آشیل دولت دهم

حوزه فرهنگ پاشنه آشیل دولت دهم
مهمترین عرصه رویارویی انقلاب اسلامی ایران در مقابل استکبار، عرصه فرهنگی است . ناتوانی جبهه استکبار از خاموش کردن نور خیره کننده انقلاب اسلامی پس از بکارگیری همه حربه‌ها باعث شد آنها تکنیک‌های جدید و نرم را در ابعاد مختلف برای مقابله با انقلاب اسلامی در جنگ خود وارد و از آن استفاده کنند و نقطه طلایی هدف خود را فرهنگ غنی ایران اسلامی قرار دادند و با استفاده از غفلت مسئولین فرهنگی توانستند به اهداف خود کمی نزدیک شوند.
باید بدانیم که موفقیت دشمن در عرصه فرهنگی، زمینه‌ساز موفقیت در عرصه جنگ سیاسی و اقتصادی خواهد بود. حال در این جنگ تمام عیار چه کسی مسئول می باشد. بررسی دقیق عملکرد دولت دهم در حوزه فرهنگ این حقیقت تلخ را نشان می‌دهد که دولت دهم دارای ضعف جدی و ساختاری در حوزه فرهنگ است و این موضوع متاسفانه در دولت نهم نیز وجود داشت و این امر به دلیل این است که دولت دهم ‌استراتژی دقیق و منطبق با ارزش‌های انقلاب و اسلام در حوزه فرهنگ ندارد و دچار تشتت است.
رهبر معظم انقلاب اسلامی در چهارم شهریور سال89 در دیدار با رییس جمهور و اعضاى هیأت دولت معظل پیش رو را پیش بینی کرده و متذکر شدند.ایشان فرمودند: "از بخش فرهنگ رفع مظلومیت کنید. بخش فرهنگ انصافاً بخش مظلومى است. خیلى از مشکلات جامعه‌ی‏ ما با فرهنگ‏سازى حل مى‏شود. توجه بکنید که امروز، عمده‏ قواى دشمنان ما در جبهه‌ی فرهنگى دارد کار مى‏کند. از جمله‏ کارهایى که مسؤولین فرهنگى دولت خیلى باید به آن بپردازند و واقعاً یک دقیقه را در آن فروگذار نکنند، این است که به فرهنگ عمومى جامعه و ابزارها و وسایل فرهنگى، جهت ارزشى بدهند. چون تلاش زیادى شده تا جریان هاى فرهنگى و عامل هاى فرهنگى هنر و ادبیات و شعر و سینما و بقیه در جهت غیر ارزشى حرکت کنند و راه بیفتند."
اهمیت و جایگاه راهبردی فرهنگ و هنر اسلامی در مسیر اعتلای اقتصادی و صنعتی کشور، حفظ انسجام فرهنگی و اجتماعی، تعمیق ارزش‌های دینی و حرکت هدفمند در مسیر توسعه نرم‌افزاری همواره در نظر مسؤولان و برنامه‌ریزان کشور قرار داشته و در دوره فعالیت دولت نهم و دهم نیز تصیم بر این بوده که شتاب بیشتری یابد که متاسفانه ضمن آنکه سیر صعودی سهم بودجه بخش فرهنگ، نسبت به بودجه عمومی کشور را شاهد بوده ایم کار شاخص و مهمی در زمینه پژوهش های بنیادی و یا اقدامات عملی در زمینه فرهنگ بسیار کم بوده است.
به نظر می رسد پاسخگو ترین دستگاه با توجه به اهداف و وظایف آن، وزارتخانه فرهنگ و ارشاد اسلامی می باشد که متاسفانه خروجی قابل دفاعی در این حوزه از این وزارتخانه مشاهده نمی شود.
به نظر می رسد تولید داده و اندیشه در حوزه فرهنگ-بررسی، شناسایی و تدوین مسائل فرهنگی جامعه- ارائه راه حل برای مسائل فرهنگی جامعه- ترویج و حفظ طراوت و تعامل فرهنگ در جامعه- شناسایی میراث فرهنگی جامعه به منظور حفظ و نگهداری آن-بسط خلاقیت علمی؛ هنری و خردورزی در سطح فرهنگ عمومی-بسط و ارتقای اخلاق و تعهد اجتماعی جز اولین گام های ارتقا فرهنگ عمومی جامعه می باشند که وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به صورت جدی در هیچ یک از این مباحث فوق ورود پیدا نکرده است.
البته وزارت ارشاد زمینه سازی جهت ایجاد این بستر فرهنگی را به پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات سپرده است. پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات به منظور رفع نیازهای پژوهشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، از سال 1378 شروع به فعالیت نموده که در دوره جدید فعالیت خود از سال 1385، با سر لوحه قرار دادن رویکرد "مسأله محوری" گام در مسیر تحول قرار داده است ولی متاسفانه شاهد مشکلات عدیده در این پژوهشگاه بوده و هستیم.
مهم‌ترین هدف این پژوهشگاه، پژوهش در چارچوب وظایف و تکالیف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به منظور شناخت تنگناها و مشکلات این حوزه وسیع، شناسایی قابلیت‌ها و ظرفیت‌ها و ارائه راهبردها و راهکارهای مناسب برای حل مشکلات و رشد و توسعه قابلیت‌ها در مسیر تعالی فرهنگی کشور است، که در سند چشم‌انداز بیست ساله نظام مقدس جمهوری اسلامی و برنامه چهارم توسعه فرهنگی، اجتماعی منعکس شده است ولی گویا این پژوهشگاه در خواب زمستانی فرو رفته و بدون درک اوضاع حساس کنونی هیچ اقدام عملی انجام نمی دهد.
پژوهشگاه فرهنگ،هنر و ارتباطات به عنوان " قوه عاقله" وزارت فرهنگ و ارشاد، داری نقاط ضعف متعددی است که از آن جمله می توان به برگزاری نشست های سطحی و غیر تخصصی که آن نیز با حضور دو و یا سه نفر برگزار می شود نام برد.چاپ کتاب هایی که هیچ بار علمی نداشته و مخاطب اندکی دارد یکی دیگر از نقاط ضعف پژوهشگاه فرهنگ،هنر و ارتباطات محسوب می شود.
طبق تاکید مقام معظم رهبری تعهد و تخصص در کنار یکدیگر سازنده می باشد.استفاده از افرادی که از یک دانشگاه خاص فارغ التحصیل شده اند و دارای تخصص فرهنگی نمی باشند و فقط صرف دریافت مدرک از آن دانشگاه مشغول به کار شده اند معضل بزرگ دیگری است.
بودجه میلیاردی حوزه فرهنگ متاسفانه بخاطر سوء مدیریت در این گونه مراکز در حال هدر رفتن می باشد . در صورتی که اگر این بودجه به صورت اصولی در اختیار اهل فرهنگ قرار گیرد شاهد تحولی عظیم در حوزه فرهنگ خواهیم بود و دیگر از فقر شدید فرهنگی حاکم بر جامعه نگران نخواهیم بود.
فقر فرهنگی حاکم بر جامعه ریشه بسیاری از مشکلات امروز جامعه ما می باشد و باید همان طور که به نیازهای مادی مردم توجه می شود به نیاز ها و ارزشهای فرهنگی مردم نیز توجه شود. فرهنگ فقر، نوع و منش زندگی را متناسب با وضعیت خانواده‌های فقیر تغییر می‌دهد. در حقیقت وقتی خانواده‌ای خود را با فقر درگیر می‌یابد، ناچار است نوع زندگی خود را تا حد زیادی با شرایط فقر هماهنگ کند. این هماهنگی به مرور زمان به‌صورت عرف وعادت درآمده و برای حذف یا کاهش آن در جامعه تلاش بسیاری لازم است و به شدت زمان را می‌کشد.
امید است مسئولین فرهنگی ما با آینده بینی وتلاش شبانه روزی کوشش در جهت رفع فقر از این حوزه مظلوم نمایند.