بسیجیان و سپاهیان عاشقانه سردار همدانی را دوست داشتند

متن پیش رو گفت‌وگو خبرنگار پایگاه بصیرت با سعید حدادیان می باشد:
حماسه و جهاد/ شهید همدانی 5 سال بود بازنشست شده بود ولی بازنشستگی در زندگی برایش معنا نداشت یعنی مجاهد فی سبیل الله بود، می گویند عشق پیری گر بجنبد سر به رسوایی کشد، این عشق پیری او سر به آسمان کشیده بود و ایشان نمی توانست تحمل کند که از قافله شهدا جامانده است. انسان وقتی پا به سن می گذارد، بیشتر وابستگی پیدا می کند اول همسر، بعد فرزند بعد نوه همه به انسان وابستگی می دهد ایشان با این همه زحمات و خدمات خود و با چنان فرزندان رشیدی باز احساس خلاء می کرد، خلاء از این بابت که از قافله شهدا عقب مانده، از این بابت که برای رهبرش کم کار کرده و حس می کرد که هنوز به امام خمینی(ره) مدیون است. چنین انسان وارسته ای بود که پس از این همه تلاش و مجاهدت فی سبیل الله باز خود را مدیون امام و ولایت می داند.

ارزش جهاد فی سبیل الله را امثال سردار همدانی می دانستند، قدر جهاد را دانسته و عطش شهادت را داشتند، کسی که خود احساس بدهی به نظام و انقلاب کند آن هم با چنین کارنامه درخشانی پس خیلی انسان مخلصی است. امام نیز می فرمود: نگویید انقلاب برای ما چه کرد بگویید ما برای انقلاب چه کردیم. شهید همدانی در مراحل مختلف و در طوفان های سهمگین هم پای انقلاب ایستاد، به عنوان مثال در فتنه 88 نقش بسزایی در آرام کردن جامعه و سرکوب فتنه گران داشتند واین فتنه را با برخورد صبورانه مدیریت کرده و اجازه نداد که دچار تلفات شویم.

از خاطرات من با حاج حسین همدانی به خاطر دارم که من سوریه خدمتشان رسیده بودم تولد حضرت زینب (س) بود که من آنجا محضرشان بودم، خیلی خصوصی با هم زندگی کردیم. با جوانان خیلی خوب رفتار می کرد، بنده و دو پسرم به نیت ایشان سیاه پوشیدیم و قصد کردیم از اول محرم دو ماه سیاهی تنمان به نیت ایشان باشد.

سردار همدانی بسیار باصفا بود صفای وجودش انسان را شیفته خود می ساخت، بسیار متواضع بود و هیچ گاه نشد که چون فرمانده است به نیرو های خود با تکبر دستور بدهد بچه های بسیجی و سپاهی، عاشقانه دوستش داشتند.

حاج حسین همیشه لبخند به لب داشت، بسیار با تقوی و اهل بصیرت بود. همیشه در حال تلاش برای عزت و سربلندی نظام بود و با اینکه 5 سال بود که بازنشسته شده بود ولی دست از مجاهدت برنمی داشت.