نامه دوم به رهبری در راه است

یکی از وزرای سابق محمود احمدی‌نژاد که نامه اخیر به مقام معظم رهبری را امضا کرده بود از احتمال نگارش نامه‌ای دیگر خبر می‌دهد و البته می‌گوید که نویسندگان این نامه اغراض سیاسی نداشتند. چندی پیش محمود فرشیدی، وزیر آموزش و پرورش در دولت نهم که از جمله امضاکنندگان این نامه بوده در گفت‌و‌گو با «مغرب» از دلایل نگارش این نامه پرده برداشته بود اینکه سوءمدیریت‌ها باعث نوشتن نامه به مقام معظم رهبری شد. اواخر مردادماه بود که خبر ارسال نامه‌ای از سوی وزرای سابق دولت به رهبر معظم انقلاب، از سوی روزنامه ایران منتشر شد.

در این خبرها عنوان شده بود که منوچهر متکی و مصطفی‌ پورمحمدی، دو وزیر سابق محمود احمدی‌نژاد با ارسال نامه‌ای به رهبری خواستار تشکیل ستادی فراقوه‌ای برای مدیریت مسائل اجرایی کشور طی یک سال آینده شده‌اند. رسانه‌های نزدیک به دولت این اقدام را کینه‌ورزی وزرای سابق علیه رئیس دولت تعبیر می‌کردند و نیت و برآیند نهایی امضاکنندگان این نامه را خلع ید از دولت می‌دانستند. محسن رضایی بعد از افشای این نامه در ضیافت افطاری که برای خبرنگاران ترتیب داده بود از جزئیات این نامه سخن گفت اینکه نویسندگان نامه پیشنهاد تشکیل ستاد فراقوه‌ای ارائه کردند اما منوچهر متکی وزیر معزول دولت دهم چندی بعد در یک سخنرانی اصل نگارش چنین نامه‌ای را تایید کرد ولی سخنان رضایی مبنی بر پیشنهاد تشکیل ستاد فراقوه‌ای را رد کرد و طرح این گفته‌ها را ناشی از بی‌اطلاعی گوینده آن دانست.

حال روز گذشته پرویز کاظمی، وزیر سابق رفاه و تامین اجتماعی که از او به عنوان یکی از امضاکنندگان این نامه یاد می‌شود در گفت‌و‌گویی با فارس به بیان جزئیات بیشتری از این نامه پرداخت. وی هدف 10 عضو سابق کابینه احمدی‌نژاد از نگارش نامه به رهبر معظم انقلاب را «ارائه راهکار برون‌رفت از وضع موجود» عنوان کرد و هرگونه سیاسی‌کاری و غرض‌ورزی در ارسال این نامه را رد کرد و گفت: «این نامه تحت عنوان مدیران ارشد دلسوز نوشته شده و درست است که نویسندگان نامه روزگاری ردای وزارت بر تن داشته‌اند اما حقیقتا تحت این عنوان نامه‌نگاری نکردیم. اعتقاد اکثر ما این است که جزئی از جامعه هستیم و می‌توانیم براساس تجربیاتی که داریم، مسائل و مشکلات را طرح و برای حل آنها ارائه طریق کنیم.

این نامه در واقع برآیند یک اراده جمعی بود که پیش‌نویس آن توسط 5 نفر تهیه شد و 15 نفر هم آن را امضا کردند. ما خود را به عنوان بازرسین بدون مواجب نظام تلقی و فکر می‌کنیم اگر مطالبی را به نظرمان می‌رسد در کمال صداقت و با حفظ حرمت‌ها بیان کنیم.» او تلاش در جهت خلع ید از دولت را قویا رد کرد و گفت:‌ «اصلا از نگارش این نامه اغراض خاص و سیاسی مانند تلاش برای خلع ید دولت با هدف انتقام‌گیری که در خلال گمانه‌زنی‌ها مطرح شد، مطرح نبوده است. برای ما هم برداشت‌هایی که از این اقدام شد، خیلی جالب و تأمل‌برانگیز بود. اعتقاد ما این است که در جمهوری اسلامی هر فردی باید بتواند به عنوان شهروند نظراتش را درباره مسائلی که وجود دارد و نسبت به آنها مطلع است، دلسوزانه به مسئولان منتقل کند.»

عضو سابق کابینه دولت گفته است:‌ «ما خودمان را گوش و چشم نظام و مقام معظم رهبری می‌دانیم و باید آنچه که می‌بینیم و از آن مطلع می‌شویم، به استحضار مقام معظم رهبری برسانیم و اگر نگوییم کوتاهی و قصور کرده‌ایم. این کار هم با هدف پاسداری از نظام و خیرخواهانه بوده است. اشتباه آنها این بود که بدون اطلاع از محتوای نامه شروع به اظهارنظر درباره آن کردند و چون کسی از متن این نامه خبر نداشت، طبعا اظهارنظرها و تحلیل‌هایی که درباره آن ارائه می‌شد، غلط بود.»

او بیان نظرات و دیدگاه‌ها از سوی صاحب‌نظران و کارشناسان را خواست همیشگی رهبری معظم دانسته و تاکید کرده است: «این نوع تحرکات و مکاتبات، کار خارج عادت و موضوع جدیدی نیست و در دهه نخست انقلاب هم برخی مسئولان مطالبی که به نظرشان می‌رسید، به حضرت امام(ره) منعکس می‌کردند و حتی خود حضرت آقا یا آقای هاشمی یا آقای ناطق درباره مسائل مهم به امام(ره) نامه می‌نوشتند. بعد از امام(ره) نیز این روند ادامه داشت و نامه‌های زیادی به مقام معظم رهبری نوشته شده و هر کس ایده‌ای دارد و مطلبی به فکرش می‌رسد که تصور می‌کند برای حل مسائل جاری یا بهبود امور کارگشاست، آن را با مقام معظم رهبری در میان می‌گذارد اما نمی‌دانم به چه دلیل حالا درباره این نامه جنجال شده است.»

اما در شرایطی که از منوچهر متکی، محمود فرشیدی، مصطفی پورمحمدی، سیدکاظم وزیری هامانه، غلامحسین نوذری، داود دانش‌جعفری، پرویز کاظمی، محمدمهدی زاهدی، سیدمحمد جهرمی و علیرضا طهماسبی وزرای سابق امور خارجه، آموزش و پرورش، کشور، نفت، اقتصاد و دارایی، رفاه و تامین اجتماعی، علوم تحقیقات و فناوری و حسین دهقان معاون سابق رئیس‌جمهور و رئیس سابق بنیاد شهید و امور ایثارگران و فرهاد رهبر و رئیس سابق مدیریت برنامه‌ریزی به عنوان امضاکنندگان این نامه یاد می‌شود؛

بخشی از جریان‌سازی رسانه‌های نزدیک به دولت معطوف به سرباز زدن برخی افراد چون مسعود میرکاظمی و علیرضا علی احمدی از امضا این نامه و موضع‌گیری تند آنها علیه این اقدام بود. کاظمی اما در پاسخ به این اظهارات می‌گوید:‌ «اینکه برخی نامه را امضاء نکردند واقعا علت خاصی نداشت؛ به هر حال شما وقتی می‌خواهید یک کار جمعی انجام دهید، شاید برخی ملاحظاتی داشته باشند یا بخواهند حاشیه‌نویسی کنند و لذا نظرشان منطبق با نظر شما نباشد.»

وزیر سابق دولت احمدی‌نژاد در ادامه گفت‌و‌گوی خود به مباحثی چون دلیل ارسال این نامه به شخص رهبری معظم به جای روسای قوا نیز اشاره کرد و گفته است:‌ «احساس ما این بود که چون مسائل مورد بحث ما به حوزه‌های مختلف برمی‌گردد، اگر می‌خواستیم به رئیس یک قوه نامه بدهیم، شاید برخی مسائل به دلیل عدم ارتباط با آن قوه، نادیده گرفته می‌شد. از آنجا که براساس قانون اساسی هدایت و هماهنگی قوا از اختیارات مقام معظم رهبری است، احساس کردیم بهترین کار این است که برای ایشان نامه بنویسیم.» وی در عین حال این را نیز گفته است که نویسندگان این نامه انتظار پاسخ مستقیم از جانب مقام معظم رهبری را نداشته‌اند.

وزیر معزول دولت همچنین با اشاره به دیدار اخیر رهبر معظم انقلاب با هیات دولت و بیان برخی نکات مندرج در این نامه از سوی ایشان، گفت: «برای ما جالب بود که حضرت آقا در دیدار مسئولان در هفته دولت، برخی مطالب مندرج در نامه را مورد اشاره و تاکید قرار دادند و این برای ما از این جهت که نظراتمان به نظرات ایشان نزدیک است، مایه خرسندی بود و معتقدیم تاکیدات مقام معظم رهبری بر مسائل مهم به منظور توجه دادن دولتمردان به آنها، تعیین‌کننده مسیر حرکت آینده است.»