«مرکل» در جستجوی شریک ائتلافی (بخش دوم و پایانی)

در این بین، محافظه کاری کمرنگ شده است ودرمقابل منتقدان مرکل، معترض هستند. اما به نظر صاحبنظران سیاسی، این برای یک پیوند سیاسی، کافی به نظر نمی رسد. در مذاکرات محترمانه وآرام سبزهاوسیاه ها،وعده هایی داده شده بود که برمبنای آن،احتمال وجود نزدیکی ها و نوعی انقلاب کوچک سوسیالیستی، می توانست وجود داشته باشد،اما آنها معتقدند این چیزی است که برای آینده برنامه ریزی شده است .به باور تحلیل گران، رفاه آلمان بر موفقیت اقتصادی کشوراستواراست.

احزاب اتحادیه دموکرات مسیحی می‌توانندحزب سبزراازاین بازدارند که در گردش انرژی، بر سیاست عدم صنعتی سازی تاکید داشته باشد.ازطرف دیگر،سبزهامی‌توانستنداین شانس راداشته باشندکه احزاب اتحادیه را مجبور سازند که از لحاظ زیست محیطی، سیاستی عاری از انرژی اتمی صنعتی را دنبال کنند. این هدف آنها در دوره قدرت شان بود، اما جسارت لازم برای دو طرف وجود نداشت و شاید در سال 2017 مقدمات آن مهیا شود.

آخرین امید برای تشکیل ائتلاف

در حال حاضربا توجه به شرایط پیش آمده، حرف اول و آخر برای تشکیل ائتلاف را اعضای حزب سوسیال دموکرات می زنند. مجله «سایت» نوشت: کارشناسان حزب دموکرات مسیحی بر این باورند که حزب سوسیال دموکرات می تواند تلاش برای تشکیل ائتلاف را به شکست بکشاند. پس ازشکست گفت و گوها برای تشکیل ائتلاف با حزب سبزها، آنها امیدوارند که اتحادیه دموکرات مسیحی و سوسیال دموکرات بتواننددولت ائتلافی تشکیل دهند،چراکه هیچکس برگزاری انتخابات مجددرادوست ندارد.

مساله حق مراقبت ازکودک(کمک هزینه نگهداری ازنوزاد) یکی ازمسائلی بود که حزب سوسیال دموکرات به مبارزه با آن مشغول بود. برای اتحادیه دموکرات مسیحی در دوران دولت قبلی و ائتلاف خود با حزب دموکرات آزاد، چالشی وجود نداشت. قطع این کمک هزینه 100 یورویی ماهانه به والدینی که نوزاد خود را به مهدهای کودک نمی فرستند، دیگر مطرح نبود، اما در این زمینه حزب سوسیال دموکرات نارضایتی دارد و قطع پرداخت این کمک هزینه، یکی از شعارهای انتخاباتی آنها بود.

از طرف دیگر حزب سوسیال دموکرات، خواهان افزایش مالیات برای درآمدهای بالا بود که اتحادیه دموکرات مسیحی، مخالفت خود با افزایش مالیات ها را در راس شعارهای انتخاباتی خود قرار داده بود. این در حالی است که در صورت ایجاد خلا و کمبود های مالی در دولت،افزایش مالیات بر درآمدهای بالا نیز خود به خود مطرح خواهد شد.

پس از نخستین مذاکرات اتحادیه دموکرات مسیحی با حزب سوسیال دموکرات،‌ بسیاری از شواهد حاکی از این بود که اعضای حزب سوسیال دموکرات، چراغ سبز خود برای تشکیل ائتلاف را با تعیین 10 شرط اصلی که اساسا چندان سنگین به نظر نمی‌رسید و برای اتحادیه دموکرات مسیحی به راحتی انجام پذیر بود،نشان داد. نشریه آلمانی «اشترن» نیز در یادداشتی با ذکر این مطلب نوشت: سران حزب سوسیال دموکرات، شرایط نرمی را برای عضویت در ائتلاف بزرگ با اتحادیه دموکرات مسیحی ارائه کردند. یکی از این شرط‌ها، تعیین حداقل دستمزد 8/50 یورودرساعت برای غرب و شرق آلمان بود.10شرط اساسی که حزب سوسیال دموکرات برای تشکیل ائتلاف با اتحادیه دموکرات مسیحی تعیین کردند، از قرار زیر است:

1- حداقل دستمزد قانونی و همچنین مبارزه موثر با سوء‌استفاده از مشاغل موقت و دوره ای

2- به صورت مداوم باید با فقرسالمندان و تساوی سیستم‌های بازنشستگی درغرب و شرق مبارزه شود

3- بهبود شرایط برای افراد نیازمند به پرستاری

4- پیشرفت در موضوع تساوی شرایط زنان و مردان

5- ایجاد امکان تابعیت دوگانه به صورت غیر مستقیم

6- تقویت مالی بخش ها و کسر هزینه‌های خدمات اجتماعی

7- سرمایه گذاری های بیشتر در زمینه زیر ساخت‌ها

8 - نظام آموزشی بهتر و عادلانه تر

9-تنظیم موثر بازارهای مالی بوی‍ژه مالیات بر معاملات مالی

10- تضمین و تقویت رشد و اشتغال در اروپا

اشترن در ادامه گزارش خود می افزاید: همه چیز روال خود را در پیش خواهد گرفت. مرکل در یک کنفرانس تلفنی اعلام کرد که حزب سوسیال دموکرات از مرحله جستجوی شریک ائتلافی گذر کرده است. البته حتی اگر رهبر حزب سوسیال دموکرات «زیگمار گابریل» این موضوع را تکذیب کند، مدت هاست که حزب سوسیال دموکرات از داخل در حال تامل بر تقسیم پست‌های دولتی است و گابریل احتمالا معاون صدر اعظم یا وزیر کار و امور اجتماعی خواهد شد.

به نظر می رسد که زنان عضو حزب سوسیال دموکرات به خاطر وجود سهم کمتر زنان در فراکسیون بوندستاگ، یعنی 42 درصد، در تشکیل ائتلاف با حزب دموکرات مسیحی همراهی خواهند کرد، به طوری که احتمال می رود «آندره آ نالس» یا وزیر کابینه مرکل شود یا رییس فراکسیون بوندستاگ.دو حزب بر سر این مساله توافق دارندکه مذاکرات آنها حداکثر تا کریسمس به پایان برسد. این در حالی است که کابینه سیاه - زرد ( ائتلاف دموکرات مسیحی با حزب دموکرات آزاد در دولت قبلی) در سی و یکمین روز برگزاری انتخابات، مراسم تحلیف خود را برگزار کرد.

علت تاخیر

صرف نظر از مشکلات مطرح شده در تشکیل ائتلاف، پروسه تشکیل دولت می توانست سریع تر از این هم صورت بگیرد، اما به نظر می‌رسدکه به علت زیرساخت های انتقادی حزب سوسیال دموکرات این پروسه به سختی پیش رود. هر چه باشد مساله بر سر وتوی 470 هزار عضو این حزب است.تحلیل دیگری که در روزنامه سایت منتشر شد، تاکید کرد: درحال حاضر و پس از شکست مذاکرات با حزب سبز، گزینه دیگری برای تشکیل دولت ائتلافی به جز حزب سوسیال دموکرات باقی نمی‌ماند. دلایلی که برای این مساله ارائه می شود، این است که رای دهندگان، خود به دنبال احقاق این ائتلاف بودند و بسیاری نیز قبل از برگزاری انتخابات چنین گمانه زنی هایی را داشتند.

آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان نیز انتظاری جز این نداشت. تشکیل ائتلاف بزرگ، کار حکومت را برای وی آسان تر خواهد کرد. او برای اپوزیسیون به حاشیه رانده شده، ملاحظه ای قائل نخواهد شد. در شورای فدرال (بوندسرات) نیز حزب سوسیال دموکرات برای مرکل، اکثریت لازم برای تصمیمات بزرگی مانند رفرم در ساختار فدرالی ، مقررات جدید درروابط مالی بین کشور وایالات و صندوق های مالی همبستگی رافراهم خواهد کرد .مجله «سایت» در گزارشی دیگر نوشت: شروع تازه ای که اکثریت رای دهندگان بعد از چهار سال فلاکت دولت ائتلافی سیاه - زرد به آن امید داشتند، میسر نشد.

نتیجه انتخابات دو پهلو بود. بسیاری از رای دهندگان به وضوح انتظار داشتند که مرکل مجددا صدر اعظم شود ( البته با سیاستی متمایل به چپ)، ولی اکنون ترکیبی از آن پیش روی مردم کشور است. به عبارتی آنها، نیمی سوسیال دموکرات و نیمی محافظه کار در دولت مرکل مشاهده خواهند کرد.از این رو به باور تحلیل گران سیاسی آلمان،مرکل کم و بیش دولتی یکپارچه و پارلمانی تقریبا یکدست تشکیل می دهد،چون برای دستیابی به اکثریت در شورای فدرال، اتحادیه دموکرات مسیحی و حزب سوسیال دموکرات، باید بسته به مورد، حتی سبزها را نیز به سمت خود بکشانند.

همانطور که بسته‌های کمک مالی یورو نشان داد، بسیاری از رای دهندگان در سال‌های گذشته از یک سیاست واحد بدون گزینه دیگر، به ستوه آمده بودند. دموکراسی با گزینه های روشن و اپوزیسیون حتی‌الامکان قوی که هر زمان طرحی مخالف با سیاست دولت وقت برای ارائه داشته باشد، زنده است.

مینی اپوزیسیون، یعنی حزب سبزهاو چپ های آلمان،چیزی برای ارائه کردن ندارند.اتحادیه وحزب سوسیال دموکرات،می‌توانند با 80 درصد اکثریت خود، به شکل بی سابقه ای بر بوندستاگ حکومت کنند. در جدیدترین انتقادها از تاخیر در تشکیل دولت جدید آلمان،صاحبان صنایع نسبت به مشخص نبودن وضعیت آینده سومین قدرت اقتصادی دنیا و قطب صنعتی اروپا، ابراز نگرانی کرده و نسبت به ادامه این وضعیت هشدار می دهند.

صاحبان صنایع آلمان از احزاب حاکم دموکرات و سوسیال مسیحی به رهبری مرکل و سوسیال دموکرات ها، به عنوان محتمل ترین حزب سیاسی برای ائتلاف،خواسته اند تا به فکر آینده کشور بوده و به تشکیل دولت سرعت بخشند.به اعتقاد صاحبنظران، ممکن است هر دو حزب در بافت دومین دولت مشترک پس از سال 2005،هضم شده یا تضعیف شوند.اتریش به عنوان کشورهمسایه، بدترین نمونه برای نشان دادن این واقعیت است که هرگاه یک حزب بزرگ، تحرک کمی ازخودنشان دهد،روزبه روز کوچکترمی شود.

روزنامه «سایت» نوشت: «باید آرزو کرد که مذاکرات ائتلافی با شکست مواجه شوند.دراین صورت، اعضای حزب سوسیال دموکرات باید تا زمانی که اساس آن به زیر سئوال برده می شود، خط بطلانی برمحاسبات محدود حزب ائتلافی سیاه - قرمز بکشند. به این ترتیب، تمامی احزاب می‌توانند تاملی دوباره کنند ودرها می‌تواند دوباره به روی تمامی گزینه‌های ائتلاف باز باشد.»مرکل باید تا زمانی که پارلمان آلمان بازگشایی می‌شود، تکلیف و ترکیب دولت ائتلافی‌اش را مشخص کند. بسیاری از کارشناسان سیاست حزبی در آلمان بر این عقیده اند که اختلاط رنگ‌های سیاسی (مکتب رنگ‌ها) به دنبال پویایی است.

نگاهی به گذشته نشان می دهد که عوض کردن شریک ائتلافی در آلمان، در عمل، تحولات اجتماعی را به دنبال داشته است. چرخ های بزرگی به حرکت در آمده اند. تلاش برای دموکراسی تا سال 1974، بیشتر هدف لیبرال سوسیال ها بود. سیاست شرق «ویلی برانت» رهبر حزب سوسیال دموکرات در سال1969،برای ائتلاف حزب سوسیال دموکرات و حزب دموکرات آزاد به ریاست «والترشیل»تجلی سیاسی برخاسته ازمنطق درونی جنگ سردبودوآلمان درآن زمان دردوران رفرم به سر می برد.درحال حاضرائتلاف سیاه - سبزمی تواندنماینده ایجاداصلاحات ودگرگونی درحوزه انرژی باشد.