- صفحه نخست
- |
- استان ها
- |
- بین الملل
- |
- سیاسی
- |
- چند رسانه ای
- |
- اقتصادی
- |
- فرهنگی
- |
- حماسه و جهاد
- |
- صبح صادق
- |
- صدای انقلاب
- |
- محرومیت زدایی
مهدی جعفری: شاید روزی که حضرت امام(ره) قرائت حکم نخستین دولت پس از انقلاب را به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی سپردند و با این کار جایگاه وی در انقلاب اسلامی را به همه ناظرین سیاسی اعلام کردند، کسی فکر نمی‌کرد که چرخ سیاست کشور به گونه‌‌ای بگردد که پس از رحلت بنیانگذار انقلاب اسلامی، گروهی بخواهند برخی مشاوران امام راحل را در معرض انواع تهمت‌ها و انگ‌های ناروا قرار دهند. شاید این جریان تا شروع دهه70 فرصت عرض‌اندام علنی مقابل جریان‌های خط امام و افرادی چون آیت‌الله هاشمی را در خود نمی‌دید، اما چند سالی است که از فروتنی این نیروها استفاده کرده و بعضا به صراحت مسیر آنها را خارج از دایره نظام معرفی می‌کند.
حامیان دولت به جای دولت
اما آیت‌الله هاشمی فقط همین اواخر نیست که مورد هجمه گروه‌های تندرو قرار گرفته، بلکه سالیان درازی است که مورد توجه این افراد قرار دارد و گواه این امر هم ترور نافرجام ایشان در سال‌های آغازین انقلاب است. روند تازه هجمه به وی از دهه80 شروع شد و محور آن هم بحث حاشیه‌ای ثروت و فرزندان وی بود که البته هیچ‌گاه و در هیچ دادگاهی سندی مبنی بر عمل اقتصادی خلاف از او و نزدیکانش اثبات نشده است. شاید همین صبوری هاشمی بوده که امروز جایگاه وی را نزد مردم به مراتب بالاتر برده و آن هجمه‌ها را کم‌اثر کرده است.
اکنون عزتی که خداوند به این سیاستمدار برجسته داده در حدی است که حتی با وجود عدم شرکت شخص وی در انتخابات ریاست جمهوری اخیر، ذکر یک جمله از وی در حمایت از دکتر حسن روحانی باعث شد تا روند انتخابات کاملا عوض شود و دولتی میانه‌رو و نزدیک به اصلاح‌طلبان به پاستور برسد. به عقیده کارشناسان، انتخابات ریاست جمهوری اخیر، از جمله میادین سیاسی بود که کمتر کسی توانسته بود نتیجه آن را اینطور پیش‌بینی کند و شاید 24 خرداد 92 از این حیث بتواند تنه به تنه 2 خرداد 76 نیز بزند.
همین عامل هم شاید باعث شد تندروها خودی نشان دهند اما مشکل آنان به شکست در انتخابات خلاصه نمی‌شود و مساله دیگرشان این است که با توجه به حضور او در مجمع تشخیص مصلحت نظام و حمایت مقام معظم رهبری از دولت جدید و پایگاه اجتماعی قوی این دولت، راه آنها برای هجمه چندان باز نیست و این محدودیت باعث شده که هجمه‌های خود را به جای شخص رئیس‌جمهور، بیشتر روانه حامیان اصلی دولت کنند.
از آنجا که دو حامی اصلی دولت در ایام انتخابات سیدمحمد خاتمی و اکبر هاشمی رفسنجانی بودند، شاهد هستیم که این روزها این دو شخصیت سیاسی نیز بیش از سایرین سیبل حملات شده‌اند. روز گذشته نیز موج جدیدی از هجمه‌ها را ظاهرا بصورت هماهنگ روانه آیت‌الله هاشمی کردند.
مساله رابطه با آمریکا
محور هجمه‌های جدید به رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام اما موضوع رابطه با آمریکا و درباره شعار مرگ بر آمریکاست. چند روز پیش پایگاه اطلاع‌رسانی آیت‌الله هاشمی بخشی از کتاب صراحت‌نامه را بازنشر کرد که در آن آیت‌الله هاشمی رفسنجانی خاطره‌‌ای از حضرت امام(ره) را نقل و در آن اشاره کرده بود که امام(ره) با حذف شعار مرگ بر آمریکا مخالفتی نداشتند. همین مساله بهانه‌‌ای شد برای سازماندهی انتقادات جدید.
روز گذشته، سرمقاله‌نویس یک روزنامه طی یادداشتی به این موضوع پرداخت و نوشت: همزمانی تحریف نظر امام راحل(ره) با گفت‌وگوی تلفنی رئیس‌جمهور آمریکا و آقای روحانی به وضوح نشان می‌دهد که آقای هاشمی و دوستان ایشان نیز در نسنجیده بودن مکالمه یاد شده تردیدی ندارند و از آنجا که می‌دانند این اقدام نابجا و خسارت‌آفرین با هیچ منطق علمی، سیاسی و اسلامی همخوانی ندارد، برای توجیه آن به گناه نابخشودنی تحریف نظرات حضرت امام(ره) روی آورده‌اند.
وی در جای دیگر این یادداشت با کنایه به کسانی که از بنیانگذار انقلاب نقل قول می‌کنند، نوشت: فقط «صفر»هایی هستند که با «یک» امام راحلمان(ره) تبدیل به‌عدد می‌شوند. مشخص نیست نویسنده در طول عمرش چند بار حضرت امام را از نزدیک دیده یا چند بار با حضرت امام بصورت خصوصی افتخار گفت‌وگو داشته که اینگونه با اطمینان نقل قول آیت‌الله هاشمی را ساختگی می‌داند و نظر خودش که حتی ارتباط نزدیکی با امام(ره) نداشته را صحیح می‌پندارد. این موضوع هم قابل توجه است که چطور افرادی چون آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را صفر می‌دانند.
اگر این بزرگان صفر هستند، مشخص نیست که چرا نویسنده وقت خود را نقد صفر کرده است. این روزنامه برای اثبات حرف خود از یک سخن امام(ره) مایه می‌گذارد که فرموده‌اند: «اکنون که من حاضرم، بعضی نسبت‌های بی‌واقعیت به من داده می‌شود و ممکن است پس از من بر حجم آن افزوده شود لهذا عرض می‌کنم آنچه به من نسبت داده شده یا می‌شود مورد تصدیق نیست مگر آن که صدای من یا خط و امضای من باشد، با تصدیق کارشناسان یا در سیمای جمهوری اسلامی چیزی گفته باشم.» اما این سخن امام(ره) خود خلاف ادعای نویسنده است. در همین سخن امام(ره)، روش‌های اثبات نقل‌قول‌ها مشخص شده و ذکر شده که در صورت نبود سند صوتی و تصویری، موضوع به کارشناسان ارجاع داده شده است.
در این بین ساختار علمی و محکمی از کارشناسان به عنوان موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) ایجاد شده که خانواده و نزدیک‌ترین افراد به حضرت امام(ره) آن را اداره می‌کنند و در صورتی که خدای ناکرده نقل قولی نادرست از حضرت امام(ره) مطرح می‌شد، طبیعتا این موسسه پیش از همه واکنش نشان داده و آن را تکذیب می‌کرد و احتیاجی به احساس مسئولیت این نویسنده در این حوزه نبود. البته این موسسه ساکت نیست و طی سال‌های اخیر در چند مورد به برخی نقل‌قول‌های ساختگی و برداشت‌های ناصحیح از مواضع حضرت امام(ره) که توسط جریانات تندرو صورت گرفته بود واکنش نشان داده و برخی از آنها را نادرست اعلام کرده است.
حتی در بخش پایانی همین یادداشت هم بر این موضوع صحه گذاشته شده که «موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره)» وظیفه قانونی حفظ آثار امام(ره) و پیشگیری از تحریف آن را برعهده دارد اما در استدلالی ضعیف و نادرست نگارنده سرمقاله، ماست را سیاه دانسته و خود را برای بررسی این مسائل نسبت به موسسه مربوطه هم ارجح می‌داند. به عقیده فعالان اصلاح‌طلب و اصولگرا، این روزنامه عموما در مواقع حساس که همدسته‌های خود را در موضع ضعف می‌بیند، به نوعی وظیفه راهبری را بر عهده می‌گیرد.
به نحوی که پس از سفر آقای روحانی به نیویورک که مورد حمایت بسیاری از بزرگان قرار گرفت هم این سرمقاله‌نویس بود که به میدان آمد و در مصاحبه‌ای چند محور کاری و رسانه‌ای را پیش روی دیگر محافظه‌کاران تندرو قرار داد. روز گذشته هم این روزنامه و برخی نمایندگان مجلس ظاهرا هماهنگ و مطابق با رویکرد این روزنامه عمل کردند و هدف آنها هم نقد صادقانه نبود و یار نزدیک امام(ره) را به زعم خودشان دلسوزانه تخریب کردند.
درخواست از وزیر ارشاد برای سانسور صراحت‌نامه
همچنین 13تن از نمایندگان نزدیک به تفکر جبهه پایداری در مجلس نیز روز گذشته به این مساله واکنش نشان دادند. کوچک‌زاده، کوثری، کریمی، آریایی‌نژاد، بیرانوند، طاهری، رسایی، جراره، نوباوه، پژمان‌فر، نبویان، موسوی و سالک در نامه‌‌ای به وزیر ارشاد خواستار انجام ممیزی و سانسور در مورد صحبت‌های آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در کتاب «صراحت‌نامه» شدند. این کتاب قبلا در نمایشگاه کتاب تهران هم با حاشیه‌هایی روبه‌رو و توزیع آن در نمایشگاه متوقف شده بود.
همان زمان وزیر ارشاد دولت احمدی‌نژاد هم در توضیحاتی اعلام کرد که مساله این کتاب نداشتن مجوز از وزارت ارشاد نیست، بلکه مساله این است که این کتاب تاییداتی را که لازم بوده از نهادهای مختلف دریافت کند را دریافت نکرده است. شاید برخی نمایندگان تندرو در مجلس انتظارشان این است که کتاب‌‌های آیت‌الله هاشمی رفسنجانی که در برهه‌های حساسی از انقلاب مسئولیت‌های خطیری چون فرماندهی کل قوا در زمان دفاع مقدس را برعهده داشته‌اند، پیش از چاپ از آنها تاییدیه بگیرد! یکی از امضاکنندگان این نامه در یک نطق میان‌دستور در مجلس گفت: همین آقا پس از روی کار آمدن دولت آقای روحانی اشتهایش تحریک شده و خود را پدرخوانده این دولت می‌داند و حرف‌هایی می‌زند که نه با گذشته آنها تناسبی داشته و نه برای آنها آینده‌ای ایجاد می‌کند.
بعضی از این حرف‌ها باعث می‌شود که ملت تصمیم شورای نگهبان در تایید صلاحیت کاندیداها را تثبیت کنند که تصمیم بسیار درستی بوده است. وی در ادامه با استفاده از روش سنتی تندروها در تخریب آیت‌الله هاشمی اظهار کرد: بنده از ریاست محترم قوه‌قضائیه سوال می‌کنم که چرا اصول 19 و 20 قانون اساسی را درباره مهدی هاشمی عملی نمی‌کنید؟ جدای از آنکه دیگر کمتر کسی در قانونمداری خانواده هاشمی و توجه خاص شخص آیت‌الله هاشمی رفسنجانی به مساله رفتار در چارچوب قانون شک و شبهه دارد اما این سوال همچنان باقی است که چرا هرگاه رئیس سابق مجلس خبرگان موضعی می‌گیرند که برای این افراطیون ناخوشایند است، ناگهان یاد مسائلی چون آنچه اسماعیل کوثری اشاره کرد، می‌افتند.
به نظر کارشناسان، درخصوص مساله نظر حضرت امام(ره) در خصوص سیاست‌های داخلی و خارجی نظام هم باید به این نکته توجه داشت که ایشان بارها از لزوم توجه به مصلحت نظام سخن گفته‌اند. اگر سیاست‌های خارجی کشور در زمان حیات ایشان آنگونه تعریف شده بود نیز طبیعتا بر اساس مصالحی بوده که آن زمان ایجاب می‌کرد. رهبر فقید انقلاب خود از جمله فقیهان نواندیش بودند و معتقد به لزوم بررسی دائمی مواضع و بازنگری در آنها در صورت لزوم؛ چرا که اگر ایشان به پویایی فقه اسلام اعتقاد نداشتند شاید اساسا روند انقلاب اسلامی به گونه‌‌ای دیگر پیش می‌رفت.
در این خصوص هم مقام معظم رهبری با توجه به یک عمر سابقه انقلابی و سیاسی آیت‌الله هاشمی ایشان را بهترین فرد برای ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام دانسته‌اند. حالا باید شفاف شود که این مواضع تخریبی افراطیون، برخلاف ادعایشان، در عمل چه تناسبی با اندیشه‌های مورد تایید نظام دارد.
تحقق وحدت ملی، در گرو همراهی تمام گروه‌ها
آغوش ملت و جریان منتخب در انتخابات 24خرداد همانگونه که از سخن و عمل آنها برمی‌آید برای جذب تمام گروه‌ها برای نیل به وحدت ملی باز است و شایسته است که تمام گروه‌ها فارغ از اختلافات خود، حول منافع ملی اجماع کنند و برای تامین آنها همراه شوند. در خاطر مردم ما هست که دولت گذشته پس از روی کار آمدن شروع به تخریب رقبای انتخاباتی خود کرد و این روند را تا آخر 8 سال مدیریت خود بر قوه مجریه ادامه داد و در این راه بعضا از همراهی برخی همفکران هم برخوردار شد اما در سال 92، دولت منتخب رفتار متفاوتی داشت و پس از رسیدن به قدرت نه تنها رقیبان خود را مورد هجمه قرار نداد بلکه از تمام آنها دعوت به همکاری کرد و گواه این امر هم روند انتصاباتی بوده که تاکنون در بدنه دولت مشاهده شده است.
به عقیده کارشناسان، در مقابل جریانات تندرو نباید رفتار مشابهی انجام داد و باید با الگوگیری از اخلاق اسلامی و پرهیز از تخریب متقابل، آنان را دعوت به همراهی و مشارکت در بازسازی کشور کرد. در فضای اعتدال، همه باید بتوانند به راحتی در فضای سیاسی کشور انتقادات و پیشنهادات خود را مطرح کنند که گروه‌های تندرو نیز از این قاعده مستثنا نیستند. در این حوزه اگر این افراد هم منافع و مصالح ملی را در نظر بگیرند و منافع گروهی خود را هم در سایه آن تعریف کنند قطعا نزد ملت جایگاه بالاتری پیدا خواهند کرد و از فضای فعلی خارج خواهند شد.
اما اگر منافع گروهی خود را صرفا در تخریب دیگران تعریف کنند و توجهی به مشکلات اجتماعی و اقتصادی ملت نداشته باشند طبیعتا همانطور که در چند روز گذشته شاهد بودیم، در خصوص قصد و نیت اصلی آنان شائبه‌هایی پیش خواهد آمد. مقام معظم رهبری نیز تاکیدات فراوانی در خصوص کمک همه قوا و گروه‌های سیاسی به دولت داشته‌اند که بهتر است در شرایط فعلی اگر واقعا دلسوز هستیم واقعا در عمل فضا را به سمت همدلی سوق دهیم و از اختلافات بکاهیم تا دولت بتواند بر مشکلات تلنبار شده اقتصادی فائق آید. به هر حال اگر حمایت آقایان خاتمی و هاشمی در رای مردم به رئیس جمهور موثر بوده، بنابراین این افراد نزد جامعه از احترام و ارج برخوردارند و شایسته نیست که اینگونه غیرمنصفانه هدف تخریب‌ها قرار گیرند.
در شرایط فعلی از همه انتظار می‌رود که به جای رویکرد‌های سلبی و نفی دیگران، با رفتاری ایجابی در راستای بهبود امور کشور حرکت کنند. یک انقلابی ارزشمدار، به منافع ملی و حفظ شخصیت‌هایی که سرمایه ملی هستند توجه خواهد داشت و قطعا رویکرد تخریبی اتخاذ نخواهد کرد.
تذکر مهم پیر جماران
اکنون که کشور با مسائل گوناگونی در حوزه‌های سیاست داخلی، اقتصاد، فرهنگی و دیپلماسی خارجی روبرو است و مانند دوران پس از جنگ تحمیلی، مصداقی دیگر از دوران بازسازی را پیش‌رو داریم شاید خالی از لطف نباشد که بخشی از نظرات رهبر‌کبیر انقلاب که در تاریخ 67/7/11 ایراد شده و با موضوع «سیاست‌های کلی نظام اسلامی در دوران بازسازی» در جلد 21 صحیفه امام آمده را مرور کنیم: اخیرا دست‌های پنهان و آشکار غرب و شرق به منظور ایجاد شکاف و اختلاف میان طرفداران انقلاب اسلامی به حیله جدیدی متوسل شده‌اند که مسئولین عزیز و رده بالای کشورمان و نیز شخصیت‌ها و چهرههایی از مجلس و دولت و روحانیون را به تفکر و گرایشات وابستگی و همچنین عدول از مواضع گذشته و نهایتا به شرق‌گرایی یا غرب‌گرایی متهم نمایند و موذیانه با طرح مسائلی از این قبیل که فلان شخصیت نظام جمهوری اسلامی راستگرا یا میانه‌رو یا سازشکار و غربگراست یا فلان مسئول تندرو و انقلابی شده است که نتیجتا اعتماد مردم را به دستاندرکاران نظام سلب نمایند که با یاری خداوند و با رشد و آگاهی مردم بازار اینگونه القائات در این مملکت کساد و مشتریان آن اندک بودهاند و بر مردم ثابت است کسانی که سال‌ها و بارها چه قبل و چه بعد از انقلاب امتحان خود را در تعهد به اسلام و انقلاب دادهاند و در این راه به پای چوبههای دار رفته و زندان‌ها کشیده و ترور شده‌اند و سلامت خود را از دست دادهاند و تحت شکنجههای شاه برای استقلال و آزادی مبارزه کردهاند، یقینا دلشان به حال انقلاب و ثمرات آن نه تنها کمتر از دیگران نسوخته که بیشتر میسوزد و مسیر ارزشی و الهی و پرطراوت خویش را به هیچ وجه عوض نمیکنند و من از باب وظیفه به مردم و فرزندان پرشور انقلاب میگویم که مبادا بدون در نظر گرفتن محذورات سیاسی و شرایط بسیار پیچیده و حساس کشور به طرح سوال‌ها و اشکالاتی روی آورید که بازگو کردن و تحلیل واقعی قضایا توسط مسئولین دلسوز نظام باعث کشف اسرار مملکت شده و برای نظام مسالهآفرین گردد و نه‌تنها گرهی را باز نکند که بر مشکلات مملکت نیز بیفزاید.
من سیاست داخلی و خارجی کشور را به دقت ملاحظه می‌کنم و تا زندهام نخواهم گذاشت مسیر سیاست واقعی ما عوض شود و مسئولین نیز چیزی غیر از این نمیخواهند و انتظاری غیر از این از آنان نمیرود. من به بعضی از مسئولین هشدار میدهم که به شدت باید مراقب بود که خدای ناکرده آب به آسیاب دشمنان نریزیم و آنان را با اقوال و جبههگیریهایمان شادمان نگردانیم. به مسئولین و دستاندرکاران در هر رده نیز میگویم که شرعا بر همه شما واجب است همت کنید تا آخرین رگ و ریشههای وابستگی این کشور به بیگانگان را در هر زمینهای قطع نمایید ـ که انشاءالله خواهید کردـ و اگر مصلحت نظام و اسلام سکوت است، دردمندانه سکوت کنید که اجر سکوت برای پیشبرد اهداف نظام و اسلام به مراتب بیشتر از دفاع از اتهام وابستگی است.
