مروری بر تاریخچه حملات سایبری به ایران

سامان سلوکی
با افزایش اتکال سیستم های امنیتی ، دفاعی ، مخابراتی و حتی صنعتی به اینترنت احتمال خطر نفوذ نیروهای متخاصم به این سیستم ها نیز افزایش یافته است و به نحوی در شیپور جنگ سایبری دمیده شده است.ایران تاکنون چندین بار مورد حملات سایبری قرار گرفته است و بیشترین این حملات نیز با هدف صدمه زدن به تاسیسات هسته ای کشورمان صورت پذیرفته است.
آنچه که مشخص و مبرهن است تلاش دشمنان جمهوری اسلامی برای صدمه زدن به تاسیسات غنی سازی کشور از طرف فضای سایبری است که طی ماه های اخیر به شدت افزایش پیدا کرده است و همین عامل نیز زنگ خطر جدی را به صدا در آورده است.هرچند گزارشات آژانس بین المللی انرژی اتمی عدم تاثیر ویروس استاکس نت بر تاسیسات هسته ای ایران را تایید کرده است اما نباید از این مهم غافل شد که دشمنان برای صدمه زدن به توانایی های علمی کشور از هیچ امکان و ابزاری دریغ نمی کنند .
امروز فضای سایبری برای تاسیسات هسته ای و حتی صنعتی کشور یک خطر بالقوه محسوب می شود .البته قدرت دانشمندان ایرانی در فضای سایبری نیز بسیار بالاست و غالب کارشناسان خارجی نیز بر آن صحه می گذارند اما نباید از ایجاد سامانه دفاعی مستحکمی در برابر حملات سایبری به تاسیسات حساس کشور غفلت کرد و راه را برای خرابکاری های پنهان دشمنان هموار ساخت . دشمنان درصدد هستند که به هرنحوی ایران را در تداوم استفاده از فناوری صلح آمیز هسته ای بازدارند و حملات بدافزارهای کامپیوتری مانند استاکس نت و استارس هم در همین حیطه خلاصه می شود.
تاکنون طبق اخبار اعلام شده به جز حمله جدید شعله دو کرم استاکس نت و استارس برای تعلیق فرایند غنی سازی اورانیوم و همچنین تخریب زیر ساخت های نیروگاه اتمی بوشهر به ایران حمله کردند.استاکس نت Stuxnet یک بدافزار رایانه ای بود که اولین بار در تاریخ 13جولای 2010توسط ضدویروس وی‌بی‌ای32 شناسایی شد.
این بدافزار با استفاده از نقص امنیتی موجود در میانبرهای ویندوز، با آلوده کردن رایانه های کاربران صنعتی، فایل های با قالب اسکادا که مربوط به نرم افزارهای WinCC و PCS7 شرکت زیمنس می باشد را جمع آوری کرده و به یک سرور خاص ارسال می کند.براساس نظر کارشناسان، این بدافزار به دنبال خرابکاری در تاسیسات غنی سازی اورانیوم نطنز بوده است.
روزنامه نیویورک تایمز نیز در تاریخ 16ژانویه 2011میلادی، در مقاله ای صراحتا اعلام کرد که «اسرائیل استاکس نت را در مرکز اتمی دیمونا و بر روی سانتریفیوژهای مشابهی که ایران از آنها در تاسیسات غنی سازی اورانیوم نطنز استفاده می کند، با موفقیت آزمایش کرده بود» و با این خبر ادعای ایران را در خصوص حمله سایبری رژیم صهیونیستی و آمریکا به ایران تلویحا تأیید کرد .
ویروس استارس ( Stars) نیز یک ویروس رایانه ای بود که در آوریل 2011 در ایران شناسایی شد. این ویروس که از خانواده استاکس نت دانسته می شود، خود را در میان پرونده های پی دی اف مخفی می‌کند. به گفته رئیس سازمان پدافند غیر عامل ویژگیهای خاصی در مورد ویروس «استارس» شناسایی شده به طوری که مشخص گشته است این ویروس هماهنگ و همساز با سیستم بوده ، تخریب آن در مرحله اول بسیار کم است به شکلی که ممکن است بعضا با فایلهای اجرایی دستگاههای دولتی اشتباه گرفته شود.
لازم به ذکر است که کشورما نیز اقدامات متعددی را در ایجاد سپر دفاعی برای مقابله با حملات سایبری ایجاد کرده است به نحوی که چندی پیش سردار جلالی رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور به پیشرفت های اخیر جمهوری اسلامی در این زمینه اشاره کرده بود.همچنین موسسه (Defense Tech) از موسسات نظامی و امنیتی ایالات متحده آمریکا با انتشار مقاله ای با عنوان «ارزیابی ارتش سایبر ایران» با توجه به آمار دریافتی از سازمان اطلاعات آمریکا (CIA)، ایران را جزء 5 کشور دارای قوی ترین نیروی سایبری معرفی می‌کند و ارتش سایبری در کشورمان را 2400 نفر به علاوه 12000‌نفر نیروی ذخیره تخمین زده است .
از دیگر گزارش‌های مشابه می‌توان به مقاله مجله «فارین پالیسی» (چاپ آمریکا) در همان ایام اشاره کرد که اقدامات مرکز بررسی جرایم سازمان یافته سپاه علیه سایت های مستهجن در عرصه سایبر را اقدامی بشردوستانه و به نفع حقوق بشر معرفی کرده بود.