جنگ افغانستان، طولانی‌ترین جنگ آمریکا؟

"صاحب نظران لیبرال به دنبال خنثی کردن انتقادها از سیاست خارجی رئیس‌جمهوری آمریکا هستند که از کتاب جدید رابرت گیتس، وزیر اسبق دفاع این کشور نشات می‌گیرد."

به گزارش ایسنا، کتی ساندرز در مطلبی برای سایت پالتی‌فکت نوشته است: "رابرت گیبز، سخنگوی مطبوعاتی سابق باراک اوباما، رئیس‌جمهوری آمریکا در مصاحبه‌ای با شبکه خبری ان بی‌سی گفت: موضع اوباما درباره تعهدش در کاهش روند جنگ‌ها در اولین مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری‌اش، شگفت‌انگیز نیست. اوباما در گذشته و حال، نسبت به توانایی ارتش آمریکا در حل بحران افغانستان، دچار شک و تردید بود و هست. ما بیش از هر جنگ دیگر در کشور خارجی در طول تاریخ آمریکا، در افغانستان بوده‌ایم. درگیری و جنگ در افغانستان بیش از 12 سال طول کشیده و نیروهای آمریکایی از سال 1380 در این کشور هستند.

رابرت گیتس، وزیر اسبق دفاع آمریکا در کتاب جدید خود می‌نویسد که اوباما در نهایت تعهد و پیمان خود را در افزایش سربازان آمریکا در افغانستان از دست داده و تردیدهایش در نظر مشاوران غیرنظامی کاخ سفید که مخالف این استراتژی هستند، ریشه دارد؛ چرا که آنها اخبار منفی به گوش اوباما می‌رسانند و می‌گویند این استراتژی با شکست مواجه می‌شود.

آمریکا در 17 مهر 1380 و یک ماه پس از حملات 11 سپتامبر همان سال عملیات "مبارزه با تروریسم" را آغاز کرد و حال پس از 12 سال از این جنگ، اوباما تصمیم گرفته تا تمام نیروهای آمریکایی را از افغانستان خارج کند؛ اگرچه توافقنامه امنیتی با کابل مبنی بر باقی ماندن 10 هزار سرباز آمریکایی در افغانستان همچنان بی‌سرانجام مانده است.

این حضور نظامی آمریکا در افغانستان، طولانی‌ترین مداخله نظامی این کشور در جنگ جهانی اول و دوم و حتی حضور نظامی آمریکا در جنگ کره و دو جنگ در عراق است.

جنگ دوم عراق در سال 1382، تنها هشت سال طول کشید و باعث سرنگونی صدام، دیکتاتور سابق این کشور شد. اوباما آخرین سربازان آمریکایی را در اواخر 1390 از عراق خارج کرد.

البته می‌توان طولانی بودن جنگ افغانستان را با حضور نظامی آمریکا در خلال جنگ ویتنام مقایسه کرد. تاریخ آغاز جنگ ویتنام تا حدودی با شبهه مواجه است چرا که در ابتدای امر با مواضع سرسختانه دولت دوایت آیزنهاور، سی‌وچهارمین رئیس‌جمهوری آمریکا در مقابل کمونیسم آغاز شد و به حضور نظامی در ویتنام جنوبی در دهه 1330 منجر شد. البته بسیاری می‌گویند که این جنگ با قطعنامه خلیج تونکین در هفتم اوت 1967 میلادی آغاز شد و در سال 1352 یا 1354 میلادی، پس از 10 سال و نیم پایان یافت. در جریان وقوع یک رویداد در این خلیج، نیروهای نظامی آمریکا وارد صحنه شده و جنگ آغاز شد.

در حالی که رابرت گیبز بر موضع خود تاکید دارد، برخی موارد وجود دارد که از ارزش این مساله می‌کاهد.

در ارزیابی گیبز جنگ‌های گسترده به حساب نمی‌آیند؛ برای دستیابی به این نتیجه‌گیری که افغانستان، طولانی‌ترین جنگ خارجی در تاریخ آمریکا محسوب می‌شود، شما نیاز دارید تا جنگ سرد 46 ساله و حضور نظامی آمریکا در کره جنوبی برای چندین دهه پس از یک درگیری زمینی را به حساب نیاورید. ریچارد اچ. کوهن، تاریخ‌شناس دانشگاه کارولینای شمالی در مصاحبه 1389 خود گفت که برخی ممکن است بگویند که جنگ افغانستان، جنگ علیه تروریسم است اما بر مبنای منطق، جنگ‌های کره و ویتنام نیز می‌تواند بخشی از جنگ سرد و مقابله آمریکا با روسیه باشد.

"جنگ‌های موز" در آمریکای لاتین در قرن بیستم طولانی‌تر بودند اما همواره شامل درگیری نمی‌شدند؛ مکس بوت، یکی از مقام‌های ارشد در شورای روابط خارجی و نویسنده کتاب "جنگ‌های بی‌رحمانه برای صلح: جنگ‌های کوچک و برخاستن قدرت آمریکا"، می‌گوید؛ این رخدادها را نمی‌توان جنگ نامید اما مداخله‌های سریع داخلی و خارجی نسبتا همواره رخ داده‌اند.

آلن مک فرسون، استان دانشگاه اوکلاهاما و نویسنده کتاب "تهاجم: چگونه آمریکای لاتین و متحدانش جنگیدند و به اشغال آمریکا خاتمه دادند" می‌نویسد: هدف از این جنگ‌ها، حفاظت از اقتصاد، منافع سیاسی و استراتژیک آمریکا در کشورهای مختلف حوزه دریای کارائیب از جمله هائیتی، نیکاراگوئه، کوبا، جمهوری دومینیکن و پاناما بوده است.

وی افزود: طولانی‌ترین حضور نظامی آمریکا و اشغال ارتش در هائیتی به سال 1290 تا 1323 برمی‌گردد. البته نمی‌توان مستقیما اعلام کرد که این جنگ 19 سال به طول انجامید چون دو جنگ مجزای کوتاه مدت بوده که ما هم‌اکنون می‌توانیم بگوییم با مدت حضور نظامی آمریکا در افغانستان نزدیک است. حضور نظامی آمریکا با حکمرانی بر این کشورها همراه بوده است.

در دوران اشغال هائیتی بی‌ثبات، 3000 نیروی تفنگدار آمریکایی در این کشور حوزه دریای کارائیب مستقر بودند.

همچنین در این دوران جنگ‌های غیررسمی نیز صورت گرفت که از جمله آنها می‌توان به حضور هشت ساله در جمهوری دومینیکن اشاره کرد. ارتش آمریکا کنترل دولت را به دست گرفت و پارلمان دومینیکن را منحل کرد و در یک جنگ شش ساله با شورشیان نیکاراگوئه‌ به رهبری ‌آگوست سزار ساندنیو وارد جنگ شد.

رابرت گیبز در ادامه گفت: "ما در افغانستان بیش از هر کشور خارجی حضور نظامی داشته‌ایم." مردم می‌توانند تعابیر متفاوتی در این باره داشته باشند. ما به تعبیر گیبز اهمیتی نمی‌دهیم اما اذعان می‌کنیم که مردم ممکن است "جنگ‌های موز" را طولانی‌ترین درگیری‌ها در کشورهای خارجی بدانند.

حرف‌های رابرت گیبز صحیح است اما اظهاراتش نیازمند یکسری مطالب اضافی است. ما حرف‌هایش را درباره جنگ آمریکا در افغانستان درست می‌انگاریم."