دوری از سبک زندگی اسلامی

پایگاه بصیرت: در گذشته نه چندان دور در اولویت بندی جوانان، ازدواج و فرزندآوری رتبه نخست را داشت، اما در حال حاضر تشکیل خانواده به اولویت چندم بسیاری از آنان تبدیل شده است. یکی از علل اصلی به وجود آمدن این وضعیت، گسترش سبک زندگی غربی است؛ در این سبک زندگی به فرزندآوری با دید «دردسر» نگریسته می شود و زندگی خوب و راحت در نداشتن یا اکتفا به یک فرزند است. این شیوه زندگی با وجود تغییر سیاست های غرب در زمینه کاهش جمعیت، همچنان بر ذهن برخی سایه افکنده به طوری که حاضر به فرزندآوری نیستند از طرفی، متأسفانه رسانه های داخلی نیز این سبک زندگی را تبلیغ می کنند. برای نمونه در بسیاری از فیلم های سینمایی و تلویزیونی، وضعیت مطلوب، داشتن روش زندگی غربی است. دکتر نعمت الله کرم اللهی، عضو هیئت علمی دانشگاه باقرالعلوم(ع) در این باره می گوید: «به نظر من تلویزیون و سینما مهم ترین عامل ترویج سبک زندگی غربی در سطح فرهنگ عمومی است. ما همواره در رسانه ها شاهد نمادپردازی و شخصیت سازی کاراکترها برحسب معیارهای مدرن هستیم. مثلاً در فیلم های خود همواره زن موفق را به صورت زنی با تحصیلات دانشگاهی، دارای شغل بیرون از خانه، مجرد و یا در صورت تأهل با یک و یا در نهایت دو فرزند و... نشان می دهیم که در اذهان عمومی به عنوان شیوه صحیح و معیار زندگی مطلوب قرار گرفته است. از دیگر مواردی که رسانه ها به خصوص تلویزیون در گسترش سبک زندگی غربی موثر بوده اند، ترویج نمادهای غربی از طریق عروسک ها، کارتون ها و... در سطح کودکان و فیلم های سینمایی و نمایش افکار و ظواهر غربی در برنامه های تلویزیونی برای بزرگسالان است.»(1) با وجود اینکه مردم کشورمان مسلمان و پایبند به احکام و دستور های اسلام هستند، اما سبک زندگی بسیاری تحت تأثیر فرهنگ منحط غرب است. پس در این وضعیت اگر برای ترویج سبک زندگی اسلامی تلاش نشود در آینده وضعیت رشد جمعیت نامطلوب تر نیز خواهد شد.
فردگرایی
فردگرایی جهان بینی ای است که فرد در مرکز آن قرار دارد. اهداف فردی، ویژگی های منحصر به فرد، فرمان راندن بر خویشتن، کنترل شخصی و بی تفاوتی به مسائل پیرامون از خصوصیات این نوع جهان بینی است.
فردگرایی یک معضل جهانی است که بسیاری از مردم دنیا را درگیر خود کرده، به طوری که نیازهای فردی را به داشتن فرزند ترجیح می دهند. جامعه ما نیز تحت تأثیر این فرهنگ غربی قرار گرفته به طوری که بسیاری از زنان ایرانی تأمین خواسته های خود را در اولویت قرار می دهند. البته فردگرایی در جامعه ما یک شبه به وجود نیامده، بلکه طی سالیان متمادی، عوامل مختلفی دست به دست هم داده تا این فرهنگ نهادینه شده است. بعضی از این عوامل عبارتند از: «الگوهایی که در جامعه ترویج می شود، رفتار����ای کسانی که ��ر جامعه الگوی مردم هستند، الگوپردازی در رسانه، نوع ورود کالاها، نوع سیاس�� های اقتصادی، نوع مصرف و آدم هایی که با نوع زندگی شان چشم ها را به خود جلب می کنند و...»(2) ابراهیم فیاض، جامعه شناس و استاد دانشگاه در این خصوص به نوعی دیگر از فردگرایی زنان اشاره کرده است. وی با تصریح به اینکه در جامعه امروز با مبحثی تحت عنوان «تغییر نگرش جنسی» مواجه هستیم، گفت: «در بحث عدم تمایل زنان به فرزندآوری باید به بررسی مسائل جنسی پرداخت. در گذشته ما شاهد رابطه جنسی معطوف به خانواده بودیم و هویت جنسی مردان بیش از زنان نمود داشت، اما امروز رابطه جنسی معطوف به لذت مطرح است. در واقع، هویت جنسی زنان برجسته شده و این امر رابطه شدیدی با فردگرایی زنان دارد؛ در نتیجه با این اوصاف کسی زیر بار تشکیل خانواده و ازدواج نمی رود و در صورت ازدواج نیز از داشتن بچه سر باز می زند، چرا که با تولد بچه از برخی جذابیت های جنسی زن کاسته می شود.»(3) با این اوصاف می توان گفت ترجیح منافع فردی بر منافع عمومی به کانون خانواده ها آسیب وارد کرده و بر روند رشد جمعیت کشور تأثیر منفی گذاشته است.
باربی گرایی
میل به داشتن اندام ظریف همچون عروسک باربی از دیگر علل کاهش باروری به شمار می رود. باربی عروسکی است که آمریکایی ها سعی می کنند آن را الگوی دختران و زنان جهان قرار دهند. این عروسک نماد زیبایی اندام خانم هاست. «موی بور و طلایی، گردن باریک و کشیده، گونه های برآمده، دماغ و دهان کوچک، چشمانی درشت و آبی، چهره شاداب، پوست روشن، پیشانی و سری متناسب و...»(4) اعضای چهره باربی را تشکیل می دهد. چهره و اندام باربی نه تنها دختران خردسال بلکه زنان جوان را نیز به خود جذب کرده به طوری که بسیاری از زنان دنیا آرزو دارند همانند عروسک باربی باشند. با این حال تحقیقات نشان می دهد «محال است که زنی بتواند به اندام عروسک باربی دست یابد و زنانی که برای باربی شدن تلاش می کنند به مشکلات روانی مبتلا می شوند. از لحاظ آماری فقط یک زن از 001هزار زن می تواند فقط کمی شبیه باربی باشد.»(5) سایت خبری آلترنت در مورد افسانه تناسب اندام عروسک باربی می نویسد: «از عکس هایی که از اندام باربی گرفته شده به وضوح به نظر می رسد که این عروسک پلاستیکی متعلق به دنیای خیالی است. اما در حقیقت این عروسک به نوعی، به بخشی از دنیای واقعی مبدل شده و به عنوان سمبلی برای زیبایی در میان زن ها در آمده است.»(6)
بسیاری از دختران نوجوان غربی برای اینکه اندام شان باربی شود رژیم غذایی می گیرند. در آمریکا، مشاهده شده است که «دختران وقتی به سنین 52-42 سال می رسند دچار سوء هاضمه می شوند، پس از پیگیری های مکرر به این نتیجه می رسند که به دلیل شباهت اندامی به باربی این دختران از کودکی تغذیه درست و مناسب را بر خود حرام کرده اند و الان نتیجه اش را می بینند»(7) این موضوع مختص کشور های غربی نیست، بلکه دامنه آن به کشورهای در حال توسعه نیز کشیده شده است. در کشور ما نیز باربی گرایی از طریق عروسک های باربی وارد شده است. با اینکه فروش عروسک های باربی در ایران در سال 6991 به دلیل اشاعه فرهنگ غربی ممنوع شد، اما «در فروردین سال 8831 بود که حکم «خطرناک بودن باربی» توسط دادستان کل کشور صادر شد. سرانجام در دی ماه سال 09، پلیس نظارت بر اماکن دستور جمع آوری عروسک های باربی از مغازه ها را صادر و اعلام کرده پس از این فروش این عروسک ممنوع است.»(8) با وجود این ممنوعیت، باربی هایی که به صورت قاچاق وارد کشور می شوند با قیمت ارزان به فروش می رسند.
در اینجا سوال این است دختری که کودکی خود را با عروسک باربی گذرانده و در نوجوانی سعی کرد اندام باربی داشته باشد آیا بدن لاغر و نحیفش توانایی فرزندآوری خواهد داشت؟ حقیقت این است که بخشی از زنان جامعه تحت تأثیر فرهنگ باربی، میل به فرزندآوری ندارند و اگر هم فرزندی به دنیا بیاورند برای به هم نخوردن فرم بدن شان از شیرخشک به جای شیر مادر استفاده می کنند. متأسفانه عدم جایگزین مناسب برای این عروسک (پیشتر عروسک دارا و سارا در بازار کشور عرضه می شد ولی به علت قیمت زیاد استقبال قابل توجهی از آن نشد) و همچنین عدم معرفی صحیح الگوهای والامقامی مانند حضرت زهرا(ع) به دختران و زنان جامعه سبب شده که دشمن از این خلأ سوءاستفاده و الگوی مورد نظر خود را به زنان معرفی کند و از این طریق هم اخلاق جامعه را به انحراف بکشاند و هم به رشد جمعیت ضربه بزند.